توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها

با درود خدمت استاد محترم و همراهان عزیز ، و آرزوی سالی متفاوت و باشکوه برای تک تک عزیزان .

دوستانی که در شهرهای بزرگ زندگی میکنند ، نیک میدانند کنشهای صدها هزار نفر در طول یک روز ، چه امواج کوه پیکری از انرژی ایجاد میکند ، خصوصاً زمانهایی که اخبار التهاب زا و پر تنش ، سطح استرس اجتماع را بالا برده و آستانه تحمل افراد را پایین میآورد .

سال 1396 برای من مانند اکثریت افراد جامعه طی شد ، ضربات بسیار خوردم ، که آخرین و سهمگین ترین آن ، ترک رابطه دوستی بود که امید زیادی برای همراهی دائم با او داشتم ، دی ماه 1396 …

مانند بوکسورها ، پس از هر ضربه مدتی گیج و چرخان بودم ، ولی دوباره می ایستادم و گارد میگرفتم ، حتی پس از تنها شدن …

این آخرین ضربه من را به وادی دیگری کشاند ، گویی در یک رویا فرو رفتم ، شاید هم از یک رویا بیدار شدم ؟ واقعاً نمیدانم چه شد ، ولی چهار ماه آخر سال برای من جور دیگری بود ، شاید هم من جور دیگری شده بودم …

قبلاً با عوالم معنوی سر و سری داشتم ، و همچنین مدتی بود که در محضر استاد عباس منش تلمذ میکردم ، ولی تماماً در بعد نظری سیر میشد ، و از درون ” حباب کاذب امنیت ” ، جهان را نظاره میکردم ؛ ولی حباب ترکید ، و من سقوط کردم ، مثل آلیس ، و وارد سرزمین عجایب شدم …

کارمند بخش خصوصی بودم ، و مانند اکثریت این قشر ، وازده و ناراضی ؛ مدتی بود در پی تغییر بودم ، ولی تردیدها و عدم موفقیتهای گذشته ، چون زنجیری ذهن و دلم را در گرو داشت . دقیقاً یک هفته پس از ترک رابطه نازنین دوستم ، و در پی یک الهام ، ندا یا نجوا ، بطور کاملاً بی مقدمه و ناگهانی استعفا دادم ، آنقدر سریع که گویی دقیقه شمار عمر ، لحظات پایانی را نشان میدهد ؛ هیچ برنامه یا نقشه جایگزین نداشتم ، دقیقاً هیچ ، و همینطور سرمایه ای که بدان تکیه کنم ؛ تنها خودم بودم و مهارتهای شخصی ام ؛ تحت هدایت قلبم ، وارد وادی تدریس شدم ، راهی که خیلی مورد علاقه من است و عاشقانه بدان اهتمام دارم ؛ لحظات آزادم را پیوند زدم با مطالب و فایلهای رایگان استاد عباس منش ، و از آنجایی که از نعمت سواد انگلیسی ، بهره کافی دارم ، به تقویت ساختار ذهنی خودم از منابع اصلی مشغول شدم ، و از محضر بزرگانی چون باب پراکتور ، جک کنفیلد ، برایان تریسی ، دارن هاردی ، جول اوستین ، گابرین برن استین ، فلورانس اسکاول شین ، ناپلئون هیل ، والاس دی واتلز ، … بهره مند شدم ، و بدین صورت سال 1396 به پایان رسید ، با پسرفت محسوس در وضعیت مالی ، ولی پیشرفت قابل توجه در وضعیت ذهنی ، شناخت جهان و قوانین حاکم بر آن …

اکنون احساس میکنم درحال جوانه زد هستم ؛ بینشی بدست آورده ام که بمن امکان میدهد جهان را آنگونه که هست ببینم ، بدور از عینکهای رنگارنگ مرسوم ؛ حتی امروز به این نتیجه رسیدم که این دوری مابین نازنین دوستم و من ، بخشی از طرحی بزرگتر است که برای پیشرفت من ( شاید هم ما ) درحال اجرا است …

اکنون دریافته ام :

 هر روز یک تولد دوباره است ، هر روز یک عید ، و هر روز آغاز سال نو …

 جزیی هستم از یک کل هوشمند و دانا ، و تا زمانی که رها در دستان پر مهرش هستم ، فقط نیکی و خیر جاریست …

 هر زمان فرمان زندگی را در دستان دانایش نهادم ، به بهترین سرمنزل هدایت شدم ، و هر زمان فرمان را خودم بدست گرفته ام ، در یک دایره بی پایان چرخیده ام …

 طرح الهی منحصر به فردی برای من تنظیم شده که تا زمانی که تسلیم آن باشم ، پیروزم …

 کاستی ، سختی ، فقدان ، دوری ، … هیج جایی در طرح الهی ندارد ، و این خود من هستم که با پشت کردن به نور ، نگران تاریکی هستم …

 تا از درون پر نشوم ، نمیتوانم دستگیر دیگری باشم ، و بهترین راه پر شدن ، خالی کردن ظرف درون از تیرگی ها ، تردیدها ، بدبینی ها و ترس ها است …

و اما سال 1397 :

همانطور که در یک شب تاریک ، تنها با دیدن یک کیلومتر از مسیر در پرتو چراغهای ماشین ، میتوان از تهران تا شیراز رانندگی کرد ، با اطمینان به اینکه ” مسیر وجود دارد ، ولی بخاطر محدودیت دید ، تمام آن دیده نمیشود ” ، از کاتالوگ کیهانی ، خیر ، نیکی ، شادی ، سلامتی ، سربلندی ، موفقیت و ثروت را برمیگزینم ، فرمان زندگی را در دستان بی تزلزل خداوند میگذارم ، شنوای نجوای مهربانش میشوم ، ذره ذره عشقش را در ذره ذره عالم نظاره گر میشوم ، و با اتکا به یاوری چنین قاهر ، دانا و شکست ناپذیر ، دروازه های وجودم را به روی جهانی بینظیر و سراسر خوبی باز میکنم …

با امید به اینکه سالها بعد ، وقتی خواستیم از موفقیتهای خود بگوییم ، اینطور آغاز کنیم :

” همه چیز از سال 1397 شروع شد … ”

با آرزوی بهترین بهترینها برای تک تک انسانها ،

شاد ، تن درست و ثروتمند باشید .

دوست عزیزم ، علی جان ، به شما برای اینهمه توانایی و اراده ، صمیمانه تبریک میگم و امیدوارم در کنار سایر ایرانیان سربلند ، شما را در راس کسب و کار رویایی خودتان ببینم . با این حجم از اراده ، سفر شما به کره ماه تا سال 2020 دور از ذهن نیست …

شاد ، تن درست و سربلند باشی .