تنها راه گذار از ثروت، تجربه ثروت است

به نام ربّ

سلام با بی نهایت عشق برای شما

138. روز شمار تحول زندگی من از این جعبه شگفتی خدا

حرکت کن

قدم بردار

در کنارش باور هات رو که تقویت میکنی ، یهویی میبینی با هر قدمی که برداشتی خدا بی نهایت قدم برمیداره و باوراتم حتی به اذن خودش به سرعت تغییر میکنن

آخه من تجربه اش کردم این روزا

چند ماه قبل حرکت نمیکردم ایده ها بهم گفته میشد

مثلا از دی ماه 1402 هی مادرم میگفت طیبه نقاشیاتو ببر مدارس

یا من وقتی شروع کردم ایده فروش پفیلا رو انجام بدم و کنارش جاکلیدی میفروختم مادرم دوباره میگفت نقاشی های دیگه بکش ببر بفروش

اونموقع انگار باورام محدود بود و ظرفم کوچیک که نمیشد این ایده ای که بهم داده شده عملی کنم

و یا یه سری کارا باید قبلش انجام میدادم تا ظرفم بزرگ بشه و بعد عملی بشه

ولی از وقتی هر روز از خدا کمک خواستم و گفتم کمکم کن و سوالاتی میپرسیدم که چجوری ایمانم رو بهت نشون بدم با هر قدمی که بارها برام سخت بود و یه وقتایی انجام نمیدادم و بعد توحیدی عمل میکردم درهایی به روم باز میشد که پشت سر هم با قدم برداشتن های من هی تکرار میشد

من روز 28 اردیبهشت رو مینویسم چون دیر اومدم رد پامو بنویسم و الان 30 اردیبهشته و 00:06 شب

و من دوساعته که رسیدم خونه و تازه شروع میکنم به نوشتت این دوروز بهشتی من

1403/2/28

صبح که بیدار شدم ، چون دیشبش بیدار بودم و رنگ روغن کار میکردم ، یکم خوابم میومد ولی بیدار شدم و6 تا گردنبند نقاشی کشیدم و ساعت 12 که شد

حدود ساعت 2 رفتیم میدان ولیعصر ، که تلویزیون گفته بود که مراسم هست برای دهه کرامت

من گفتم خب خدا الان وقتشه

باید ایمانمو بازم بهت نشون بدم

با مادرم رفتیم ، وقتی رسیدیم انقدر صدای سرود و دیدن پرچمای زیبا که محو تماشاشون شده بودم و لذت بخش بود که واقعا زیبا بود

وقتی رفتیم تازه داشتن ایستگاه های صلواتی رو درست میکردن تا آماده بشه 3:15 رسیدیم اونجا

وسط میدان یه ضریح از گل زرد و سفید درست کرده بودن خیلی زیبا بود عکس گرفتم و کلی زیبایی اش رو سپاسگزاری کردم

و هر غرفه پر از فراوانی بود

پر از گل

پر از پرچم ایران حرم است

و السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا که داخل پرچم نوشته شده بود و توی نقشه ایران بود

پر از جعبه های کیک و آبمیوه

پر از شیرینی و چای و پفیلا و سربند امام رضا

پر بود از نعمت

پر بود از ثروت بی نهایت خدا

پر بود از فراوانی

پر بود از انسان هایی که عاشقانه خدمت میکردن

پر بود از آدم هایی که اومده بودن تا شکرت بکنن در مراسم

پر بود از چایخانه های امام رضا

پر از بستنی ، نان ،غذا و کلی نعمت بی نهایت خدا

من یکم با مادرم ایستگاه ها رو دیدیم و پرچم گرفتیم 8 تا چوباش خیلی خوب بود برای تکیه دادن به سه پایه ام و موقع کار کردن رنگ روغن که دستم به چوب تکیه بده

انقدر فراوانی بود که به همه چند تا چند تا گل میدادن

پرچم‌ میدادن و خیلی چیزای دیگه‌

من همه اش فکر میکردم که ببین چقدر فراوانیه که این همه برای تولد امام رضا ، خرج مراسم کردن تو تهران

بعد خاله ام هم اومد و رفتیم تا یه قسمت بشینیم و وسیله هارو بذارن پیش من تا خودشون برن بگردن

من رفتم روبروی ایستگاه های صلواتی امام رضا سفره نقاشیامو پهن کردم و گفتم خدا الان دیگه نوبت خودته

من اومدم و تقسیم کارمون انجام شد از طرف من

حالا نوبت کار تو هست

بعد خاله ام یهویی از یه جاکلیدی طرح کفش خوشش اومد و گفت میخوادش و اولین نفر خرید کرد

بعد هنوز فروش نداشتم میومدن نگاه میکردن میرفتن یا میگفتن صلواتیه یا رایگانه یا تولد امام رضا هست رایگان بده

ذهنم هی تکرار میکرد که ببین‌مردم مفت میخوام تو این جور مراسما که کسی نمیخره و من اون لحظه هی میگفتم خدا کمکم کن کنترل کنم ذهنم رو

کمکم کن

و بارها میشنیدم که هی میخواست نا امیدم کنه

میگفتم من هیچی نمیدونم خدا منو تا اینجا آورده خودشم منو راضی میکنه بعد میرم خونه

بعد متوجه شدم که یه باور محدود دارم که

قبلا میگفتن که تو این جور مراسمات مردم میان برای خوردن و بردن از ایستگاه صلواتی و خودمم اینجوری بودم و میگفتن که کسی چیزی نمیخره مفت میخوان اینجور مواقع

بعد من هی کمک میخواستم از خدا و میگفتم باوری بهم بده که تو این جور مراسمات میخرن ، هستن کسانی که به راحتی خرید میکنن

و تو دلم باخدا حرف میزدم

تا شب موقع اذان که تاریک شد ، من فقط 80 تمن فروش داشتم که 25 خاله ام گرفت و دو تا از جاکلیدی و کش موهامو باز خاله ام گرفت و به دوتا خواهر و برادر هدیه داد

و میگفتم خدایا شکرت و طبق تجربه قبلی کا داشتم میگفتم درسته کم فروختم ولی حتما یه خیریتی هست

و درسته که نشسته بودم ولی از هر طرف بهم نعمت خدا داده میشد ،یهویی خاله ام پیرفت بستنی میگرفت یا مامانم برنج آورد یا چای و …

بعد آدما میومدن نایلون میخواستن و نداشتم که میخواستن نذریاشونو توش بذارن ،یهویی خاله ام گفت چرا نایلونم نمیفروشی؟ گفتم یادم نبود به مادرم گفتیم رفت 10 هزار تمن نایلون گرفت و آورد فروختیم

وقتی تاریک شد و من دیدم چراغی نیست و جمعیت زیاد شد وسیله هامو جمع کردم و منتظر موندم مادرم بیاد تا برگردیم خونه

خاله ام هم رفت

بعد مادرم اومد تا برگردیم خونه به میدان که رسیدیم گفتم مامان اینجا باز کنم یکمم بمونیم ؟؟ مادرم گفت آره برو پهن کن من برم بگردم و مراسمو ببینم و مترو خلوت بشه و برگردیم خونه

همین که باز کردم جاکلیدی و کش مو 30 تمن خریدن ازم 3 تا

من انقدر خوشحال بودم که میگفتم خدا حواسم هستا تویی داری برام کارامو انجام میدی بعد گفتم حالا نوبت تو هست

و بعد من که همینجوری نشسته بودم یهویی یه آقا با دخترش اومد آینه دستی بزرگ که 130 بود خیلی سریع برداشت و پولشو دادن و رفتن

جدیدا مشتری هایی میان برام که خیلی خیلی راحت و سریع که پول نقد هم همراهشونه زود پرداخت میکنن

و این منو یاد حرفای استاد عباس منش میندازه که میگفت

مدارت که تغییر کنه مشتریاتم تغییر میکنن

بعد یه نفر تخمه خواست بگیره 10 تمن داد دیدم رفت گفتم آقا بردارین گفت نه و رفت

بعد اون یه زن و شوهر اومدن، یهویی دیدم چای دستشونه همسرش گفت که خانم میخواین براتون از ایستگاه صلواتی چای بگیرم بیارم

گفتم‌ممنونم‌ و تشکر کردم و بعد دیدم اومد برای خانم آینه دستی بگیره ، یهویی دیدم که خانمش گفت نمیخواد و بعد 30 هزار تمن همسرش داد بهم گفتم از کدوما میخواین گفت نمیخواد برای شما گفتم نه بابا نمیشه گفت نه میشه و رفت

اون لحظه یاد حرف استاد افتادم که میگفت وقتی مدارتون تغییر میکنه مثلا یه چیزی ازتون میخرن ،دوشت استاد درمورد فضل و بخشش خدا میگفت که مثلا 90 تمنه فروشت ،مشتریت 100 تمن بهت میده 10 تمنش فضل و بخشش مشتریه

حالا خدابی حساب میبخشه از ثروتش

و من این بخشش رو این بار با سپاسگزاری از خدا وتشکر کردن پاسخ دادم

چند ماه پیش وقتی پفیلا میفروختم اینجوری بهم برای مابقی پولشون نمیگرفتن ناراحت میشدم ولی الان فهمیدم باورهام هم تغییر کرده در این مورد

و این رو از فضل و بخشش خدا میبینم

بعد من تو اون شب زیبا که اون همه زیبایی رو میدیدم خیلی خوشحال بودم و سپاسگزارش بودم که هر لحظه کمکم میکنه

الان که دارم مینویسم

00:43 هست و چشمام نیمه بازه و خوابم میاد ولی مینویسم تا رد پام یادم باشه و وقتی برگشتم عقب و این رد پاهارو که نوشتمو بخونم سعی کنم بیشتر سپاسگزار خدای خوبیم باشم

بعد که مراسم تموم شد و با مادرم برگشتیم با مترو

و رسیدیم خونه ،گفتم خدایا شکرت 300 هزار تمن فروختی برام میدونم با تلاشم روی باورهام و البته تویی که کمکم میکنی حتما از اینم بهتر میشه

و سپردم به الله یکتای من

من وقتی میام رد پاهامو میذارم یه سری اتفاقات هم فراموشم میشه اینجا بنویسم انقدر فضل و بخشش خدا بی نهایت شده برام که تا جایی که بهم گفته میشه مینویسم

خدایا بی نهایت ازت سپاسگزارم