توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها

سلام به همه ی دوستان.

فکر می کردم باید بگردمو چیزهای خیلی خفنی به اسم موفقیت بزرگ دورو بر خودم پیدا کنم. بعد که خوب دقت کردم دیدم که دوروبرم اینقدر موفقیت های کوچک و قد و نیم قد هست که من فکر می کردم اونا خیلی کوچیکن، ولی واقعیت اینه که ذهن من اونا رو کوچیک میدونست. به خودم گفتم که اگه این موفقیت های کوچیکو بذارم روی هم، عجب عمارت بزرگی میشه! خوب مگه موفقیت شاخ و دم داره. همینا اسمشون موفقیته دیگه. اگه آدم چند سال با همسرش دچار مشکل باشه و بعد با اراده و تصمیم قبلی بتونه این رابطه رو برای چند ماه عوض کنه و رنگ شادی رو دوباره به زندگیش برگردونه، مگه چیز کمیه؟ یا اصلا نشستن و ساعت ها کار مورد علاقه رو انجام دادن، موفقیت کمیه؟ حالا که خوب فکر می کنم، میبینم دور و برم پر است از این چیزها که شاید روتین زندگیمه و اصلا حواسم به اونا نیست. تمرین خیلی خوبیه که آدم بشینه و به اینا فکر کنه و خدای خودشو شکر کنه. کم کم دارم یاد می گیرم که بنده های خدا واسطه ان و خداست که همه کارس. این فوق العاده اس. باید بگم که این مهم ترین موفقیت من در سال 96 هست. چه شرایط بحرانی ای رو با اعتقاد به همین یک عبارت پشت سر گذاشتم و چه دلنشین بود. انگار میدونستم که تهش به خیر و خوشی تموم میشه. حتی بالاتر؛ می دونستم که قراره همون چیزی بشه که انتخاب کردم. این قصه ای که دارم تو ذهنم مرور می کنم مربوط به کارم هست، اون زمانی که گفتن هیچ راهی نداره و الا وبِلّا باید کاری رو که ما میگیم انجام بدی. من با خودم گفتم که خدا همه کارس و انسان ها همه واسطه ان. بعد رو کردم به خدا و گفتم خدایا ازت فلان چیزو میخوام. به طرز عجیبی همونی که میخواستم شد. این خیلی باشکوه بود برام که خدا این قدر باحال به خواسته ام جواب داد. یادمه که برای تهیه ی بلیط مسافرتی هم دچار مشکل شدم. بعدها فهمیدم که اون ماه، همه ی بلیط ها همون اول ماه به فروش رفته بود؛ به خاطر مناسبت های تولد و شهادت که در اون ماه قرار داشت؛ تازه با قیمت های نسبتا بالا. رو کردم به خدا و گفتم دمت گرم، گیر کردم، می دونی که باید این سفرو برم، میدونی که الان اینقدر پول دارم و می دونی که حتما باید فلان ساعت راه بیفتم، همه چیز دست توئه و ….. چند ساعت بعد که سایت بلیط رو چک کردم، تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که خدا از قدرت خودش استفاده کرده و دقیقا طبق همون چیزایی که بهش گفتم، برام جا باز کرده! باز هم که مرور می کنم می فهمم که همین عبارت بزرگ ترین موفقیت من در سال 96 هست.

و اما برای سال 97، چشمام رو می بندم و از همین خدای عزیزی که الان ازش حرف زدم می خوام که بهم کمک کنه تا بهتر از قبل بتونم عزمم رو جزم کنم تا درآمدم سه برابر بشه. بسته ی روانشناسی ثروت 1 رو بخرم، شرکت مدنظرم رو تاسیس کنم و به سر و روی روابطم با بقیه، دستی بکشم. تنبلی رو بذارم کنار و با تمام توان بر روی اهدافم متمرکز بشم. چند تا اعتقاد عجیب و غریب و ناجور هم دارم که می خوام امسال شاخشونو بشکونم و کم کم منِ دوست داشتنیمو بسازم. انشاالله