داستان هدیه تولدم

سلام خدمت دوستان عزیز

سپاسگزار خداوند هستم به خاطر اینهمه نعمت آگاهی ناب که از طریق یکی از دستان قدرتمندش چون استاد عباسمنش به ما ارزانی میدارد.

مثل همیشه عالی و جواب سوالات زمانه ی حال حاضر من

چند روزی هست که قدم اول راه اندازی کسب و کارم بهم الهام شده و من قدم اول رو به لطف خدای مهربان با موفقیت انجام دادم

قدم دوم هم بهم گفته شد و امروز انجامش دادم

دیشب که در مورد راه اندازی کسب و کارم با پدرم صحبت میکردم بهم گفتش که برای اخذ مجوز توی فلان اداره برو پیش آقای فلانی بگو پسر فلانی ام ، دوستمه کارت رو راه میندازه ، یک لحظه بهم الهام شد و گفتم پدر جان من که اولا نمیخوام کاری غیر از چهارچوب قوانین اداره انجام بدم ، دوما اونیکه این ایده رو بهم داده ، همون نیرویی که بهم گفتش الان چه قدمی رو بردارم ، قدم های بعدی رو هم بهم میگه…

امروز که دنبال کارهای اداری بودم نجواهای شیطانی اومدن سراغم و صداشون بلند شد

هی میگفت اگه نشه چی میشه ، اگه قبول نکنن ، گیر توی کارت بیافته

و من توجه نمیکردم به این نجواها ، تا دیگه خیلی گیر سه پیچ داده بود ، گفتم آغا اصن هراتفاقی بیافته قبول کنند ، نکنند ، مجوز بدن ، ندن ته تهش به نفع منه

تمام اتفاقات به نفع منه و خودم رو رها کردم ، الان که شب هست ینی بعد از روز کاریم دارم به موضوع فکر میکنم میبینم که اگر رها کنم ، اگر نچسپم به اون هدفی که دارم اتفاقات عالی میافته و نتیجه هرچی باشه به نفع من هست ، و با جمله ی معروف قران “انا لله و انا الیه راجعون” خیلی عالی آروم میشم

وظیفه ی من چسبیدن به هدف و حرص خوردن و به اصطلاح خیلی مهم شدن موضوع برام نیست ، وظیفه ی من عملی کردن قدم هایی هست که خداوندگار انرژی منبع بهم میگه… همین…

یه خاطره ای رو هم میخوام در مورد داستان رهاییم سر یه موضوعی میخوام تعریف کنم : داستان بر میگرده به تقریبا 5 ماه پیش ، حدودا اردیبهشت ماه 98 بود که دنبال یه مربی خیلی خوب در زمینه ورزشم میگشتم و این موضوع برام خیلی مهم شده بود

تا اینکه خداوند هدایتم کرد و با بهترین مربی در منطقه ای که زندگی میکنم آشنا شدم و باهاش تماس گرفتم و قرار شد وقت ملاقات بهم بده و من خیلی خوشحال بودم که با فلان ادم قوی و خوب در حوزه ی ورزش بدنسازی قراره کار کنم.

و خیلی این موضوع برام اهمیت پیدا کرد و همش منتظر بودم که کی وقت میده بهم

اما خبری ازش نشد

و سراغش رو گرفتم گفتن رفتن سفر کاری خارج از کشور برای برگزاری سمینار و …

سرش خیلی شلوغ هست

و من بعد از چند بار پیگیری جدی دیگه ، تصمیم گرفتم که دنبال کس دیگه ای بگردم ، چون ایشون سرش شلوغ هست و اگر هم الان قرار ملاقاتمون اوکی بشه و بخوایم باهم کار کنیم ، با توجه به مشغله کاری زیاد ایشون وقت نمیکنن زیاد برای من وقت بزارن

و دنبال یه فرد دیگه ای گشتم و تمرکزم رو از روی موضوع کار کردن با مربی اولم که سرشون شلوغ بود برداشتم و رها کردم ، کلا از فکرش اومدم بیرون

و حتی اقدام به رفتن پیش فرد دوم هم کردم و طی یه اتفاقات جالبی نتونستم ببینمشون ینی پشیمون شدم و بعدا دلیلش رو فهمیدم که پاسخ فرکانسهام بودش که به مسیر درست هدایتم کنه تا با ایشون کار نکنم ، البته این رو هم بگم ایشون کارشون خیلی درست هست و یکی از قهرمانان به نام جهان هستن و براشون آرزوی موفقیت و سلامتی روز افزون دارم.

پشیمون شدم و یکی دو هفته ای کلا بیخیال کار کردن تحت نظر مربی شدم و خودم با توجه به تجربیات چند ساله ام کار میکردم و خیلی هم عالی هستم توی این زمینه اینا همش لطف خداوندگارم هست

اتفاق جالبی که افتاد یه روز سنندج بودم ، با یکی از دوستانم رفته بودیم برای یه کاری ، که نزدیک ظهر بود هیچوقت یادم نمیره ، اون الهامی که اون لحظه اومد بهم داده شد ، قشنگ یادمه توی یه مغازه لباس فروشی بودیم دوستم داشت لباس پروو میکرد

و من اس ام اس رو باز کردم دیدم که پیام از طرف مربی اولم هست که میخواستم باهاشون کار کنم و قرار ملاقات ساعت 6:30 عصر همون روز رو بهم داده بودند و من تقریبا 5 ساعت وقت داشتم ینی وقتم کم بود چون استادم همدان هستن و من باید در عرض 5 ساعت خودم رو از سنندج به همدان میرسوندم و ادرس هم بلد نبودم و ناهار اینا هم میخوردم

همون موقه بهم الهام شد که دیدی گفتم نچسب به هدفت ، خود به خود برات همه چی جور میشه اگر قانون رو رعایت کنی…

خلاصه دوستم رو رسوندم خونشون و رفتم خونه ناهار خوردم با توکل بر خداوندگارم به سمت همدان حرکت کردم و آدرس هم بلد نبودم ، کلا همدان یکی دوبار بیشتر نرفته بودم و اصلا جایی رو بلد نبودم ، گفتم خدایا من کاری ندارم همونطور که همه چی رو تا الان اوکی کردی بقیه اش هم اوکی کن

و همینطور هم شد

همینجوری توی خیابونای همدان پرسه میزدم تقریبا 10 دقیقه ای هم وقت داشتم به سر یه میدان رسیدم از یه سرباز دوستداشتنی و خوشرو پرسیدم که برج فلان کجاست

گفت صد متر جلو تره خخخخخخخخخخخخ

رسیدم سر خیابونه و خیابون یه طرفه بود یه لحظه گفتم نکنه برم توی خیابون و جا پارک گیرم نیاد و گیر بیافتم 5 دقیقه هم بیشتر وقت ندارم

بازم الهام اومد که برو توو خیابون نترس جاپارک برای تو هست همونطور تا اینجا اوردمت جا پارک هم بهت میدم عزیز من

آغا منم با آرامش و اطمینان رفتم توی خیابون و یه شاسی بلند خوشگل از پارک داشت در میومد اولا کلی خدارو شکر کردم و از دیدن اون شاسی بلنده خوشحال شدم دوما جاپارک عالی گیرم اومد

و دقیقا ساعت 6:29 عصر زنگ دفتر موسسه ورزشی رو زدم و به موقه رسیدم

و وقتی رفتم پیش استاد خوب و نازنینم ، اصن عشق کردم از اخلاق و منش و رفتار بسیار بسیار خوبشون ، و کلی خداوند رو شکر کردم که خدایا شکرت این آدم فوق العاده از هر نظر رو در مسیر خواسته هام قرار دادی و الان دارم باهاشون کار میکنم و افتخار شاگردیشون رو دارم و بزودی خبرهای خوبی رو خواهید شنید از کارها و فعالیت های من و ایشون…

دوستتون دارم مراقب خوبی هاتون باشید و هر روز بهشون توجه کنید تا بیشتر و بیشتر بشن…..

به درود.