توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها

به نام مالک و صاحب اختیار کل کائنات

سلام و درود بر استاد عباسمنش و دوستان عزیز و هم فرکانسی های خوشبخت.

من حمید هستم و اتفاقات سال 96 خودم رو براتون بازگو میکنم. (پیشنهاد میکنم که حتما بخونیدش، خیلی عالیه)

بدلیل علاقه شدید به آموزش و مشاوره، دُرست اواخر سال 95 بود که تصمیم گرفتم یه موسسه تو شهر خودمون تاسیس کنم و به لطف خدا در عرض 4 ماه(اطرافیان میگفتن که 2 سال زمان میبره) مجوز رو گرفتم.

96/1/1 بود که من و دوستانم رفته بودیم مسافرت، در یکی از شهرهای عالی ایران بودیم و اطلاعی نداشتیم اونروز سال تحویله و فکر میکردیم که سال تحویل روز بعده.

یک منطقه تفریحی زیبا بود و از یک کوهی رفتیم بالا و از بالای کوه شهر رو نگاه میکردیم که یک رستوران فوق‌العاده زیبا که وسط یه جزیره مصنوعی بود وتوفاصله چند صد متری ما بود، توجه مون رو به خودش جلب کرد.

دوستم پیشنهاد داد که حمید بیا ناهار رو بریم تواین رستوران بخوریم، منم که اون موقع پُربودم از باورهای محدود کننده اولش مقاومت کردم و بدلیل اینکه خودم رو لایق نمیدونستم شروع کردم به دلیل آوردن که نه امیر، این رستوران خیلی گرونه و ما پول کافی نداریم.

امیر گفت حالا بیا بریم توکل بر خدا، رفتیم داخل رستوران و این رستوران فوق‌العاده زیبا بود و فقط ما 3 نفر تورستوران بودیم، انگار کل اون رستوران مامور شده بودن تا بهترین سرویس رو به ما بدن.

خلاصه کلی غذا خوردیم و لذت بردیم و باهم که سرمیز صحبت میکردیم و میگفتیم که احتمالا پولش خیلی خیلی زیاد بشه ولی موقع تسویه حساب خیلی خیلی خیلی پایین تر از اون مبلغی شد که ما فکر میکردیم.

موقع اومدن بیرون متوجه شدیم که امروز سال تحویل بوده و این یک هدیه بسیار عالی از طرف خداوند به ما بوده.

من از این قضیه کلی درس گرفتم و یاد گرفتم که اگر از انجام کاری نترسی و یا اگر هم میترسی حرکت کنی به سمتش، خداوند راه ها رو برات هموار میکنه و تو رو به بهترین شکل ممکن هدایت میکنه.

دیگه نگاه من به مسائل و مشکلات این شده و همیشه به خودم یادآوری میکنم که حمید از هیبت مسائل و چالشها نترس و پُرقدرت برو سمتش، باورم اینه که خدا خودش حل میکنه، و این شده یک اهرم حرکت به سمت جلو برای من.

من مخصوصاً تو سال 96، دنبال یه حس گمشده ای درون خودم میگشتم و فکر میکردم که بیرون از منه و برای پیدا کردن این حس چند ماهی با بچه های بی سرپرست یه مرکز نگهداری زندگی کردم و میرفتم بهشون سرمیزدم و براشون خوراکی خرید میکردم و تو درسا کمکشون میکردم، ولی بازهم یک خلائی رو احساس میکردم.

کلاس nlp رفتم، کلاس هیپنوتیزم رفتم ولی باز همون حس خلا وجود داشت.

یک روز بصورت کاملا اتفاقی از طریق یکی از دوستان با سایت استاد عباسمنش آشنا شدم و چنتا از فایلهارو گوش کردم.

اولش یه مقداری مطالب برام گنگ بود.

یادمه یه روز یه فایل از سید عباسمنش گوش میکردم که سید میگفت خدا میگه ای بنده من، من بهت نزدیکم (فاَنی قریب) این مطلب رو قدیم بارها شنیده بودم و اونروز یه حسی بهم گفت که حمید گمشده ی تو همینه و شروع کردم آشتی کردن با خودم و کار کردن روی ذهنم.

خدارو شکر سال 96 اتفاقات خیلی عالی برای من افتاد:

1. تاسیس موسسه

2. دوبار سخنرانی تو برج میلاد جلوی 200 نفر

3. برگزاری کارگاههای موفقیتی

4. دعوت به همایش و سخنرانی تو شهرهای دیگه

5. عالی شدن حس و حالم و شادی تو زندگیم

6. خرید کلی لوازم و تجهیزات برای خودم و پدر و مادرم

7. شکر خدا اتفاقات خوب من خیلی زیاده.

…و اما سال 97

من برای خودم اسم سال 97 رو، سال ساخت باورهای ثروت ساز و شکوفایی مالی گذاشتم و همین روند سال 96 رو پُرقدرت تر ادامه میدم و به لطف خدا امیدوارم که تا پایان امسال دستاوردهای زیر رو داشته باشم:

1. گشایش مالی عالی

2. برگزاری کارگاههای متعدد و همایش ها

3. نزدیکتر شدن به خداوند

4. رسیدن به این باور که فقط روی خدا حساب کنم

5.طراحی سایت و اپلیکیشن برای موسسه

6. تهیه محصول و بسته مجازی

…و مطمئنم که با یاری پروردگار عزیزم به خیلی بیشتر از اینا میرسم.