داستان هدیه تولدم

به نام خداوند جان وخرد️

سلام سلام

استاد من همیشه تولد گرفتم عاشق روز تولدم هستم

اما استاد حسرتی که همیشه تو زندگیم داشتم این بود که حس می کردم خانوادم بچه های دیگه خانواده بیشتر دوست دارند من همیشه حسادت داشتم به توجه های مادرم به بقیه و عصبی می شدم چرا من که از همه دلسوز،تر مهربان ترم اما اونا عزیز تر بودن .این حسادت تا جایی بود و هست ولی خیلی کمتر شده من دائم بحث شدید داشتم با مادر پدرم .چون دلم می گرفت چرا من انقدر دوست ندارنهمیشه حس کمبود محبت داشتم و ساعت ها گریه می کردم

و هی روابطم با خانواده بدتر بدتر بدتر بدتر می شد تا جایی که دلم می خواست فقط از خانوادم دور بشم .

حتی فکر خودکشی بود تو ذهنم .

بعدش خوب با خودم گفتم حالا من که تو خانواده محبت ندیدم برم ازدواج کن یا وارد رابطه بشم تا از اونجا بیشتر محبت دریافت کن .اما جالب اینجاست که روابطم داغون تر از روابطم با خانوادم بود و دقیقا رفتارهایی مشایه خانوادم داشت.

رفتم سرکار باز صاحبکار مشابه خانوادم بود

شاید باورتون نشه هر کس می دیدم دقیقا ازار روحی میداد منوبعد هی سیکل میوب بود .

بعد من می امدم خانه حسرت می خوردم چرا مادرم خواهرم می بوسه اما من رونه

یا چرا بابام خواهزم بیشتر دوست داره

در حالی که من مهربون تر دلسوز تر و خیلی خوش اخلاق تر از اون بودم .

یا تو فامیل من از همه دخترهای فامیل بیشتر کاریم احترام نگه میدارم سلیطه نیستم اما باز هم انگار توجه ایی روی من نبود و محبت علاقه روی دیگران بود

و من هی حسادت می کردم بهشون

و می گفتم کاش من جای فلانی بودم

تا جایی که روابطم با خانواده و فامیل متشنج و سمی بود و یا بحث جدل بود یا جنگ یا کات کردن

حس می کردم طلسمم کردن جن زده شدم همزاد دارم نمی دانم بختم نحسه

حتی من 100 خودم می زاشتم برای پارتنرم حرفش گوش می دادم محبت خیلی زیاد بهش

من قدیم طرحواره ایثارگری داشتم دلسوزی محبت توجه افراطی و از خودگذشتگی خیلی شدید

اما نتایج معکوس داشت .

بعد داشتم خودم بررسی می کردم دیدم وابستگی شدید من به خاتواده به پارتنر به دوست به فامیل باعث شده من بدترین رفتارها از اونا ببینم .

متوجه شدم من طرحواره رهاشدگی دارم ترس از تنها شدن دارم ترس از اینکه من دوست نداشنه باشند. و خوب این باعث میشد چسبندگی بیشتری داشته باشم .مثلا پارتنر خودم محدود کنم توقع داشتم باشم که اون محبتی که من ندارم اون بهم بده ولی ضربه بیشتر می خوردم

تا جایی که امدم الان روی خود عشق ورزی ، روی selflove

کار کردم متوجه شدم هرچقدر دنبال محبت بیرونی باشم اصلا محبتی نصیبم نمی شود محبت باید از درون جست جو کنم

باید خودم عاشق خودم باشم

باید وابستگی نداشته باشم

چون وابستگی با یک نفر مساوی از دست دادن اون شخص و عذاب بیشتر کشیدن از اون شخص.

چون خداوند می خواهد هرکس فقط به خدای خودش وابسته باشه .

دلبستگی خوبه

اما وابستگی نه

و خداوند شاهده که از روزی که بی خیال شدم

روابطم با خانوادم عالی شده مادر پدرم همش بهم توجه می کنند کل فامیل مشتاقن با من هم صحبت بشن

بهترین تولدها برام می گیرند بهم احترام عزت می گذارند و همه دوستم دارند و عزتم 100 برابر شده

میگن با خدا باش پادشاهی کن اینجاست.

جالب پیشنهاد خواستگارام 100 برابر شده

کارم سریع راه میفته

انگار صدبرابر خوش شانس شدم.

هنوزم من خیلی راه مونده تا همه چی درست کنم اما الان همه چی برام عالی تره .

و مهم این هرکس از زندگیم بره یک درصد برام مهم نیستی

نصف طرحواره هامو درمان کردم دیگه محتاج هیچ کس نیستم

سری که دارم فقط جلو خدا پایین

و جلو بقیه بالاست

عاشق خودم هستم خودم دوست دارم احتیاج به هیچ کس ندارم جز خداااااا