پیروی از هدایت الهی و پدیده همزمانی - صفحه 42

سلام استاد مهربونم و مریم جون عزیز

اول از همه دوست دارم از مریم جون تشکر کنم که اینقدر زیبا وقتی فیلم ها رو میگیرن توی سفر به دور آمریکا مثلا، شروع میکنن به توصیف کردن اون صحنه با پنج تا حسشون و باعث میشن من بتونم به بهترین شکل خودم رو اونجا تصور کنم. و بارها اتفاق افتاده که به خیلی از جاهایی هدایت شدم که گفتم چقدر آشناست و متوجه شدم شبیه به جاهایی بوده که توی ویدیوهای شما من با دقت نگاه کردم و حسشون کردم.

استاد عزیزم من با کنترل ورودی هام و اجرا کردن تمام چیزهایی که شما میگین دارم روز به روز و لحظه به لحظه معجزه میبینم توی زندگیم توی همه ی جنبه ها. اولش میترسیدم از این همه چیزای خوب بزرگی که برام اتفاق می افتاد و با خودم می گفتم مگه میشه ولی هر چی که گذشت و نتایج خوب تکرار شدن من آروم شدم و اطمینانم بیشتر شد و الان فقط با کنترل ذهنم و شکرگزاری و هر روز گوش کردن به فایل های شما دارم فقط لذت میبرم از مسیر.

این دومین باری بود که این فایل رو داشتم گوش میکردم ازتون ولی این بار برام متفاوت بود چون این هدایتی که ازش صحبت میکنین منو یاد یه ماجرای هدایتی از خودم انداخت که دوست دارم برای شما و بچه ها بگمش.

آخرشب بود حدود ساعت یازده و ربع که ماشین من و دوستم درست وسط میدون سیمون بلیوار خاموش شد. دوستم سعی کرد ماشین رو درست کنه و روشنش کنه ولی فایده نداشت. از اونجایی که من هم کامل کنترل ذهن و فرکانس هامو توی دست داشتم سریع ذهنمو کنترل کردم و چشمامو بستمو با خودم گفتم: ( من در هماهنگی کامل با دنیا و فرکانس های مثبت قرار دارم و خدایا می دونم که تو الان یه نفرو برای ما میفرستی که ماشین رو برامون درست کنه! اینقدر می دونم کارت درسته که حتی یه مکانیک می فرستی!) این نکته رو بگم که این جمله ی آخر رو برای تو دهنی زدن به نجوای منفی توی ذهنم گفتم که همون موقع داشت می گفت برو بابا این وقت شب ساعت یازده و ربع؟! کمک!؟

استاد اگه بدونین چه اتفاقی افتاد! چشمامو باز کردم و دیدم یه مکانیک با لباس مکانیکی اش رو به رومون وایساده و کاپوت ماشین رو زده بالا! اصلا من داشتم از خوشحالی روانییییی می شدم. همش به آقاهه می گفتم شما رو خدا رسونده و من از خدا خواستم شما اومدین. حالا اون چطوری اومده بود و همزمانی کجا بود؟ ماجرا اینجوری بود که توی میدون سیمون بلیوار یه وانتی ایستاده بود و انجیر می فروخت و من خیلی دلم انجیر میخواست ولی به هیچ کسی هم نگفته بودم. نگو که این آقای مکانیکی داشته با خانمش و دو تا دخترش بر میگشته خونه. درست همزمان با موقعی که ماشین ما خراب شده بوده ایستاده بوده تا انجیر بخره از ماشین وانتی که ما رو دیده بوده و به خانمش گفته بوده گناه دارن برم کمکشون کنم این وقت شب کسی رو پیدا نمی کنن.

من برای تشکر پیاده شدم که با خانمشون صحبت کنم و باورتون نمیشه که یه سبد انجیر دستشون بود و چندین بار به من اصرار کردن که از انجیر بردارم و من یه انجیر برداشتم. دیگه واقعا از خوشحالی نمی دونستم چیکار کنم چون همین چند دقیقه ی پیش دلم انجیر خواسته بود! ماشین خراب شده بود ولی من به جای اینکه مثل بقیه ناراحت باشم از شادی داشتم ذوق مرگ میشدم! در ادامه خانمشون گفت که همسر من مکانیک سیار است و بعد با دو تا دخترش اسنپ گرفتن و رفتن خونه. آقای مکانیک هم موند و به ما کمک کرد ماشین رو تا دم خونه اشون بکسل کنیم تا درستش کنن.

خیلی آقای خوش انرژی و صبوری بود و تازه ما رو هم رسوند خونه با ماشین خودش. اینقدر همه چیز خوب بود که من و دوستم باورمون نمیشد و نجواهای منفی داشت بهمون حمله میکرد میگفت مگه میشه که همه چیز اینقدر خوب باشه و کلیدتون دستشه و مغازه نداره اگه اتفاقی بیفته دستتون به جایی بند نیست. ولی الان وقت اجرا کردن به صحبت های استاد عباسمنش بود و ما اومدیم سعی کردیم این ماجرا رو از زاویه ی دیگه ای نگاه کنیم! : اینکه ما در فرکانس خوبی هستیم و معلومه که آدم های خوب سر راهمون قرار میگیرن! اینقدر آدم میتونه تو فرکانس خوبی باشه که حتی یه فرد مکانیک بیاد ماشینش رو شبانه درست کنه که طرف صبح زود با ماشین خودش بره سر کار!

البته که ما وقتی رسیدیم خونه و بهش زنگ زدیم تلفنش رو جواب نمیداد و اینکه دزدگیر ماشین یه جوری بود که حتما باید قطعش میکردیم و همین ها هم باعث شدن به نجواهای منفی دامن زده بشه و ما یکی از دوستامونو بفرستیم که چک کنه که آقای مکانیک داره کارشو انجام میده یا نه. صبح که بیدار شدیم دیدیم چهار صبح پیام داده بوده که ماشین درست شده و میتونین بیاین ببرینش. من عاشق این هم زمانی انجیر خریدن آقای مکانیک و خرابی ماشینمون شدم و اینکه طبق گفته ی شما فقط و فقط خدا میتونه اینقدر زیبا چیزها رو بچینه.

ولی هنوز تموم نشده!

ما فردا شب دوباره رفتیم بیرون برای پیاده روی همون ساعت یازده و موقع برگشت ساعت دوازده و ربع من وانتی که انجیر می فروخت رو دیدم ولی با این تفاوت که این بار به دوستم گفتم بیا بریم انجیر بخریم و کنار وانت نگه داشتیم. عجیب بود که ماشین وانت انجیر فروش تا این ساعت مونده بود. یه ماشین دیگه هم دقیقا پشت وانت پارک کرده بود. من می خواستم پیاده بشم که سبد انجیر رو خودم انتخاب کنم و این سیمی که باهاش باطری به باطری میکنن جلوی پای من بود و به پای من گیر کرد و یکمیش افتاد بیرون. از اونجایی که دوستم آدم مرتبی است پیاده شد تا برش داره بذارتش صندوق عقب و در همون حالی که داشت سیم رو جمع میکرد اون فروشنده ی انجیر اومد جلو و گفت آقا میشه خواهش کنم این سیمو بدین بدم این بنده خدا ماشین جلویی؟ از سر شب تا الان منتظراین سیم است و دخترش توی خونه منتظرشه و همش زنگش می زنه میگه بابا کجایی چرا نمیای؟

من و دوستم خشک شدیم و زل زدیم بهم و دیدیم حتی اینکه پای من بخوره به این سیم بیفته بیرون هم دلیل داشته و یه همزمانی بوده! راننده ی اون ماشینی که بهش سیم دادیم از خوشحالی چشماش برق میزد و همون حرفی که من دیشب به آقای مکانیکی زده بودم رو به ما گفت: ( شما رو خدا رسونده!) باطریش شارژ شد، سوار ماشینش شد و خوشحال رفت و من به آقای انجیر فروش گفتم که این انجیر فروختن شما اینجا داره باعث همزمانی ها میشه و ماجرای دیشب رو هم براش تعریف کردم و باورش نمیشد!

یعنی استاد عزیزم آدم وقتی تجربه اش میکنه بیشتر بهش می چسبه و درک می کنه این زیبایی هایی رو که شما ازش صحبت می کنین رو! یه عالمه خداروشکر که داریمتونو هر روز به حرفا و آگاهی هایی که برامون میگین گوش میکنیم! و تشکر از شما که روح بزرگی دارین!