در دنیایی که «هر لحظه بازخورد فرکانسهایمان را وارد زندگیما میکند»، هر روزمان میتواند نوروز باشد اگر:
“احساس خوب داشتن، شادی و آرامش” را اولویت مهم زندگی قرار دهیم و به جز این، هیچ چیز را جدی نگیریم.
کافی است هر ناخواسته ای را در اطرافت نادیده بگیری
کافی است بجای مرور مشکلات در ذهنت و نگران بودن درباره آنها، به هر شکلی که میتوانی، زیباییهای اطرافت را تحسین کنی. خواه تحسین یک فرد باشد یا یک موضوع.
کافی است، از توضیح دادن درباره مشکلات، ترسها، نگرانیها یا افرادی که موجب ناراحتیات شدهاند، دست بکشی
کافی است باور کنی که هراتفاقی، به نفعت است.
کافی استبه یاد بیاوری که، خداوند بزرگترین حامیات است و با مرور این موضوع، ذهنت را ساکت کنی.
هیچ چیز سمّی تر از این نیست که بگویی:
وقتی میگویی:
«اگراین اتفاق رخ دهد، اگر این فرد از زندگیام بیرون رود، اگر این آدم وارد رابطهام شود، اگر به این خواسته برسم، اگر این تغییرات در وضعیت مالیام رخ دهد و … ، آنوقت احساس خوبی خواهم داشت، لذت خواهم برد و شاد خواهم بود…»، با سرعت تمام، در حال دورشدن از برکتهای زندگی هستی.
پس همین حالا تمامی این اگرها را متوقف کن.
زیرا، وابسته دانستن «شادیات» به «تغییر وضعیتی که هیچ کنترلی بر آن نداری» و به تأخیر انداختن تجربه شادی، مثل خوردن یک سمّ کشنده است.
«شادی»، طبیعیترین حالت وجود توست. یعنی تنها حالتی که ثروت، نعمت و هر آنچه اتفاق خوب مینامی، دسترسی داری.
تنها راه تجربه طبیعت خودت، کنترل ذهن به وسیله کنترل کانون توجه و تمرکز بر نکات مثبت است.
وقتی کنترل ذهن را مهمترین کار زندگیات بدانی،وقتی احساس خوب داشتن و ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح را، مقدم بر انجام هر اقدام عملی دیگری بدانی، معجزه رخ می دهد و تمام آنچه به دنبالش بودی، تمام آن اتفاقات، موقعیتها، آدمها و فرصتها که میخواستی، راهشان را به سوی زندگیات پیدا میکنند.
ایجاد هماهنگی میان ذهنت و روح، موجب وصل شدن تو به ایدهها و راهکارهایی میشود که مؤثر تر و کارامدتر از راهکارهای هزاران نفری هستند که، این هماهنگی را ایجاد نکردهاند.
یادت باشد که این یک قانون است: احساس خوب = اتفاقات خوب.
منتظر خبرهای خوبتان هستم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD217MB18 دقیقه
- فایل صوتی هدفی انگیزه ساز برای امسال انتخاب کن16MB18 دقیقه
به نام خدای حامی من
روز40سفرنامه من
سلام به خانواده دوستداشتنی و صمیمی عباس منش….خیلی خوشحالم که 40روز زیبا و پر از آگاهی رو باشما همسفر بودم سفری لذت بخش والبته مفید به دنیای درون…..
بارها شده ابتدای سال هدف تعین کردم ولی بعدا فراموش کردم که چی میخواستم وبراش تلاش نکردم چون باورهای درستی نداشتم به توانایی هام باور نداشتم…ولی الان که فکر میکنم میبینم واقعا چه هدفی بزرگ تر از شادی وآرام بودن …ما هر هدفی اعم از مالی ومعنوی وسلامتی وروابط و….داریم بخاطر اینکه می خواهیم شادتر باشیم…آرام تر باشیم….خیالمون راحت تر باشه….کارامون راحت تر وآسون تر انجام بشه….زندگیمون لذت بخش تر بشه…خونسردتر باشیم….پس چرا خودمون از همین حالا باهر موقعیت وشرایطی که هستیم این احساسات را تجربه نکنیم؟؟؟!آره درستش همینه من باید هدفم این باشه که از زندگی لذت ببرم وشاد باشم اینطوریه که آسون تر وراحت تر میتونم به اهداف دیگم برسم….واین بستگی به کار کردن روی باورهام داره…بستگی به کنترل ورودی های ذهنم…بستگی به ایمانم به خدای مهربان…بستگی به شکرگزاری وسپاس گزاری به خاطر نعمت های بی شمار خداوند…بستگی به تحسین وتایید زیبایی ها و….
در پناه حق…
شاد باشید…خدانگهدار….