داستان هدیه تولدم

سلام و عرض ادب به استاد عباس منش گرامی و خانم شایسته عزیز و دوستان خوبم

تولد من سه روز دیگه است پانزده خرداد اما دخترم دیشب کادوی تولدم رو بهم داد دلش تاب نیاورد تا سه روز دیگه صبر کنه و هدیه ای که دیروز خودش خریده بود آورد و بهم داد خیلی زیبا بود خیلی خیلی ذوق کردم خیلی ازش تعریف کردم ،از جلد کادویی که باهاش اون رو کادو کرده بود ،از اینکه با پول توجیبی خودش خریده بود از خود کادو خیلی تمجید و تعریف کردم خیلی تشکر کردم دو سه بار بغلش کردم و اینا رو از صمیم قلبم انجام دادم و از فایلی که چند روز پیش دیدم یاد گرفتم که شما چطور با احساس واقعی وبا شادی از لطف و محبت دوستتون که به خونشون دعوت شدید تشکر و تمجید میکردید یاد گرفتم که احساس خوبم رو از صمیم قلب و با اخلاص به اطرافیانم نشون بدم .

امروز خانم شایسته اول سفرنامه روز نهم نوشته بودن به عنوان تمرین هر نشونه ای رو دریافت کردید که دلیلش رو در صلح قرار گرفتن با خودت بود یادداشت کن ، وقتی فایل دانلودی امروز رو باز کردم با خودم گفتم خب این فایل هدیه تولد من خودش یه نشونه است !

توی این فایل یاد گرفتم که روزهای سخت و پر از تضاد گذشته رو دوست داشته باشم .

من از به یاد اوردن اون روزها و داشتن اون روزها اعراض میکردم با کنترل ذهن سعی میکردم فراموششون کنم اما الان با خودم گفتم اونا قسمتی از تکامل من هستن اونا قسمتی از من بودن و میتونم دوستشون داشته باشم و این به من احساس خیلی بهتری داد ، این هم یه نشونه دیگه !

یاد آوری صحبت امام علی که شهرت نیک خودش رو از جانب خدا میدونه و از فضل خدا ،یاد گرفتم که داشتن خصال نیک و شخصیت انسانی رو هم از خدا بخوام ! گفتم خدایا من ویژگی های عالی انسانی رو خصلت آرامش و الهی بودن رو از تو میخوام تو هدایتم کن به این تغییر و هجرت. اینم یه نشونه عالی

یاد گرفتم که به هیچ چیزی توی این دنیا نچسبم یعنی توی روابطم اینکه رفتاردیگران با من چطور بوده و یا چطور باشه نجسبم و رها باشم اونوقت نتایج روابط هم عالی تر میشه این هم یه نشونه هست دیگه ؟

یاد گرفتم که از زاویه دید خدا به جهان نگاه کنم اونوقت که دیگه نور علی نور میشه خدایا هدایتم کن که از زاویه بالاتر از چشم خودم به جهان نگاه کنم. این نشونه زیبا

و روی جلد کادو دیشب عکس ماشین های قدیمی که هندلی بودن و سقف نداشتن بود و یکی از اون مدلها رو توی بچگی اسباب بازیش رو داشتم که خیلی وقتی باهاش بازی میکردم لذت میبردم چون توش جا داشت که من جلو و عقبش عروسکهای کوچیک کوچیک رو سوار کنم امروز متوجه اون ماشین شدم و خیلی احساس خوبی از به یاد آوردن اون خاطرها کردم چون اونا رو همشون رو دوست دارم اونا قسمتی از من هستن

سپاس و تشکر بی نهایت از استاد عباس منش گرامی و خانم شایسته دوست داشتنی در پناه خداوند رحمان باشید