داستان هدیه تولدم

به نام خدا

سلام

نهمین برگ از سفرنامه ی من

دیروز وقتی میخواستم نهمین برگ از سفرنامه خودم رو بنویسم حسم گفت یه روز بیشتر روی این فایل و این آگاهی ها کار کن

خیلی حس خوبی میگیرم وقتی این فایل رو میبینم، از دیروز چندین بار نگاه کردم این فایل رو، چه توصیف های زیبایی، چه دنیای قشنگی، تصور این سبک زندگی کردن هم لذت بخشه برام

معنای جدیدی از زندگیه واسم، تا حالا این مدلی به زندگی نگاه نکرده بودم، هزاران بار شنیده بودما استاد میگفت از هر لحظه زندگیتون لذت ببرید، به خواسته هاتون نچسبید ولی این فایل یه درک عمیق و تازه داد بهم، واضح شد برام گفته های قبلی استاد

موقع دیدن فایل هی استاپ میکردم و تصور میکردم شخصیتم رو که با خودش در صلحه، شخصیتی که نگران حرف مردم نیست و اونجوری که لذت میبره زندگی میکنه، خودشو دوسش داره با همین چهره فارغ از اینکه نظر مردم چیه، شخصیتی که ضعف هاشو میپذره و خودش رو با همین ضعف ها دوس داره، شخصیتی که کار هایی که دوس داره رو انجام میده مثلا تنهایی توی جاده رانندگی میکنه و با صدای بلند آهنگ مورد علاقشو میخونه، شخصیتی که مردم فکر می کنن دیوونه شده ولی واسش مهم نیست مردم در موردش چی فکر میکنن، شخصیتی که حسودی نمیکنه، شخصیتی که اگه توی بازی به یه فرد کوچکتر از خودش باخت حرص وجودشو نمیگیره و ناراحت نمیشه و نگاه میکنه به اون فرد و با یه لبخند بهش تبریک میگه واسه بردی که کسب کرده، شخصیتی که خیلی راحت میبخشه، شخصیتی که با همه مهربونه چون هنه کس رو پاره ای از وجود خدا میدونه، شخصیتی که هرجا میره طبیعت به چشمش زیبا دیده میشه، شخصیتی که در تنهایی غرق میشه با خدای خودش، شخصیتی که سعی میکنه به هرکس یه لبخند هدیه بده، شخصیتی که خیلی خونسرده و نگران هیچ چیز نیست، چقد این شخصیت رو دوس دارم و به دلم میشینه، چقد حال میکنم با این شخصیت که هنوز فقط توی خیالم ساختمش، چقد قلبم موافق این شخصیته

این فایل خیلی رو من تاثیر گذاشت و کار درستی کردم که به حسم گوش کردم و یه روز بیشتر روی این فایل تمرکز کردم، فهمیدم که با خودم خیلی در صلح نیستم، قلبی زندگی نمیکنم، زیاد درگیر باید ها و نباید ها میشم

این فایل اگاهی های زیادی بهم داد و کلی منو به فکر فرو برد، ساعت ها نشستم فکر کردم راجع به این حرف ها راستش بحث رهایی رو خوب نفهمیدم و دچار یه ابهام شدم، یه چیزی رو خوب نفهمیدم، توضیحش میدم:

ابهام من اینجاست که ما با باید به خواسته هامون توجه کنیم واسشون حرکت کنیم و قدم برداریم این با رهایی در تناقضه توی ذهن من، قانون رهایی که من درکش کردم میگه بابا چقد درگیر خواسته هات میشی ولشون کن خودشون رخ میدن مطمعن باش بی خیال باش بچسب به زندگیت و سعی کن احساست رو خوب نگه داری، و از طرف دیگه مثلا خواسته ام رسیدن به فلان درآمده خب باید واسه رسیدن به اون درآمد حرکتی کنم و قدمی بردارم، کلی فکر کردم و مثال زدم واسه خودم ولی هنوزم ابهام دارم

از اعضای خانواده صمیمیم میخوام که کمکم کنن این ابهامی که دارم برطرف شه و به درک بهتری برسم.

آرزوی بهترین ها رو دارم برای تک تک شما عزیزان