“سفر”، یکی از اعجاب آمیزترین بخش های همیشگی زندگی ام بوده. گویی بخشی وسیع از وجودم نمی تواند هر روز صبح، فقط یک منظره را ببیند و یک فرایند تکراری را روزانه انجام دهد.
حتی اگر در زیباترین مکان جهان باشم، نوایی در درونم می گوید:
“زیبایی های جهان خداوند بی انتهاست و تنها راه تجربه شان، سفر در دل ناشناخته هاست”
در حقیقت، “سفر” نه فقط هماهنگ با وجود من، بلکه هماهنگ با وجود هر آدمی است که در این کره خاکی حضور دارد. چراکه دلیل حضورش در اینجا، اشتیاقش برای تجربه سفر به دل ناشناخته های این جهان بوده.
یادم می آید در “دوره های ۲۱ جلسه ای آموزش قوانین کیهانی” نیز، ختم کلام هر دوره، “سفر به دل طبیعت زیبای خدا”، بود. زیرا باور دارم، خداوند مهم ترین قوانینش را با شگفتی های جهانش و تأمل و تدبر در آنها، به ما می آموزد. برای همین، می خواستم “طبیعت”، معلم آخرین جلسه باشد.
تجربه حضور در دل زیبایی های طبیعت از جنگل، کوه، دریا تا حتی بیابان، درسهایی به ما می آموزد که با آموزش های هیچ استاد زبده ای، قابل جایگزین نیست.
سفری که با هم آغاز می کنیم، قرار است سفر به دل ناشناخته هایی و زیبایی باشد که تجربه شان، اساس پیشرفت های ماست. مواجه شدن با تک تک مکان ها، آدمها، امکانات و زیبایی هایی که در این جهان بوده اما ما از آنها بی خبر بوده ایم، خواسته هایی را در وجودمان شکل می دهد که ظرف وجودمان را رشد و به زندگی مان عمق می بخشد.
ما تنها تا زمانی زنده ایم که خواسته ای برای خلق داشته باشیم. زیرا قرار بوده که دستان خداوند باشیم بر روی زمین، تا آن را گسترش دهیم و گسترش جهان همواره به وسیله خواسته های محقق شده مان، انجام شده است.
بی نهایت مشتاقم تا همدل با هم، فارغ از قوانین و مرزهایی که آدمها، روی این کره خاکی کشیده اند، با سیر و سلوک، درک وسیع تری از نعمت ها، فرصت ها و زیبایی های بی انتهای جهانی داشته باشیم که خداوند بدون هیچ حد و مرز و محدودیتی، برایمان آفریده. تا با تجربه اش، اجازه حضور نعمت ها و زیبایی هایی اینچنین را، به زندگی مان ببخشیم.
امروز تمامی وسایل سفر را مهیا نمودم. خواستم به شما هم اطلاع دهم تا چمدان های تان را ببندید. اما نکته مهم این سفر، آسان گرفتن و لذت بردن است.
اطلاعات بیشتر درباره دوره جهان بینی توحیدی
به دلیل محتوای این فایل، فقط شامل فایل تصویری است
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD211MB18 دقیقه
سلام خدمت استادعزیز ! من ازدیدن ازاین فایل خیلی خوشحال شدم واقعاْ سفرشگفت انگیزی است به انسان یک انگیزه قوی رامی دهداینکه چقدرزندگی زیباست. خوشحالم ازاینکه چندمدتی محدودی می شودکه درجمع خانواده پیوسته ام باوجوداینکه ازوقت مسابقه گذشته است باآنهم مشتاق هستم که اسم انتخابی خودم رادررابطه به این سفرشگفت انگیزبایک داستان کوتاهی بگذارم و امیدوارم که موردتوجه استادعزیزقرابگیرد.
واعظی که هدف عمده اش تأسیس دانشگاهی بودکه مدت هاآرزو داشت دایرکند،تنهاچیزیکه نیازداشت پول کافی بود،مبلغ ناچیزی کمترازیک میلیون دلار.روزی آن واعظ ایستادتاباباغبانی حال و احوال کند که سخت مشغول زدن چمن های محوطه ی حیاط بود. وقتی آنجاایستادند و گفتگویی ساده راشروع کردند، واعظ به طوراتفاقی گفت که چمن حیاط خانه ای مجاوربسیارسبزتر و بهترازچمن آنهانگهداری شده بود و منظورش دادن تذکری ملایم به سرایدارپیربود. ‹باغبان پیرباپوزخندجواب داد: (بله ، آقا.آن چمن سبزتربه نظرمی آید ، اماعلتش این است که همه مابه چمن این طرف دیوارخیلی عادت کرده ایم.)
انسان نباید دردوردست هابه دنبال فرصت خودبگردد ، بلکه می تواند آن را درست همان جایی که ایستاده است بیابد؛ باتشخیص این حقیقت که چمن آن طرف دیوارسبزترازچمن نیست که ایستاده است . بنابرین من اسم این سفررا« هکتارهاالماس» مینامم.