توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها

سلام به همه دوستان خانواده صمیمی عباس منش

خیلی خوشحال هستم که نظرات شما عزیزان رو میخونم و از توجه به زیبایی هایی که در زندگی داشتین استفاده میکنم و روزم رو خوب شروع میکنم و حالم رو بهتر از هر لحظه میکنم.

من در سال 98 خیلی کارها کردم و از این بابت خدارو شاکرم که کمکم کرد با انتخابهای خودم زندگیم رو بهتر از قبل بسازم .آگاهانه تر زندگی کنم و از مسیر زندگی لذت ببرم .سال 98 من با خواندن کتاب قلمرو سکوت در یک سفر تفریحی یک روزه در هوای بهاری روستاهای اطراف تهران شروع کردم . و همون جا بود که به اثر مراقبه و سکوت پی بردم . بعد از اون کتاب چشم دل بگشا اثر راندا برن روی من تاثیر خیلی زیادی گذاشت و ذهنم رو باز تر کرد و من رو با قوانین زندگی بیشتر اشنا کرد . همون موقع ها بود که تصمیم گرفتم با جهان پیرامونم در صلح باشم

.تصمیم گرفتم در کارم بهتر و منظم تر عمل کنم و در این راه با مسائل زیادی روبرو شدم و اتفاقاتی در پیرامون من در حال رخ دادن بودن که من منتظرشون نبودم اما با کارهایی که می کردم باور ها و عادت هایی که داشتم دچار مسائل فراوانی شدم .توجه من روی مسائل خوب نبود ،بیشتر روی نقاط ضعف خودم و رفتارهای اشتباه اطرافیانم توجه میکردم

حجم مشکلات کاری و روابطم بدتر از گذشته شد . آنقدری که فکر می کردم هیچ راه حل دیگری ندارم . به دنبال حل مشکلاتم بودم تا اینکه یکهو یاد گروه تحقیقاتی عباس منش افتادم . کم کاری از من بود .طبق همون تضاد ها فهیمدم که در شغلی که دوست ندارم مشغول به کار هستم این تضاد به من کمک کرد تا بفهمم باید تغییراتی ایجاد کنم و خواسته ام رو شفاف تر به جهان اعلام کنم.

من مسئولیت زندگیم رو برعهده نمی گرفتم و دنبال مقصر میگشتم تا اوضاعم تغییر کنه،وقتی فهمیدم همه مسائل زندگیم در گروه تصمیمات ،باور ها و نوع نگاهم به خودم و جهان پیرامونم هست، شروع به تغییر کردم .

به یاد آوردم در شغلم باید تغییراتی ایجاد کنم و در اون مسیری که به من الهام شده و بهش علاقه دارم حرکت کنم. تصمیم خودم رو گرفتم .برنامه هایی که به من الهام شد رو دنبال کردم ، مهارت ها جدیدی رو یاد گرفتم . من باید تمرکزم رو روی یادگیری و بهبود مهارت هایم میزاشتم می بایست گواهینامه هایی رو می گرفتم و می بایست پویا تر و فعال تر از گذشته عمل میکردم و برنامه جامعی برای همه جنبه های زندگیم میریختم و اجرا می کردم .

نامه استعفام رو به مدیر عامل دادم و با خودم گفتم با پس انداز اندکی که دارم روزهام رو میگذرونم و یک سرمایه گذاری بزرگ روی یادگیری مهارت ها و کلاس هایی که باید برم می کنم .

من در حال تغییر اساسی و بنیادی بودم . حالا آبان ماه 98 شده بود و من در حال کلاس رفتن و گذروندم روز های تنهایی و تمرکز روی کار خودم بودم . در این روزها نمیدونستم در آینده چه اتفاق هایی قراره بیفته .اما میدونستم این مسیری که دارم توش حرکت میکنم مسیری هست که باید طی کنم تا تغییرات روزی خودشون رو نشون بدن .

خانواده و اطرافیانم من رو به خاطر استعفایی که دادم مدام سرزنش می کردن

دائم حرف های ناامید کننده میشنیدم .اما اعراض میکردم و به آنچه که بر قلبم الهام شده بود ادامه میدادم و دست از تلاش و هدفم بر نمیداشتم .

بهمن ماه 98 ، یک مدرک حرفه ای دیگر دریافت کردم و برای گرفتن مدرکدیگری آماده می شدم .

سال جدید از راه رسید . همزمان با بهار 99 ،بهار زندگی من هم شروع شد من با انرژی و قوای بیشتری فعالیت میکردم .و کلاس های جدید تری رو شروع کردم.

اینبار با رزومه ای قوی تر ،اینبار با هوش بیشتر اینبار با الهامات بیشتری که بر قلبم جاری می شد .

این بار با رهایی و آرامش خاطر بیشتر و نترسیدن از عمل کردن و اشتباه کردن

به هر شرکتی که رزومه می فرستادم برای مصاحبه دعوت میشدم و در نهایت در جایی که الان دوست دارم در حال کار کردن ، یادگیری و لذت بیشتر از زندگی روزانه ام هستم

قصد دارم در این روزهای باقیمانده سال 99 روی زیباتر نگاه کردن به زندگی و لذت بیشتر بردن از مسیر زندگیم تمرکز کنم

همچنین دوره عزت نفس استاد رو خریداری کردم و میخام عزت نفسم و اعتماد به نفسم رو به حد عالی برسونم تا جایی که سرعت من در موفقیت و فتح قله های مختلف زندگیم بیشتر از قبل بشه

همچنین قصد دارم با کمک این دوره روابطم رو بهبود ببخشم و از زندگیم و تواناییم برای حل چالش های زندگی لذت ببرم.

من پازل زندگی رو اونجور که درست هست طی میکنم و قطعات این پازل رو با آرامش و حوصله و صبر کنار هم قرار میدم و تکاملم رو طی خواهم کرد