پیروی از هدایت الهی و پدیده همزمانی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّهُ کَانَ فَرِیقٌ مِنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ﴿109﴾

در حقیقت دسته‏ اى از بندگان من بودند که مى گفتند پروردگارا ایمان آوردیم بر ما ببخشاى و به ما رحم کن [که] تو بهترین مهربانى (109)

فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتَّى أَنْسَوْکُمْ ذِکْرِی وَکُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَکُونَ ﴿110﴾

و شما آنان [=مؤمنان] را به ریشخند گرفتید تا [با این کار] یاد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مى ‏خندیدید (110)

إِنِّی جَزَیْتُهُمُ الْیَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿111﴾

من [هم] امروز به [پاس] آنکه صبر کردند بدانان پاداش دادم آرى ایشانند که رستگارانند (111)

«««««««««««««««««««»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

سلام به عزیزدلم استاد عباسمنش بزرگوارم،

سلام به عزیزدلم استاد شایسته نازنینم،

سلام به همه دوستان عزیزم.

سه روز نتونستم کامنت بنویسم انگار سه سال برام گذشته.

الهی شکر برای اشک و لبخندم بعد از هدایت شدن به سوره شریف مومنون.

الهی شکر برای فرصت خالی و مناسبی که دارم برای تمرین توحید.

دارم به کمک خدا به خاطر میارم جاهایی که هدایتم کرد و خودش دستمو گرفت و پا به پا برد به پیش.

چقدر به قول استاد ذهن من فقیر و خزانه علم پروردگار غنیه.

چقدر من کوچکم و او بزرگ.

من هیچم و او همه.

در سوره مومنون هدایت شدم به خوندن این آیات و به خاطر آوردم که منم به خاطر ایمانم مسخره شدم. ولی پا پس نکشیدم.

از جمع مسخره کنندگان که اون زمان فکر می کردم مثل خواهرانم می مونن خارج شدم.

کسانی که قلب منو درک نمی کردن و به ظاهر رفیق بودن.

قصدی نداشتن، فقط من دیگه در مدار اونها نبودم. من در منظومه دیگری و اونها در منظومه های دیگر سیر می کردیم.

الهی شکر که هدایتم کردی به آسان شدن برای آسانیها. چیزی که در زندگی اونها جاری نیست.

چقدر تجربیات استاد که بر روی زبانشون جاری میشه حقه، سالمه، و درس آموز.

چقدر من محتاج این عباراتم…

من هیچی نمی دونم، من فقط روی دوش خدا می شینم و میگم هرچی تو بگی من همون کار رو می کنم

من هیچ اعتباری برای هیچ کاری به خودم نمیدم. همه چیز از هدایت پروردگار به من رسیده

هر اتفاقی بدون استثنا، که در زندگیمون میفته حاصل افکار و باورهای خودمونه

خدایا کمکم کن فقط با این فرمول پیش برم و هر روز در این درس قویتر بشم.

==================================

یادم میاد روز تولد ترانه جانم دقیقا 5 سال پیش در چنین روزی…

چقدر تجربه شیرینی بود. من بخاطر مراسم عروسی برادرم که 45 روز قبل از زایمانم بود رفتم اهواز خونه پدرم و موندم تا موقع زایمانم برسه.

قلبم می گفت دنبال فلان بیمارستان خصوصی و لاکچری بازی نباش.

رفتم بیمارستان نیمه خصوصی-دولتی که دختردایی عزیزم فاطمه اونجا کار می کرد.

فاطمه دقیقا یک فرشته است در قالب انسان.

چقدر همه چیز برام راحت پیش رفت. حتی مادرم در تمام طول پروسه بالای سرم بود و دستمو گرفته بود.

و من در کمال آرامش و شادی با سرعتی که کسی انتظارش رو نداشت فارغ شدم.

==================================

یادم میاد سالهای قبل از آشنایی با ابراهیم جانم، بعد از یک رابطه عاطفی شکست خورده با زخم عمیقی درگیر شده بودم که چندین سال این زخم تازه مونده بود و آزارم می داد.

یه روزی رو به خدا کردم و با یک حس طلبکارانه و تحکم و تندی فریاد زدم و گفتم خدایا دیگه بسه، نمی خوام بیشتر از خوار و خفیف بشم.

می خوام آزاد بشم از این غم و احساس عجز.

دقیقا از همون زمان یکی یکی درها باز شد.

یک سال طول کشید تا من تجدید روحیه کنم اما من دقیقا یک سال از شهریور 95 تا شهریور 96 هر روز تلاش کردم و خواستم که عوض بشم.

من عوض شدم و شرایط به طرز شگفت انگیزی همراه من تغییر کرد.

چقدر الان خدا رو شکر می کنم که اون رابطه شکست خورد، اصلا شکست خورد تا من یاد بگیرم رابطه درست چیه.

انسان درست کیه.

من با کی و با چه جنس آدمی احساس آرامش و آسایش بیشتری دارم.

از خوبیهای بیشمار ابراهیم جان زیاد گفتم و همچنین اتفاقات زنجیروار خوبی که داره تو زندگی مشترکمون میفته.

مادر ابراهیم قبلش هم بیمار همون مطب فیزیوتراپی بود که من توش کار می کردم، اما چرا تا اون زمان نیومد جلو بگه که من پسری دارم که تهران کار و زندگی میکنه؟

چرا دقیقا روزی که من تصمیم گرفتم به خودم محبت بیشتری کنم و لباس زیباتری بپوشم و شادتر باشم اومد و پیشنهاد ازدواج برای پسرش داد؟

چون من بایستی بزرگ می شدم. من نیاز به تکامل احساسی داشتم.

من بایستی بعد از اون زمین خوردن خدا رو پیدا می کردم و باهاش دوست می شدم.

اون موقع استاد عباسمنش رو نمی شماختم ولی خدا خودش رو با یک کتاب به من نشون داد.

بعدها آروم آروم پخته تر شدم تا رسیدم به درجه ای که توحید رو از زبان استاد شناختم و در مدرسه ایشون شاگرد شدم.

خدا خودش منو بغل کرد و آورد. اون بود که پاسخ درخواستمو داد زمانی که صداش کردم.

اون همیشه بود ولی من بلد نبودم ببینم و بشنوم و صداش کنم.

==================================

یادم میاد میزبان پدرشوهر و مادرشوهر و دختر برادرشوهرم بودم. تصمیم گرفتیم دختر نوجوان رو ببریم شهربازی مجتمع تجاری نزدیک خونمون که بهش خوش بگذره.

اصلا اون روز من پام به اونجا باز شده بود تا اتفاق بزرگ دیگری برام بیفته.

من قبلش از خدا رفیق خوب درخواست کرده بودم.

جوری فاطمه جان و آقارسول خانکی معروف سایت جلوی روم ظاهر شدن که نمیشد نبینمشون.

از روی عکس پروفایلشون در سایت چهره هاشون رو تشخیص دادم و صداشون کردم.

به همین سادگی و زیبایی خدا بهترین رفیق رو نصیبم کرد.

تازه با واسطه فاطمه جان دورادور با سعیده جان شهریاری هم گفتگو کردم.

نگم از برکاتی که وارد زندگیم شده با ورود به مدار این عزیزان. چه عشقی، چه احساس آرامشی!

این همزمانی اگر معجزه نیست پس اسمش چیه؟

==================================

یادم میاد عید سال گذشته به همراه خانواده رفته بودیم مسافرت بوشهر.

توی مسیر هر اقامتگاه یا سوییتی که سرچ می کردیم یا پر بودن یا خیلی گرون یا دور از شهر.

من و مادرم گفتیم توکل به خدا میریم و بالاخره یه جایی خدا برامون پیدا میکنه.

پدرم طبق عادت همیشگی دنبال آشنا می گشت و حدود دو ساعت تلفن به دست در به در دنبال واسطه و آشنا بود تا برامون جا پیدا کنن. اما نشد که نشد.

اما دل من و مادرم قرص بود.

شب شده بود که رسیدیم شهر زیبای بوشهر

خودم سرچ کردم و یک سوییت دقیقا وسط شهر اونم جایی که بعدا فهمیدیم بالاشهر محسوب میشه پیدا کردم با قیمت باورنکردنی یک سوم جاهای دیگه.

تماس گرفتم و رفتیم و دیدیم کاملا نوساز با تمام امکانات تمیز و شیک، هنوز بوی رنگ میداد(من عاشق بوی رنگم) و ما اولین مهمانان اونجا بودیم.

شرایط اجاره دهنده طوری بود که نمی تونست بیشتر از اون قیمت بده با اینکه سوییتش 3 برابر قیمت داشت.

و ما 4 روز عالی رو در اون شهر و مکان زیبا سپری کردیم.

==================================

فکر می کنم همین چند مورد کافی باشه تا برای هر ذهنی منطقی بشه که وقتی کار رو به دست خدا بسپاری چنان برات برنامه های جذاب و آسان و سرراست می چینه که تو فقط می شینی و خیره میمونی که آخه چطوووررررر؟ مگه میشه؟

افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد

خدا بیناست به هر بنده ای. به نیازش. به ظرفیتش. به نیاز آینده اش.

مگه من می دونستم که دخترم به گفتاردرمانی نیاز داره؟

من فقط خواستم واسه خودم کار کنم، بچه رو گذاشتم مهد، مدیر مهد تشخیص داد که بره گفتاردرمانی هم تلفظش بهتر میشه هم اعتماد بنفس و توانایی ابراز وجودش بهتر میشه.

من هدایت شدم به یه کلینیک گفتار درمانی عالی.

هم بچه ام بسیار بسیار از همه لحاظ رشد کرد و بچه شادتری شد. هم مهارتهای من در کنارش تقویت شد.

هم پام به یک منطقه زیبا و پر از امکانات شهر باز شد که در من خواسته ای رو ایجاد کرد که اونجا ساکن بشم، و مطمئنم به زودی امکان این برام فراهم میشه که با چنین منطقه خوبی هم فرکانس بشم.

هر دفعه که میرم جهانشهر حس می کنم باهاش راحت تر شدم و می تونم تصور کنم خونه ام اونجاست.

هدایت یعنی همین دیگه.

یعنی صدایی رو بشنوی و قلبت گواهی بده همین درسته. باهاش راحت بشی و قبولش کنی هرچقدر که ذهنت مقاومت کنه و آسمون ریسمون ببافه که نمیشه، چطور؟ کی؟ کجا؟

من خدایی دارم که در این نزدیکیست

من خدایی دارم، که در این نزدیکی‌ست…

نه در آن بالاها!

مهربان، خوب، قشنگ…

چهره‌اش نورانیست

گاه‌گاهی سخنی می‌گوید،

با دل کوچک من،

ساده‌تر از سخن ساده من

او مرا می‌فهمد‌!

او مرا می‌خواند،

او مرا می‌خواهد،

او همه درد مرا می‌داند…

یاد او ذکر من است، در غم و در شادی

چون به غم می‌نگرم،

آن زمان رقص‌کنان می‌خندم…

که خدا یار من است،

که خدا در همه جا یاد من است.

او خدایست که همواره مرا می‌خواهد،

او مرا می‌خواند

او همه درد مرا میداند

به نام خدای نور، نوری بر روی نور، نوری بالای همه نورها، نوری که هیچ نوری شبیه آن نیست.

سلام سارا جانم، سارا یعنی خالص و بی غل و غش

درست مثل اسمت صاف و صادق و شفاف نوشتی. کامنتت عالی بود، چون حست عالی بود. چون قلبت صاف شده.

نمی دونم از کی. نمی شناسمت، گذشته و حالت رو نمی دونم. اما چیزی که برام واضح شده اینه که الان خیلی خالص و بی پیرایه هستی. زلالی مثل آینه. مثل آب.

اولش فکر کردم مجردی، بعد که متوجه شدم متاهلی و داری با وجود شرایط نامساعد زندگی مشترکت این درخواستهای واضح و زیبا رو از رابطه عاطفیت به جهان ارائه میدی اصلا برق از کله ام پرید.

خیلی تحسینت کردم و ازت درس یاد گرفتم. مرسی که بهم یاد دادی همینی که هست رو نپذیرم هرچند که از خیلی از جنبه ها همسرم خیلی عالیه، ولی خوب هیچکس پرفکت نیست.

می تونم همین الانم درخواستهام رو در مورد شریک عاطفی به جهان اوردر بدم و امید داشته باشم که اتفاق بیفته.

درسته که من نمی تونم کسی رو تغییر بدم ولی جهان که میتونه از بی نهایت طریق احساس آرامشی که مد نظرم هست رو بهم بده.

من نمی دونم، خدا که میدونه.

خیلی آموزشهای 12 قدم و الانم دوره احساس لیاقت و همین فایلهای ارزشمند رایگان استاد روی روند پخته تر شدن شخصیتم تاثیر گذاشته که یکی از نتایجش همین فاصله گرفتن از مدار مسخره کنندگان بوده.

حتی گهگاهی که با همون افراد صحبت می کنم دیگه خبری از اون رفتارهاشون نیست. دیگه با من مثل قبل نیستن.

ولی آیاتی که برام نوشتی حجت رو بر من تکمیل کرد و دلمو قرص کرد که اگه هیچکس نباشه، خدا هست. در همین نزدیکی!

همون خدایی که با نشونه ها باهات صحبت کرده و گفته که اندکی صبر، سحر نزدیک است…

منم دوستت دارم و خیلی به وجود دوستان خوبی مثل شما افتخار می کنم.

در پناه لطف خدا شاداب و موحد باشی.