در دنیایی که «هر لحظه بازخورد فرکانس‌های‌مان را وارد زندگی‌ما می‌کند»، هر روزمان می‌تواند نوروز باشد اگر:
“احساس خوب داشتن، شادی و آرامش” را اولویت مهم زندگی قرار دهیم و به جز این، هیچ چیز را جدی نگیریم.
کافی است هر ناخواسته ای را در اطرافت نادیده بگیری
کافی است بجای مرور مشکلات در ذهنت و نگران بودن درباره آن‌ها، به هر شکلی که می‌توانی، زیبایی‌های اطرافت را تحسین کنی. خواه تحسین یک فرد باشد یا یک موضوع.
کافی است، از توضیح دادن درباره مشکلات، ترس‌ها، نگرانی‌ها یا افرادی که موجب ناراحتی‌ات شده‌اند، دست بکشی
کافی است باور کنی که هراتفاقی، به نفعت است.
کافی استبه یاد بیاوری که، خداوند بزرگ‌ترین حامی‌ات است و با مرور این موضوع، ذهنت را ساکت کنی.
هیچ چیز سمّی تر از این نیست که بگویی:
وقتی می‌گویی:
«اگراین اتفاق رخ دهد، اگر این فرد از زندگی‌ام بیرون رود، اگر این آدم وارد رابطه‌ام شود، اگر به این خواسته برسم، اگر این تغییرات در وضعیت مالی‌ام رخ دهد و … ، آنوقت احساس خوبی خواهم داشت، لذت خواهم برد و شاد خواهم بود…»، با سرعت تمام، در حال دورشدن از برکت‌های زندگی هستی.
پس همین حالا تمامی این اگرها را متوقف کن.
زیرا، وابسته دانستن «شادی‌ات» به «تغییر وضعیتی که هیچ کنترلی بر آن نداری» و به تأخیر انداختن تجربه شادی، مثل خوردن یک سمّ کشنده است.
«شادی»، طبیعی‌ترین حالت وجود توست. یعنی تنها حالتی که ثروت، نعمت و هر آنچه اتفاق خوب می‌‌نامی، دسترسی داری.
تنها راه تجربه طبیعت خودت، کنترل ذهن به وسیله کنترل کانون توجه و تمرکز بر نکات مثبت است.
وقتی کنترل ذهن را مهم‌ترین کار زندگی‌ات بدانی،وقتی احساس خوب داشتن و ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح را، مقدم بر انجام هر اقدام عملی دیگری بدانی، معجزه رخ می دهد و تمام آنچه به دنبالش بودی، تمام آن اتفاقات، موقعیت‌ها، آدمها و فرصت‌ها که می‌خواستی، راهشان را به سوی زندگی‌ات پیدا می‌کنند.
ایجاد هماهنگی میان ذهنت و روح، موجب وصل شدن تو به ایده‌ها و راهکارهایی می‌شود که مؤثر تر و کارامدتر از راهکارهای هزاران نفری هستند که، این هماهنگی را ایجاد نکرده‌اند.
یادت باشد که این یک قانون است: احساس خوب = اتفاقات خوب.
منتظر خبرهای خوب‌تان هستم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD217MB18 دقیقه
- فایل صوتی هدفی انگیزه ساز برای امسال انتخاب کن16MB18 دقیقه
به نام خالق زیبایی ها
روز 40 ام سفرنامه
سلام خدمت استاد عزیزم و همه دوستان این فایل برای سال 95 رکورد شده بود و یعنی 7 سال پیش خیلی برام عجیب بود که اون موقع من تو حال و هوای کنکور بودم و به شدت آدم استرسی مضطرب و تشویشی و منفی نگر بودم و یه قانون کذایی رو باور کرده بودم اگه خوش باشی به هیچی نمیرسی ولی اگه هی بگی نمیشه نمیشه پس میشه
(وای خدای من این یه ترمز سمی مخفی بود که الان یهو از 7 سال قبل یادم اومد استاد حقا که راست میگی که اگه کامنت بنویسین بیشتر رشد مییکنین )
اگه اون موقع این فایل رو میدیدم میگفتم برو خدا روزیتو جای دیگه بده شادی دیگه چیه:)))) و فکر میکردم هرچی بیشتر نگران باشی بیشتر به خواسته هات میرسی مثل خییلی از مادر ها که فکر میکنن اگه نگران بچه هاشون باشن یعنی عاشق بچه هاشونن و چقدر تغیر داشتم توی این مدت آشنایی با استاد بوسیله هدایت رب العالمین
استاد واقعا ممنونم ازت بابت این آگاهی های ناب و شایسته خانوم ممنونم بابت متن بی نقص سفرنامه
خدایا ممنونم که استاد را سر راه ما قرار دادی
خدایا سپاسگزارم سپاسگزارم که در همین کامنت بهم یه ترمز سمی مخرب بهم الهام شد و یادآوری شد
سپاسگزارم