در دنیایی که «هر لحظه بازخورد فرکانسهایمان را وارد زندگیما میکند»، هر روزمان میتواند نوروز باشد اگر:
“احساس خوب داشتن، شادی و آرامش” را اولویت مهم زندگی قرار دهیم و به جز این، هیچ چیز را جدی نگیریم.
کافی است هر ناخواسته ای را در اطرافت نادیده بگیری
کافی است بجای مرور مشکلات در ذهنت و نگران بودن درباره آنها، به هر شکلی که میتوانی، زیباییهای اطرافت را تحسین کنی. خواه تحسین یک فرد باشد یا یک موضوع.
کافی است، از توضیح دادن درباره مشکلات، ترسها، نگرانیها یا افرادی که موجب ناراحتیات شدهاند، دست بکشی
کافی است باور کنی که هراتفاقی، به نفعت است.
کافی استبه یاد بیاوری که، خداوند بزرگترین حامیات است و با مرور این موضوع، ذهنت را ساکت کنی.
هیچ چیز سمّی تر از این نیست که بگویی:
وقتی میگویی:
«اگراین اتفاق رخ دهد، اگر این فرد از زندگیام بیرون رود، اگر این آدم وارد رابطهام شود، اگر به این خواسته برسم، اگر این تغییرات در وضعیت مالیام رخ دهد و … ، آنوقت احساس خوبی خواهم داشت، لذت خواهم برد و شاد خواهم بود…»، با سرعت تمام، در حال دورشدن از برکتهای زندگی هستی.
پس همین حالا تمامی این اگرها را متوقف کن.
زیرا، وابسته دانستن «شادیات» به «تغییر وضعیتی که هیچ کنترلی بر آن نداری» و به تأخیر انداختن تجربه شادی، مثل خوردن یک سمّ کشنده است.
«شادی»، طبیعیترین حالت وجود توست. یعنی تنها حالتی که ثروت، نعمت و هر آنچه اتفاق خوب مینامی، دسترسی داری.
تنها راه تجربه طبیعت خودت، کنترل ذهن به وسیله کنترل کانون توجه و تمرکز بر نکات مثبت است.
وقتی کنترل ذهن را مهمترین کار زندگیات بدانی،وقتی احساس خوب داشتن و ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح را، مقدم بر انجام هر اقدام عملی دیگری بدانی، معجزه رخ می دهد و تمام آنچه به دنبالش بودی، تمام آن اتفاقات، موقعیتها، آدمها و فرصتها که میخواستی، راهشان را به سوی زندگیات پیدا میکنند.
ایجاد هماهنگی میان ذهنت و روح، موجب وصل شدن تو به ایدهها و راهکارهایی میشود که مؤثر تر و کارامدتر از راهکارهای هزاران نفری هستند که، این هماهنگی را ایجاد نکردهاند.
یادت باشد که این یک قانون است: احساس خوب = اتفاقات خوب.
منتظر خبرهای خوبتان هستم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD217MB18 دقیقه
- فایل صوتی هدفی انگیزه ساز برای امسال انتخاب کن16MB18 دقیقه
بسم الله الرحمن الرحیم
27 اسفند 1397
ردپای روز 40ام سَفَرَ پُر خیر و برَکَت
واقعیتش هنوز سفرنامه ی روز چهلم را گوش ندادم و الان که دارم مینویسم، 3:30 بامداد هستش، مثل هر شب عاشقانه متصل به بهترین دوستم همین بهترین دوستی که میگم یکی از نتایج این سفرنامه شد. هیچ وقت تا قبل سفرنامه به خدا نمیگفتم بهترین دوست چون هنوز به این درک نرسیده بودم، پس این شد یکی از نتایج بزرگ ( چه زود رفتم سر اصلا مطلب – خنده )
بهترین دوست
بهترین دوست
بهترین دوست
توی تک تک کامنت هام ردپایی ازش هست
توی تک تک کامنت هام چیزی که باید باهش هست، ” خدا گونهای ” خدا گونه عمل کردن، خدا گونه حرف زدن، خدا گونه حرکت کردن .. ابراهیم وار.
این همونی بود که میخواستم
همیشه توی خواسته هام چه زبونی چه توی دفتر خواسته های مقدسم، یک ستاره بزرگ کنار یکی از خواسته هام زدم و همیشه توی طول روز تا اونجایی که به خوبی با ذهن خلاق و باهوشم یادمه (خداروشکر) خدا جون همیشه ازت میخوام که بیشتر از همیشه قانون را درک کنم، بیشتر بتونم فکر تو را بخوانم چون بقیه اش حاشیه اس خب، بیشتر از همیشه بفهمت، میدونی ؟! بیشتر از همیشه به راحتی بین اتفاق و جذبی که افتاده را با فرکانسی که فرستادم کاملا و به وضوح متوجه بشم.
و من رسیدم به این خواسته ام!
هر روز که از این سفرنامه پر خیر و برکت میگذشت، بیشتر به داشتن “احساس خوب ” پی میبردم و ایمان بیشتری بهش میآوردم و اینجور بگم، این ” باور ” قوی تر میشد و هر چقدر که بیشتر میشد من بیشتر گفتگوهای ذهنیم آگاهانه و توجه بر نکات مثبت زندگی زیبایم و سپاس گزاری بود و در نتیجه ورودی مناسب و قوی تری به خودم میدادم و من”مقدس” بیشتر در احساس خوب میموندم و تمام وجودم و تک تک سلول هام که از الماس خداگونه خلق شده، بیشتر از همیشه در ” آرامش ” بود و ست و
اینجور بگم
” قلب نازنینم بیشتر از همیشه در تصرف خداوند بود .. ”
و به راستی که
“آرامش سهم قلبیست که در تصرف خداست .. همان بهترین دوستم ( یک چشمک و یک خندهی تا بنا گوش باززز )
و همین آرامش و نگاه توحیدی
چه ثروت هایی که به سوی من جاری نکرد .. هر چیزز ..
خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت.
مریم جان شایسته ممنونم به خاطر وجود ارزشمند و نازنین شما، دوست میدارم
استاد عزیزم ممنونم به خاطر وجود ارزشمند و پر از آگاهی و ایمان راستینی که داری. خیلی دوست دارم
و بچه هایی که قلمشون به راستی که، از آنِ خدا بود و چشم هایی که به دنبال زیبایی و اصل خود بود ..
سپاس سپاس سپاس
دوستون دارم.
سال 98 با همین فرمون
با همین احساس سراسر خوب چه شود!
ولی باز مهم ترین خواسته و هدفم در سال 98 حداقل، درک بیشتر بهترین دوست و یار و یاور همیشگیم هست …
با خدا باش و پادشاهی کن.