چندبرابر کردن درآمد در یک سال | قسمت ۲ - صفحه 1

بنام یکتای هستی بخش

روز بیستم سفرنامه

چطور درامد خود را در عرض یکسال 3 برابر کنیم؟ قسمت 2

اول از همه سپاسگذار خداوند جانم هستم که در این 20 روز متعهد موندم به این مسیر و خداوند هر لحظه داره درهای جدیدی از آگاهی هارو به روم بازمیکنه.

استاد عزیزم من سه سال پیش قبل از اینکه باشما آشنا شم استادی داشتم که قانون جذب رو از طریق ایشون باهاش آشنا شدم.

و من در اون زمان خیلی متعهدانه تمریناتی که ایشون میگفتن انجام میدادم البته در حد درک و مدار خودم .اونموقع تصمیم گرفتم که به کل تلویزیون رو حذف کنم منی که به شدت اهل فیلم و سریال بودم اونم نه سریالای جدید بلکه سریالهایی که بارها و بارها از تلویزیون پخش میشد و من حتی تکرار فیلمارم از دست نمیدادم زمانی که فهمیدم چقدر تلویزیون باورهای مخربی رو به ذهنم تزریق میکنه مثل وحی منزل پذیرفتمش و دیگه اصلا سمت تلویزیون نرفتم(مگر اینکه اتفاقی یه تیکه هایی میدیدم)به کل حذفش کردم.

اونموقع چون از قانون زیاد اطلاع نداشتم خیلی سعی میکردم که خونوادمم با خودم همراه کنم و اونارم نذارم که تلویزیون ببینن ولی اونا به شدت مقاومت داشتن و میگفتن تلویزیونم نگاه نکنیم چیکار کنیم حالا سرگرم میشیم‌.، و من بعد از مدتی فهمیدم که خودم تنهایی باید مسیرو ادامه بدم.الان که دارم فکرشو میکنم میبینم اونا حق داشتن که اینطور فکر کنن برای کسی که هیچ برنامه ای تو زندگیش نداره و هیچ هدفی نداره خب تلویزیون خاموش کنه میخواد چیکار کنه میخواد درو دیوارو نگاه کنه دیگه.فهمیدم که برای توانایی انجام این کار باید هدف داشته باشی هدفی والا که من داشتم و با جون و دل تو قلبم پرورشش میدادم.فهمیدم هر عادتی که رو بخوای تغییر بدی باید انگیزه و هدفی بالاتر از اون عادت در وجودت شکل بگیره که بتونی اون عادتهارو با جرئت حذفشون کنی.

من از استاد قبلیم یاد گرفتم که باید دوست ، فامیل، و اشناهای سمی رو از زندگیم حذف کنم.

این یکی کمی برام سخت تر بود .زندگی من پر بود از آدمها و روابط سمی چون خودمم سمی بودم .اون روزها به قدری ترسهای واهی داشتم اینقدر افکارم محدود بود به قدری عزت نفسم پایین بود که نمیتونستم از مهمونیا و مجالس فامیلی که فقط احساس بد رو بهت تزریق میکردن احساس اینکه تو بی ارزشی بهت تزریق میکردن احساس اینکه تو تا حالا نتونستی یه کار مفید تو عمرت بکنی رو بهت تزریق میکردن بگذرم چون ترس داشتم از اینکه نکنه من نرم و اونا در موردم بد فکر کنن، نکنه من نرم و اونا پشت سرم بد بگن، نکنه من نرم و از جریانات زندگی خصوصی فک و فامیل بی خبر بمونم و نفهمم دور و برم چه اتفاقی داره میفته….اونروزها چنین افکاری تو سرم میچرخید.ولی کم کم یاد گرفتم ، ادامه دادم و بیشتر فهمیدم و بیشتر درک کردم که اون بیرون توهمی بیش نیست و تنها باید روی خودم کار کنم.ولی این خیلی زمان برد و من باطی تکاملم خیلی چیزهارو درک کردم که البته حتی اونموقع نمیدونستم که تکامل چیه.ولی ادامه دادم، (ولی قبل از این داستانا آشنا شدن با قانون من دوستای زیادی داشتم که هم کلاسی دبیرستانم بودن و من همیشه رابطم رو سعی میکردم با همشون حفظ کنم که مبادا ازم ناراحت شن و آدمی بودم که همیشه سعی میکردم همه رو مخصوصا دوستامو از خودم راضی نگه دارم و نمیشد اونا چیزی ازم بخوان و جرئت کنم بگم نه.ولی ناخود آگاه بعد از اینکه نامزد کردم و درگیر مسائل شخصی شدم خود به خود اونارو از زندگیم حذف کردم)،ولی بعد از آشنایی با قانون اول از خانواده و فامیل مادریم شروع کردم به حذف کردن چون بالاترین حد احساس بد و منفی رو از اونا میگرفتم و همیشه تو جمعاشون احساس حقارت میکردم از اینکه دوست داشتن همیشه یکیو سوژه کنن و با حرفا و حرکاتشون تخریبش کنن، خیلی برام سخت و ترسناک بود حرفایی که قراره بعد از این قطع روابط پشت سرم زده شه ولی کم کم که پیش رفتم و کمی به این پی بردم که منم ارزشمند هستم منم حق انتخاب دارم اینکار برام راحتتر شد، دیگه نه مهمونیاشونو میرفتم نه تلفناشونو جواب میدادم.فامیلای پدریم رو هم به همین شکل حذفشون کردم البته در مورد اونا زیاد مقاومت نداشتم چون زیاد بهم کاری نداشتن و فقط چون منفی بودن حذفشون کردم.نوبت رسید به خانواده ی همسرم.بعد از اینکه عروسی کردیم رفت و آمدها خیلی زیاد بود و چون من با مادرر همسرم یکجا زندگی میکردم مجبور بودم که هر جا میگه باهاش برم و همیشه هم خونمون مهمون بود. و خانواده ی همسرمم خیلی پرجمعیت و خیلی اهل دورهمی های شبانه.و چون مادر شوهرم بزرگ بود قاعدتا همیشه همه خونه ی ما جمع میشدن خیلی فرصت نمیکردم که با خودم تنها باشم و خیلی اذیت میشدم ولی ادامه دادم ، ادامه دادم کم کم سعی کردم که تو همون شلوغیا وقت گیر بیارم و برم تو خونه ی خودم و رو خودم کار کنم و این تو جمع بودن رو آهسته آهسته کمش کردم و جوری شده که دیگه بقیه عادت کرده بودن که من زیاد از اتاقم بیرون نمیام.همیشه آرزوم میکردم که یه خونه ی مستقل داشته باشیم ولی در عین حال همیشه رو خودم کار میکردم و سعی میکردم احساسم عالی باشه و انصافا از نظر خودم تو اون شرایط عالیتر از ایده آل خودم بودم‌.یکسال از زندگی تو یه حیاط مشترک با مادرشوهر گذشت و منی که همیشه رویای یه خونه ی مستقل رو داشتم که فقط بتونم تنها باشم روی خودم کار کنم خالق من منو به یه شهر دیگه آورد جایی که از بچگی آرزوم بود تو این شهر زندگی کنم تو یه ساختمون هفت طبقه که طبقه ی سومش رو اجاره کردیم و الان بعد از یه سال و نیم هر بار که از پنجره شهر رو نگاه میکنم بارها و بارها خدارو شکر میکنم بابت این لطف خداوند…

اون اوایل که اسباب کشی کرده بودیم بازم اون رفت و آمدها بود البته بیشتر اونا میومدن من خیییلیی کم میرفتم تا اینکه این مسئله هم کم کم آروم آروم حل شد.جوریه که الان تقریبا از عید که 6، 7 ماه میگذره هیچکسی خونمون نیومده یا شاید در حد یکی دوبار نمیدونم.نه از فامیلای خودم نه همسرم.یه روزایی میشد که با خودم فکر میکردم نکنه که از دستم ناراحت شدن و گرنه خیلی غیر طبیعیه که هیچ کسی خونمون نمیاد.گاهی از این بابت عذاب وجدان داشتم.ولی فهمیدم این فکر به خاطر کمبود عزت نفس منه.وگرنه این خواسته ی قلبی من بوده که این رفت و آمدها به کل حذف بشه.چون هرجور که فکر میکنم حتی یک آدم مثبت تو فک و فامیل پیدا نمیکنم که بخوام باهاش رفت و آمد کنم.ولی من این تنهایی رو ترجیه میدم به رفت و آمد با آدمایی که هیچ هدفی تو زندگیشون ندارن و برای خودشون ارزش قائل نیستن.ایمان دارم خداوند به موقعش منو به دوستان بی نظیری هدایت میکنم که باهاشون رفت آمد خونوادگی داشته باشم و هر با دیدنشون کلی چیزای خوب و مثبت ازشون یاد بگیرم…

و اما استاد عزیزم استاد عشقم از زمانی که مدارم رفت بالاتر و فهمیدم دیگه آگاهی های استاد قبلیم عطش منو رفع نمیکنه و خداوند منو باشما آشنا کرد انگار درهایییی از زیبایی ها به روم باز شد که هیچ وقت تو زندگیم نه دیدم نه شنیدم.

من با استاد قبلیم تا اینجا تونستم پیش بیام و تلویزیون و فضای مجازی و دوست و فامیل های نامناسب رو با جرئت از زندگیم حذف کردم.و از حالا به بعد (یعنی از عید امسال(401)به بعد ) دارم با شما پیش میرم و روز به روز پیشرفت میکنم تو همه ی جنبه ها.و مطمئنم که با شما میتونم اوج اوج جوهره ی وجودیم رو تجربه کنم و بترکونم.

میدونم که خیلیییییی کامنتم طولااااانییی شد ولی حتما دلم میخواست اینارو یه جا ثبت کنم که بعدا تو اوج برگردم و ببینم از کجا شروع کردم و چه جایی بهتر از سایت استاد برای ثبت ردپا…

و اما نکته هایی که از فایل امروز برداشت کردم…

من قبلا فکر میکردم که احساسه که همه چیو رقم میزنه.یعنی بارها و بارها میشنیدم که استاد میگه فرکانس ولی ناخودآگاه برداشتم این بود که خب منظورش همون احساسه.در صورتی این دوتا کاملا از هم جدا هستن و احساس فقط و فقط یک آلارمه یک هشداره.ولی فرکانس چیزیه که از فکر تو ساخته میشه.یعنی فرکانس اولویت داره به احساس.یعنی اینجوری نیست که تو فکر کنی با احساست شرایط رو برای خودت خلق میکنی، و بگی خب الان احساسم خوبه پس دارم شرایط خوب خلق میکنم احساسم بده دارم شرایط بد خلق میکنم احساسم خنثی هستش پس هیچی رو در حال حاضر خلق نمیکنم.این جور طرز فکر و برداشت من باعث شده بود که زیاد به افکاری که تو سم میچرخید توجه نمیکردم وفقط زمانی توجه میکردم که میدیدم حسم خیلی داره بد میشه.یعنی چون حساس نبودم روی ورودی هام روی اینکه الان داره چی از ذهنم میگذره پس همون لحظه ی اول زنگ خطر رو متوجه نمیشدم و همینجوری هی بهش فکر میکردم تا یه جایی یهو میدیدم چقدر حسم بده حالم بده چقدر قلبم گرفته است.بعد به خودم میگفتم خب این حال بد نشون از اینه که من دارم به یه چیز اشتباه فکر میکنم و باید تغییرش بودم و چون از همون لحظه اول حساس نبودم روش از همون لحظه ی اول به احساسم توجه نکردم از همون لحظه ی اول مچ ذهنمو نگرفتم و یه خط فکری رو یکی دوساعت تو ذهنم مرورش کردم یهو به خودم اومدم دیدم چقدررر حالم بده.در صورتی که اگر درک میکردم که این فکری که داره تو سرم میگذره داره لحظه ی بعد من رو خلق میکنه نه احساسی که تو قلبمه.واحساس فقط و فقط یه آلارمه از همون اول که میدیدم یه فکر اشتباهه سریع تغییرش میدادم.ولی چون میگفتم خب هنوز که حسم بد نشده پس بذار یکم به این موضوع ناخواسته فکر کنم و تو دلم بدو بیراه بگم بهش بعد ذهنمو تغییرش میدم و این باعث شده بود من تغییر احساسی رو همون لحظه ی اول نفهمم و چون این حس بد به صورت تکاملی خیلی آهسته آهسته زیاد میشد من متوجه احساس بدم نمیشدم تا اینکه یکی دو ساعت بعد از دنبال کردن اون خط فکری به خودم میومدم و میدیدم چقدر حالم بده.و خب بازم هم چقدرررر کار سخت و زجر آوری میشد که دوباره من بیام هی ورودی های جدید بدم و احساسم رو خوب کنم.

خب آدم عاقل اگه از همون لحظه ی اول مچ ذهنتو بگیری و به یه چیز ناخواسته فکر نکنی دیگه اینقدر کارت سخت نمیشه که هر دفعه هی بخوای اینجوری افت کنی و با هزار زحمت با هزار نجوا (که من چرا پس نمیتونم نتیجه بگیرم، چرا پس برای من نمیشه، چرا رو احساسم کنترل ندارم، چرا اینقدر حالم بده) به زور بخوای خودتو بالا بکشی.بعد دوباره بایه غفلت ساده ذهنتو ول کنی به هرچی میخواد فکر کنه.باز روز از نو روزی از نو…

خداااااااااااای مننننننننننننننن عاشقتممممممم باورم نمیشه من قبل اینکه اینارو بنویسم یه چیزای مبهمی تو ذهنم بود ولی وقتی نوشتم چقدرررر واضح شد برام.که چه نکته ی مهمی رو کشفش کردم.خداااااجوونمممم شکرت.واقعا نوشتن معجزه میکنه…

و نکته ی دومی که از این فایل برداشت کردم اینه که استاد هر تمیرینی رو که میدن هررررررررر تمیرنییییی قبل از انجامش باید تکامل رو رعایت کنیم و آروم آروم پیش بریم.مثلا وقتی استاد میگه دوستای منفیتون رو با جرئت حذف کنید شما یه به علاوه ی تکامل هم کنارش بذارید…مثلا (با رعایت تکامل) با جرئت دوستای منفیتون رو حذف کنید.چون اگر روی خودتون به اندازه ی کاف کار نکرده باشید و کلی ترس و باورهای اشتباه داشته باشید و یه دفعه بخواید اون آدم رو حذف کنید دچار درد سر میشید.مثلا ممکنه چون شما نظر دیگران براتون مهمه اون آدم بره پشت سرتون حرف بزنه و شما حستون بد بشه و نتونید ذهنتون رو کنترل کنید و پشیمون میشید از کاری که کردید و دوباره بر میگردید به روال قبل …ولی اگر آروم آروم پیش برید اول سعی کنید رفت و آمدرو کم و کمو کمتر کنید بعد از یه مدت خود به خود حذف میشه.

این تکامل رو تو هر تمرینی که استاد میگه باید در نظر بگیرید.یعنی اینجوری نباشه که شما کلی باور محدود و کلی ترس داشته باشید و استاد یه تمرین بزرگ بگه(بزرگ از نظر شما نه از نظر استاد) بعد بیای با خودت بگی خب چون استاد گفته پس من همین الان باید انجامش بدم.چون در اینصورت یهو از هم میپوکی و نمیفهمی که از کجا خوردی.درست مثل خودم که بارها و بارها از این نقطه ضربه خوردم، اونوقت با خودت میگی بابا راهکار استاد برای من جواب نمیده.در صورتی که راه حلهای استاد برای همه بلا استثنا جواب میده به شرطی که در مدارش باشن و تکامل رو رعایت کنن.خود استاد هم تک تک کارهایی رو که میگه با رعایت تکامل انجام داده ولی چون این رعایت تکامل اینقدر رفته تو ناخودآگاهش که فکر میکنه ما هم رعایتش میکنیم و لزومی نمبینه که هی تکرار کنه تکامل تکامل تکامل

در پناه الله یکتا بهترین زندگی و حال خوب و بهترین کیفیت رو برای تک تک انسانهای روی زمین آرزو میکنم از ته قلبم❤❤❤

استادمممممم عاشقتم

مریم جانم الگوی بی نظیری هستی برام عاشقتممممممم❤❤❤❤❤

بنام یکتای هستی بخش

سلام خدمت استاد عزیزم و همه ی دوستانی که دیدن این فایل کمر همت بستن تا یه تحول بنیادین تو زندگیشون ایجاد کنن.

من دیروز که قسمت اول فایل چطور درآمد خود را در عرض یک سال حداقل سه برابر کنیم رو دیدم تو دفترم با خط درشت نوشتم و با ایمان زیرشو امضا کردم.من یه سالن آرایشی دارم که دوتا شریک دارم.

نمیگم خوبن یا بدن قطعا خوبیای زیادی هم دارن ولی با اهدافی که من دارم نمیخونن و هر روز ورودی هایی رو به من میدن که منو از تمرکز روی خواسته هام غافل میکنه.و جوریه که ما صبح تا شب هرروز با همیم. اونا هم خیلی دنبال موفقیت هستن ولی مسیرشون کاملا بامن متفاوته .دیروز که من تعهدم رو نوشتم با خودم داشتم فکر میکردم که چه کاری میتونم برای عملی کردن تعهدم انجام بدم .اولین کاری که به ذهنم رسید این بود که رفتن به سالن رو هفتگی بکنیم .چونکه مشتری اونقدر نداریم و یک نفر هم از پس مشتری ها برمیاد و قرار شد اگه شلوغ شد به همدیگه اطلاع بدیم که بریم سالن.اولش ذهنم مقاومت میکرد که خب اگه نری سالن حتما باور نداری که مشتری زیاد میاد و کلی با خودم کلنجار رفتم که من کاری به این حرفا ندارم.من نیاز دارم به تنهایی نیاز دارم که خلوت کنم با خودم و آرایشگاه رفتن هر روزه این اجازه رو به من نمیده و زمانی که سه تایی باهم سالنیم خواه ناخواه ذهن من از مسیر منحرف میشه.اینجوری هم یه هفته ای که خونم فرصت کافی دارم رو خودم کار کنم و هم زمانی که سالنم تنهام و شریکام نیستن چون نوبت منه و میتونم به برنامه هام برسم.دیروز که این تعهد رو نوشتم و این تصمیم رو گرفتم نمی دونستم که فایل چطور درآمد خود را در عرض یکسال سه برابر کنیم ۳ قسمته و فکر میکردم همون یه قسمته و من حالا باید بیام دونه دونه فایلارو گوش بدم حالا با فایلهای مختلف استاد برای خودم باور سازی کنم.دیشب که داشتم تو سایت میچرخیدم یهو اصلا هدایتی انگار متوجه شدم که فایلا به ترتیب و شماره بندی داره.

تا به امروز نمیدونستم و فکر میکردم ترتیب خاصی نداره🙈🙈🙈😂😂

بعد با خودم گفتم برم ببینم این فایلی که در مورد ۳ برابر کردن درآمد گوش دادم قبل و بعدش چیه که دیدم ۲ تا قسمت دیگه هم داره…

وای خدا نمیدونید چقدر ذوق کردم.دیشب دیر وقت بود فایل دانلود کردم تا امروز نگاش کنم.امروز که قسمت دوم رو داشتم میدیدم استاد دوتا تمرین داده بود که یکیش این بود دوستان نامناسب رو به جرات از زندگیتون حذف کنید….

خدااایا مگه میشه.من یک روز قبل اینکه این فایل استاد رو گوش کنم بهم الهام شد که چیکار باید بکنم.خدایا شکرت.مطمئن تر شدم که تصمیمم درست بوده.

و مورد دیگه حذف تلویزیون بود.که من این کارو دو سال پیش وقتی شاگرد یه استاد قانون جذب دیگه ای بودم انجام دادم.یعنی تلویزیون تو خونمون هست ولی به هیچ عنوان روشن نمیکنم.مگر اینکه همسرم روشن کنه که اونم من اصلا توجه نمیکنم یا میزنم کانال مستند و اصلا درگیرش نمیشم.ولی امروز خواستم با یه تصمیم بزرگ( البته از نظر خودم) خودم رو به چالش بکشم.اونم حذف اینستاگراممه.

با اینکه ذهنم به شدت مقاومت میکرد که تو اینهمه پست شنیون(مربوط به کارم) گذاشتی .میخواستی پستای آموزشی بزاری و از این طریق مشهور شی.اینهمه داشتی فیلمهای آموزشی شنیون دانلود میکردی هر روز چیزهای جدید یاد میگرفتی میدونستی الان اساتید بزرگ دنیا دارن چیکار میکنن و همیشه دنبالشون میکردی.و میدونستی آرایشگرای شهرت الان دارن چیکار میکنن و از همه کاراشون با خبر بودی.الان اگه اینستارو حذف کنی به هیچ کدوم اینا دسترسی نداری.ولی من هم آگاهانه شروع کردم به دلیل آوردن برای ذهنم که درسته من خیلی فیلمای آموزشی میتونم از اینستا ببینم ولی زمانی که وارد اینستا میشم کلی پیج برام میاره بالا که هر کدوم از این پیج اینقدر رنگ و بارنگن و تو یکیشون که میرم کلی وقتم گرفته میشه اصلا یادم میره دنبال چی اومده بودم.و دیگه اینکه اینقدر مبحث تبلیغات تو اینستا پررنگه و اصل در نظر گرفته میشه که منی که یه پیج ساده دارم و کارامو میزارم توش به کل ناامید میشم که تو این همه رقابت و تبلیغات و فلان کجا آخه پیج من دیده میشه.از طرفی هم دوست ندارم که کامنتای پوچ و بی ارزش برای دیگران بزارم که آقا شما هم بیاید منو فالو کنید برام کامنت بزارید.قلبا هم این‌شکلی معروف شدنو دوست نداشتم.دلم میخواد که به واسطه رشد کردن تو کارم و حرف ای شدن تو کارم شناخته بشم.نه بزور تبلیغات .و دلیل دیگه ای که آگاهانه برای ذهنم آوردم این بود که درسته تو اینستا یه عالمه فیلمای آموزشی رایگان میزارن ولی اکثرشون کامل نیست. به جای اینکه وقتمو بزارم پای اینستا میشینم رو باورهام کار میکنم وقتی که به درآمد رسیدم اونوقت هر کلاسی از هر استادی که دلم خواست رو شرکت میکنم و بهاش رو میپردازم و قطعا نتیجه ی بهتری میگیرم.برای خودم باور سازی میکنم که تنها راه موفقیت و پیشرفت و دیده شدن تبلیغات و اینستا نیست.بالاخره بعد از کلی کشمکش اینستامو حذف کردم.و متعهدانه میخوام رو باورهام کار کنم.ببخشید که پیامم طولانی شد ولی اشتیاق داشتم که هم تصمیمم رو به اشتراک بزارم هم ردپایی جا بزارم برای روزی که همه ی این تلاش هام به ثمر نشسته.خدایا شکرت پیشاپیش به خاطر تمام موفقیت هایی که به دست میارم.برای تک تکتون آرزوی موفقیت و پیروزی و حال خوب رو دارم

در پناه الله یکتا

آقای جوان عزیز دیدگاهتان معرکه بود و خط به خطش و کلمه به کلمه اش پر از آگاهی های ناب بود برای من.و حتی نتونستم از یک خطشم سرسری بگذرم و همه رو اسکرین گرفتم تا فردا وارد دفترم کنم.انشاءالله در مسیر رسیدن به خواسته هاتون خوشبخت و سعادتمند باشید و مارو هم از آگاهی های نابتون بی نصیب نذارید.در پناه جان

لیلای عزیزم سلام…سپاسگذارم بابت دیدگاهت

مسئله ای که الان باهاش روبه رو هستم همین موضوع خانواده ی منفی هستش.البته من ازدواج کردم و از خونواده ام دورم و الان سه سالی میشه که دارم رو خودم کارم میکنم و شکر خدا تونستم تمام افراد منفی رو از زندگیم حذف کنم.حتی خونواده ام رو خیلی خیلی کم میبینم و کم میرم دیدنشون ولی مسئله ی من وابستگی فکریه.با اینکه ازشون دورم و نمیخوام زیاد بهشون زنگ بزنم و اخبار منفی ازشون بشنوم ولی همیشه ته ذهنم از این قطع ارتباط عذاب وجدان دارم و حسم از این بابت بده.و دلم میخواست یه راهی پیدا کنم که هم خونوادمو خوشحال ببینم هم کنترل داشته باشم روی روابطم بدون اینکه خونواده ام ازم دلگیر بشن.خداییش خونواده ی خیلی خوبی دارم و خیلی مراعات منو میکنن و میدونن چون من تو این فضا ها هستم پیش من زیاد از منفیا حرف نمیزنن ولی خب ناخودآگاه چون اونجوری برنامه ریزی شدن نمیتونن منفی نباشن .ولی من دلم میخواد فقط خوبیاشونو ببینم و بشنوم این جملتون خیلی به دلم نشست که…من می‌دونم با تمرین کردن گوش من برای شنیدن حرف های آن ها کر و چشم من برای دیدن کار های آن ها کور میشود.من هر کجا که باشم همه جا برای من خوش یمن و مبارک و پر برکت است این جمله من روزی چند بار تکرار می‌کنم ….من هم این جمله رو یاداشت میکنم تا همیشه تکرارش کنم.به امید روزی فقط با تغییر باورهامون از خیر و خوشی و پیشرفت خونوادمون بشنویم و خوشحالیمون چند برابر شه…

در پناه الله یکتا برات اول یک تنهایی مقدس و بعد هدایت شدن به افراد و مکان های فوق العاده مثبت رو آرزومندم عزیزم

یاسر عزیز ممنون بابت کامنت زیبات کلی انرژی گرفتم و حالم خوب شد، یه قسمتی که در مورد رابطتت با دوستات گفتی که خیلی کمرنگ شده ولی هر وقت میبینیشون به طرز معجزه آسایی رفتار خوب ازشون میبینی و بدون اینکه بدونن دارن در راستای قوانین صحبت میکنن.این یه تیکه خیلی برام دلنشین بود که میشود در مورد خونواده هم همچین اتفاقی بیفته و زمانی که با تو هستن فقط و فقط از خوبیا بگن و خوش باشن…

ممنونم ازت برادر عزیزم.که جواب مسئله ای که باهاش درگیر هستم رو یه قسمتیش رو تو کامنت زیبای شما پیدا کردم.قطعا لایق بهترینها هستید