درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 2

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

این چند روز همین الهامی که داشت به شما موضوع حساب کردن روی هدایت خدا بود رو می‌گفت برای منم گفته شد و دریافتش کردم که این خودش یه نشونه بود برام که همون خدایی که این موضوع رو بکن داشت می‌گفت به شما هم گفته بود و شما اومدین این فایل ها رو آماده کردین…

وقتی در فایل قبل صحبت کردین و از موضوع هدایت و حساب کردن روش گفتین من گفتم خدای من این یه نشونه هست که منم همزمان با شما این الهام و هدایت الله رو دریافت کردم.

و چقدر این موضوعاتی که می‌گفتیم برام حالت یه مرور بود از الهامات و که دریافت کردم.

این چند روزه داشتم از برای خودم پروژه مصاحبه با استاد رو از قسمت اول شروع کرده بودم به هر روز یه قسمت با دقت گوش دادن و نظر و دیدگاه خودم رو گفتم و همچنین خوندن کامنتای ارزشمند سایت توی اون قسمت ها که البته اینم خودش هدایتی از سمت خداوند بود برای این که روی خودم کار کنم و همش موضوع تکامل رو در هر قسمت از اون فایل ها دریافت میکردم و با خودم در موردش صحبت میکردم و مثال میاوردم و کامنت دوستان رو می‌خوندم و انگار دنبال یه گمشده می‌گشتم داخل کامنتها

که شما بار ها به این موضوع که کامنتای سایت پر از نکات هست و یه گنجینه هست اشاره کردین…

فایل های ارزشمند با آگاهی های خالص اونم به عنوان هدیه با عشق تولید شده و پر از درس هستند و کامنتایی که از تجربیات و نگاه های خودشون هر کدوم از دوستان نوشتن و شما بارها تاکید به خوندن کامنت ها کردید ….

و همواره گفتید که این فایلا و این فضا و این کامنتایی که دوستان گذاشتن بابت استفاده کردنشون هیچ منتی بر سر کسی ندارید و این فضا مهیا شده برای دوستان تا ازش بهره بگیرم….و چقدرکامنتای فایل ها به درکمون از قوانین و موضوعات که می‌گفتیم رو بیشتر میکرد…

و مخصوصا فایل‌هایی که از توحید و تکامل صحبت می‌کردید من آگاه بشم به اهمیت این دو موضوع….

تو فایل های دانلودی هر مطلب و کامنتی که هست بهره گیری ازش رو بعنوان هدیه به ما با عشق هدیه کردید و من ازتون سپاسگزارم که این لطف رو در حق افرادی که خواهان تغییر هستند بدون هیچ چشم داشتی عیان کردید و استاد من در همون فایلهای اولیه مصاحبه متوقف شدم و برگه ها پر کردم و فایل از خودم ضبط کردم از کامنتا، تا بتونم اونا رو مرور بکنم برای خودم مطالبی که ترکیبشون میکردم با سایر آگاهی های فایل های که بهم گفته میشد مرتبط هستند.

از ترکیب مطالب کامنتا بگیرید تا اضافه کردن تجربیات خودم در فایل صوتیم و نوشتن و صوتی کردن فایل های مثل فقط رو خدا حساب کن و ….

که چقدر باعث میشد تمرکزم بیشتر بشم برای درک مطالب…

این از موضوع اول

حالا بریم سراغ موضوعی که شما در این دوفایل گفتید و البته بگم تنبلیم میومد از تایپ کردن مطالب و بیشتر دوست داشتم شنونده باشم و بهره گیری کنم تا اینکه بیام چیزی بگم تو فایل قبلی اون چیزی که من رو به نوشتن کامنت وا بداره رخ نداد پس گفتم میذارم برای زمانی که بهم گفته بشه و بعد خودش از درونم بجوشه برای گفتنش….قضیه بر میگرده ب دیروز صبح که ذهنم پنچری موتورم رو بهونه کرد برای این که من بعد از نماز صبح نرم برای ورزش کردن و من پذیرفتمش و البته قصد داشتم برم اما هر چقدر بیشتر تعلل میکردم بیشتر اراده م کمتر میشد برای رفتن رفتم رو مبل نشستم و در حال نشسته به حالت خواب و بیداری بودم بعد یه خوابی دیدم که داشت بهم یه سری چیزها رو گفت:

من خیلی وقته کلا شیرینی رو گذاشتم کنار و تو خواب دیدم که یه نفر اومد و یه بسته شیرینی رو جلوم گرفت و تعارف میکرد که من بخورم و منم تو ذهنم اینطور می‌چرخید که حالا یه دونه که اشکال ندارد بخوری و از این حرفا و من برداشتم و نه یکی دو تا رو خوردم بعد مدام هی بخودم میگفتم هِ حتی نتونستی پای این تصمیمات بمونی و تو با این کار داری ذهنت رو تربیت می‌کنی که من آدم متعهدین نیستم و اگه یه کوچولو راه گریز باشه قرتی میزنم به چاک ….

بعد از خواب پریدم و به این موضوع فکر کردم که چرا من امروز بعد نماز صبح نرفتم برای ورزش و این قدر تعلل کردم تا تو ذهنم محدودیت ها بچرخه و من رو دچار فلج تصمیم گیری کنه و بعد دیدم چون من همش نشستم حساب و کتاب کردم که موتورم که پنچره خب نمیشه برم به اونجایی که برم بدوم و ورزش کنم پس من که دیگه اینجا مقصر نیستم و دلیلم موجهه ولی موضوع هدف من از تصمیم که برای دویدن گرفتم کلا فلسفه اش و ماهیتش جدا از ورزش و سلامتی چیز دیگه ای بود و اون تقویت کردن اراده خودم و ایجاد یه شخصیت دارای انضباط شخصی و متعهد که وقتی الزام کاری رو درک کرد تصمیم بگیره و عمل کنه برای همین داشتن خودم رو به چالش می‌کشیدم که متعهد بودن رو تمرین کنم …

برای این که ذهنم رو اینطور تربیت کنم که تصمیم مساوی است با انجام ….

برای این که وقتی بهم چیزی گفته شد دیگه نیام تجزیه و تحلیل کنم محدودیتی که وجود داره و فقط عمل کننده باشم….

من وقتی خودم رو مطالعه کردم دیدم وقتی من به محدودیت هام فکر میکنم و میرم سراغ حساب کتاب و دو دوتا چهار تا ترسها میان سراغم و انگیزه و اشتیاق اولیه من رو میگیرن و کلا شخصیت ول کن دارم …

بعد دیدم که آنچه که من می‌خوام با این شخصیت من جور نیست پس گفتم من باید این ویژگی های مناسب با این اهدافم رو در خودم بسازم.

من باید بتونم به محض اینکه بهم گفته شد عمل کنم و این موضوع رو تو ذهنم ایجادش کنم …

من وقتی خودم رو مطالعه کردم متوجه شدم که من از لحاظ آگاهی و اشراف به مسیر پیشرفت دانایی دارم می‌دونم باید تکامل رو رعایت کنم ،میدونم که قدم بعدی بهم گفته میشه،ولی چرا انجامش نمی‌دم و دیدم که من هنوز انگار به یقین نرسیدم در این موضوع و دارم به گام های که ممکنه ندونم فکر میکنم برای همین تا کل مسیر رو نفهمیدم حرکت نمیکنم و من در عمل کردن به قانون ضعیف دارم رفتار میکنم و من کلا از این که یه کاری که دیگران جرات فکر کردن بهش رو ندارن خیلی مشتاقم انجامش بدم و کلا وقتی کاری که دیگران ازش فراریت و میترسن رو انجام میدم کلی انگیزه میگیرم .

تا اینکه من هدایت شدم به یه کلیپی از یه شخصیتی که کلا همش می‌رفت دنبال کاری که محدودیت داشت ذهنش برای انجامش و بعد تمام تلاش و تعهدش رو می‌گذاشت برای اینکه به اون برسه برای همین با تمام وجودش از خودش مایه می‌گذاشت و بعد میشد بهترین فرد در اون موضوع و بعد می‌رفت سراغ کار بعدی…

و من از شخصیت این شخص خیلی خوشم اومد و گفتم آره خودشه این دقیقه اون چیزیه که باعث میشه من تعهد داشته باشم و انگیزه برای حرکت کردن….

قبلاً هم توی کامنتام گفتم کلا من وقتی یه هدف که برایم اهمیت داره و برام واضحه رو و البته بزرگه رو میارم برای خودم کلا سیستم فکریم رو و اجرای قانون در عمل رو براش با تعهد خیلی زیاد انجام میدم ،از اعراض بگیرید،تا حرف نزدن در مورد ناخواسته ها ،و کلا اون توکل و ایمانم رو بیشتر نگه میدارم و بیشتر روی خدا حساب میکنم برای انجامش و بعد میبینم که اون کاره خودش درست میشه…

من برای انجام تمرین ستاره قطبی کلا تنبلیم میاد که انجامش بدم البته برای اینکه کلا نمی‌دونم چی رو بخوام و خواسته های کوچولو برام انگیزه نمیده که بیام تو تمرین ستاره قطبی بگم…

من کلا از این که بگم خدایا امروز برام غذا بیارن و میخوام مادرم فلان غذا رو درست کنه یکم مقاومت دارم و میگم اینم چیزه که تو میخوای …خدا رو کردی اندازه یه ظرف غذا …

ولی بوده که مثلاً خواسته های که با تضاد ها بهم برخوردم رو به خدا گفتم توی خواسته هام و بعدش منطق آوردم برای ذهنم که میشود و بعد تعهدم برای اعراض،و از شنیدن و توجه کردن به ناخواسته رو گذاشتم کنار و بیشتر به این که میشه فکر کردم و کلا همه تمرکزم بر شدن اون بوده و انجام شده….

یا یادمه یه زمانی دوست داشتم مداح بشم و اینقدر این هدف برام مهم بود که کلا آب و غذا و خستگی و حرف و قضاوت مردم اصلا برام اهمیت نداشت و کلا همش خودم رو می‌دیدم که دارم تو حسینه جماران جلو رهبر میخونم و یا دارم تو هیئت های بزرگ اجرا میکنم و شدم بهترین ….

و بعدش برای همین کلا شروع کردم برای یاد گرفتن روضه خوندن و زنجیر زنی البته بدون مربی و هر جا بگید برای تمرین کردن میرفتم جلو و اصلا به این که من اونقدر هنوز حرفه ای نیستم و این چیزا فکر نمی‌کردم و فقط عمل میکردم و به کوچکترین دانشی که داشتم و یاد میگرفتم تو کار و اجرا عمل میکردم ،خودم و نحوه خوندنم رو تحلیل و بررسی و تصحیح میکردم و کلا کل فضای ذهنم همین طور بود یادمه منی که هیچی از زنجیر زنی و این چیزا سر در نمی آوردم رفتم تو شهر خودمون و جلوی 1000نفر شایدم بیشتر اجرا کردن زنجیر زنی رو و کلا اصلا تفاوتی بین خودم با اون مداحی که آورده بودن قائل نبودم و با همون مقدار توانایی که داشتم در اجرا جسارت و شجاعت ارائه ش رو داشتم و من واقعا در این پرسه خیلی انگیزه بالایی داشتم بعدم که دیدم و طرض فکرم نسبت به عزاداری و این موضوعات عوض شد و کلا از اون فضا اومدم بیرون و همش فکر میکردم که واقعا اون چند ماه من واقعا لذت بردم از روند انگیزه و انرژی که داشتم و هیچی حالیم نبود در مورد محدودیت‌ها و چقدر برام اون روند لذت بخش بود…

و همیشه دنبال این بودم که بتونم یه هدفی رو پیدا کنم که اینچنین من رو ب سمت خودش بکشه ….

بعد که با قانون آشنا شدم و استاد اولاش که کلا توهم زده بودم بعد از یه مدت که درکم بهتر شد میومدم برای تضادهایی که میخواستم ازشون خارج بشم و خواسته های مهمی که داشتم که بعد از تضاد به وضوح در موردش رسیده بودم میومدم سناریو نویسی میکردم و بر این که می شود تمرکز میکردم و تعهد در اعراض از ناخواسته و توجه به منطق های برای امکان پذیری میکردم و بعد کار ها به طرز ساده ای پیش می‌رفت..‌‌.

و معمولا من انگار شده بودم کسی که صبر میکردم ب زمین داغ بخورم و بعد بیام خواستم رو واضح کنم و از خدا بخوام که اون خواسته رو برام اجابتش کنه و وارد زندگیم کنه و خود از همون اول نمی اومدم یه خواسته های که دارم رو بیام برای خودم واضح کنم و اصولاً خواسته ای نداشتم که اینقدر من رو به تلاطم بطلبه و بهم انگیزه بده….

برای همین بوده که برای خودم اهداف زیادی رو مشخص کردم اما همین که به چالشی می‌رسیدم چون اون هدفها برام این قدر مهم نبودن و واضح نبودن ولشون میکردم حتی زمانی که یه قدم مونده بود به آخر خط….

گاهی وقتا محدودیت اینکه گام بعدی رو میخوای چطور بری شاید نتونی و بلدش نباشی میومد سراغ,گاهی وقتا کمالگرایی و و بعدش هم اهمال کاری و شتلق همچی رو ول میکردم و میگفتم من خودم نخواستم و از این حرفا….

من در تعهد داشتن ایراد داشتم ،در این که اگه کاری لازم دیگه بدون چون و چرا باید براش جان فدایی کنی ….

خب برگردیم به یه ماه قبل و دیدن اون کلیپه و تمایل من برای این که مثل این شخص بیام رو خودم کار کنم تا اراده م قوی بشه…

پس گفتم منم پس میام برای تقویت اراده خودم از دویدن استفاده میکنم و ورزش که هم به چالش کشیدن خودمه ،هم با نرژی تر شدنم،هم سلامتی،هم آمادگی جسمانی ،انررژی و هم باعث میشه سحر خیز تر بشم و اصلیترین موضوع همون تقویت اراده و ساخت این موضوع که تصمیم برابر است با انجام هر چند که دوست نداشته باشم….

اولاش بهنونه کفش رو میکردم که من چون کفش ورزشی مناسب و با کیفیتی ندارم پس فعلا نمیشه و انشاالله بعداً تر ها میام برای اجرای این پروژه…(می‌بینید چقدر راحت ذهن میبرتمون سراغ محدودیت ها)

آغا جان پنج ششم مهر و داداشم رفتم شهر و بعدش من گفتم من برم یه نگاهی کنم کفش برا خودم بخرم تا صبح ها بدوم و آنم گفت من پوتین کوه نوردی دارم تازه گرفتم خودمم دارم این جدیدا برای تو….

و کلا بهونه کفش ندارم برای ذهنم گرفته شد …و از 7-7من شروع کردم به رفتن با موتورم توی طبیعت و شروع به دویدن و بشین پاشو رفتن و نرمش و حرکات کششی و شنا رفتن و این روند ادامه داشت و هر صبح بدون استثنا میرفتم برای این کار و همش این رو تو ذهنم می‌دیدم که آفرین داره اراده تو قوی میشه و داری اراده و تعهد داشتن رو در خودت ایجادش می‌کنی….

روزای اولی کلا لباس ورزشم و جورابام رو میداشتم دم دست ترین جای ممکن تا بهونه ای برای انجام ندادن نداشته باشم ، پاهام درد می‌گرفت ولی میگفتم اول مسیرم تازه شروع کردم خوب میشه و کلا تو دویدن فایلا استاد رو در مورد اینکه ایمان همه چیزه و توکل همه چیزه گوش میکردم و بعداً تو این روند تکامل رو برای خودم یاد آوری میکردم ،یعنی یه روزایی بود که اینقدر خسته بودم که شبش مثلا ساعت 1:30شب از کار اومده بودم ولی چون به خودم تعهد داده بودم و داشتم این مهارت رو در خودم ایجاد میکردم که من اگه کاری رو شروع کنم ولی کنش نیستم و از این که چقدر میتونم پاس وایسم لذت می‌برم و این کار اگه بکنم چه شود بعد من میشم کسی که پیگیر هست برای انجام تصمیمات و اهدافش برای همین صبح ها بعد نماز صبح موتورم رو بر میداشتم و میرفتم برای ورزش و همیشه قبل طلوع خورشید من اونجا و بودم و تنبل خانوم خورشید بعد از من میومد بالا….و ادامه داشت و ادامه داشت تا حدی که اگه خوابم میومدم بازم لباسم رو میپوشیدم و میزدم بیرون از خونه و با نهایت خستگی و خواب‌آلودگی فقط میدویدم …خوابم نمی‌تونستم جلوی من رو بگیره….

اما پنچری موتور برام شد توجیه پذیر….

بعد که از خواب پریدم گفتم اگه ول کنی ذهنت ولت نمیکنه اگه شده برو تو حیاط خونه بدو و ورزش کن تا ذهنم بفهمه که تو ول کن نیستی و در هر صورتی انجامش میدی و این رو یاد بگیره که تسلیم شدن و بهونه ها و محدودیت ها نمیتونن تو رو نگه دارن و قانع کنن برای انجام ندادن تصمیمات…

مادر گفت امروز پ نرفتی ورزش و منم گفتم خواب موندم ،موتور…

ولی می‌فهمیدم خودم قضیه مقاومت ذهنم برای اجراش بود

رفتم پوتین رو پوشیدم تا شروع کنم به دویدن البته با دو ساعت تاخیر از برنامه هر روزه…

برادرم اومد خونه از زمینی که خریده و مصالح آوردن گفت و من گفتم رفتی کنار زمین گفت نه پس گفتم بیا با هم بریم هم تو مصالح رو نگاه می‌کنی هم من میرم همون طرف واسه دویدن و ورزش کردن….و اون خرامان خرامان و من دوان دوان رفتم مشغول شدم برای دویدن و ورزش کردن….

البته دیروز گوشیم شارژ باتریش کم بود پس بدون گوشی و هدفونم رفتم و در حین دویدن ها به سر فصل موضوعات که نوشته شده بود در مورد فایل جدید استاد فکر میکردم و بعد به اینکه چی میشود که ما اصلا هدف نداریم ،یا اهدافمون بزرگ نیست ،و چرا ما کلا ول میکنیم و دلسرد میشیم از مسیر و رسیدم به محدودیت های ذهن که ما رو با شرایط اکنونی که داریم بر آورد می‌کنه و بعد میاد هدف رو دور از دسترس می‌کنه…

و بعد به روند خودم فکر کردم که چی شد که من امروز بعد نماز نیومدم برای دویدن…؟

(منی که از دیده بودم چقدرتکاملی داشتم آسان میشدم برای اینکه گام بعدی و یه ذره بهتر بشم و برام لذت داشت این روند …از 100تا به 200تا رسیده بودم بشین پاشو و ب مراتب کار برام راحت تر بود و هر هفته یه کوچولو 50تا بیشترش میکردم در آخر هفته ها …)

من در حال دویدن داشتم به این موضوع فکر میکردم که چی میشه که من یه سری اهداف رو ندارم و انگیزه حرکت کردنه در من برای رسیدن به اهدافماون قدری نیست که من رو بسمت هدفم هل بده……

و دیدم که چون من همیشه به اونچه الان هست توجه میکنم و دارم اهدافم رو با شرایط و توانایی اکنونم دستیابی بهشون رو نیسنجم باعث میشه یا هدف نداشته باشم یا اینکه اهداف کوچکی برای خودم انتخاب بکنم که انگیزه لازم توش نباشه و من بو بکشه سمت خودش…

بعد به این موضوع که من پنجری موتور رو بهونه ای برای انجام دادن مسیر هدفم توجیه کرده بودم رو برای خودم بیاد آوردم و دیدم من همش دارم رو محدودیت ها تمرکز میکنم و انگار دنبال بهونه ای برای ول کردن هستم…

بعد این جمله به ذهنم اومد که وسیله هدف را توجیه نمیکند بلکه باید آنقدر هدف بزرگ و دلایل رسیدن به آن واضح و مهم باشد که هدف هر وسیله و بهانه ای را توجیه بکند….

اصلا چی میشه که ما هدف نداریم ؟!

چون داریم روی محدودیت ها و توان اکنون و شرایط اکنون خودمون نگاه می‌کنیم برای همین جسارت فکر کردن به اهداف رو در خودمون نمی بینیم و کلا ون نمی‌دونیم که از چه مسیری و چگونه به هدفمون می رسیم برای همین کلا بی خیال اهدافمون میشیم و برای اینکه اذیت نشیم و افسره نشیم کلا بهش فکرم نمی‌کنیم.

بعضیامون که کلا چون هدف برامون دور از دسترس میشه میگیم من فکر میکنم شاید این رسالت من نباشه و هدف واقعیت نباشه پس اصلا گام اول رو بر نمی‌داریم چون میگیم اگه این مسیر اون نباشه انرژیم ،وقتم تلف میشه….

در حالی که قانون میگه آنچه که الان بهت گفته شده با توجه ب فرکانس اکنون توئه این قدم رو که برداشتی قدم بعد بعد از انجام دادنش بهت گفته میشه و مادامی که داری روی خودت کار می‌کنی هدایت میشی به سمت هدف و اون چیزی که میخوای….

بعد از اجرای هر الهام مدارت تغییر میکنه،اعتماد بنفش و عزت نفست بیشتر میشه،احساس لیاقت بیشتر میشه ،تواناییت بیشتر میشه،شرایطتت متفاوت تر از اکنون میشه،ظرفت بزرگتر میشه،خواسته هات تغییر می‌کنه به تناسب اون و در ادامه هدایت میشی به سمت گام بعدی…

استاد رادیو تلویزیون سازی رو شروع کرد و الان داره این موضوعات رو میگه میتونی ربطشون بهم رو بگی نه. ….

اون موقع در اون شرایط اون مسیری بود که باید میرفتم و انجامش میداد بعد در ادامه قدم بعدی بهش گفته شد متفاوت از مسیر قبلی ….

جف بزوس تو رستوران کار میکرد الان آمازون رو داره مدیریت می‌کنه…

تام هنکس آدامس می‌فروخت تو سینما الان …

باید یکم از نمای بالاتر به جهان نگاه کنیم …

وقتی داری روی باورات کار می‌کنی هر چقدر هم تو در دیوار باشی خلاصه هدایت میشی و می‌رسی به اون جایی که رسالتته….

اگه داری روی خودت کار می‌کنی بپذیر که اون نیروی برتر تو رو هدایت می‌کنه موسی اینهمه تو در و دیوار رفت ولی از اونجایی که وجودش رو آماده دریافت الهامات کرد و روی باوراش کار کرد مسیری که باید میرفتم رو خدا بهش گفت و بعدش اون رو در این مسیر هدایت کرد و شخصیتش رو ساخت‌‌‌‌…

این رو بیشتر به خودم میگم چون تا یه وقتی میبینم که مسیری که بهم گفته شده رو بهش شک میکنم میام وصلش میکنم به این که این خواسته من داره بوی جلب توجه طلبی و تایید طلبی میده پس ولش کنم….

چه ربطی داره بجای این که قید هدفه رو بزنی برو این ضعف خودت رو درست کن تا احساس ارزشمندیت درونی باشه نه متکی ب بیرون….

هدف رو قربانی وسیله نکن ….

بجای اون بیا وسیله آن رو درستش کن….

ضعفت رو درست کن نه اینکه هدفت رو سر ببری….

فعلا این قدما رو بردار تو مسیر هدف ضعفهات رو هم بر طرف کن این قدر صفر و یکی فکر نکن و سخت نگیر به خودت….فعلا این کاری که میدونید درسته رو انجام بدم در ادامه مسیر بعدی هم بهم گفته میشه اول تو بیا تو اینجا آمادگیت و ظرفت رو بیشترش که بعد خدا کم کم هدایت می‌کنه برای برطرف شدن اون ضعفت…

وقتی هدف بزرگ و جاه طلبانه ای برای خودت داشته باشی به همون میزان توانت بیشتر میشه ….

حجم بیشتری از انرژی تو در اون فضا خواهد بود و آنگاه به قول مولوی او میکشد قلاب را….

اون لذته تو رو داره میشه سمت خودش….

وقتی جهان داره به فرکانس‌های ما پاسخ میده چرا هدف‌های انتخاب کنیم که هیچ شوقی برای رسیدن بهشون نداشته باشیم

اگه هدفی داری که وقتی بهش فکر می‌کنی شور و شوقی دارد ایجاد نمی‌کنه اون هدف هدف درستی نیست هدف باید طوری باشه که وقتی بهش فکر می‌کنی انگیزه بگیری و فرصت فکر کردن به ترس‌ها رو نده

هدف باید برای شما این همه مهم باشه که یچ وسیله‌ای نتونه اون رو توجیه بکنه هیچ بهونه‌ای پذیرفته نشه برای اینکه نشه به اون رسید.

اگه لازمه کاری برای اون هدف انجام بدیم و محدودیتی توی داخل ذهنمون وجود داره به جای اینکه کید هدف رو بزنیم بیایم اون محدودیت رو درستش کنیم و بیایم روی خودمون کار کنیم و بیایم ببینیم که وقتی محدودیت‌هامون رو داریم برمی‌داریم به چه مقدار داریم به اون هدفه نزدیک میشیم و انگیزه بگیریم برای جلو رفتن

خیلی از ماها می‌دونیم که گام اول برای هدفمون چیه منتها توی این موندیم که گام دوم رو نمی‌دونیم گام سوم رو نمی‌دونیم حالا شما این گام اول رو بیا انجام بده و تمرکزت این باشه که توی این گام با تمام قوا پیش بری و موفق بشی و آمادگی داشته باشی ر این فضای فرکانسی و این مداری که در اون قرار داری و وقتی خداوند این آمادگی شما را دید گام بعدی بهتون گفته می‌شه

جریان هدایت وقتی شما هدفتون را مشخص می‌کنید بهتون میگه اون مسیری که باید برید شما هستین که انتخاب می‌کنید آیا برید یا نرید اون از نمای بزرگتر می‌دونی که چه چیزی واسه شما لازم هست واسه همین اون چیزی که متناسب با توانایی شما و توان شماست رو به شما میگه

وقتی به جریان هدایت وصل میشی باید خودت رو آزاد کنی از هر مولفه‌ای باید بدونی که اون به درون تو آگاهه به خواسته تو آگاهه و داره از نمای بالاتر با تو صحبت می‌کنه

و وقتی داره بهت میگه کاری رو انجام بدی یعنی این توان را در تو دیده و می‌دونه که تو توان این کار رو داری و برای همین این کارو بهت میگه

البته اون چیزی که داره بهت میگه یه قدم بلندتر و یک گام بالاتر از اون جایی که هستی داخلش هست و به عاملی بیرونی نیاز نداره فقط به یه عامل درونی نیاز داره به ایمان و جسارتی که بری اون کار رو انجام بدی

درسته ترس داره درسته که می‌ترسی انجامش بدی اما اگه می‌خوای تغییر کنی و اون نتیجه بیاد و زندگی بشه باید بری واردش بشی

در واقع جریان هدایت شما را تغییر میده خصیت شما را تغییر میده اگه نخوای شما تغییر کنی شخصیت شما عوض نشه با همون ترس‌های قبلی باشی با همون ترس‌ها و بی‌ایمانی‌ها باشی می‌خوای چی تغییر کنه

مسلمونا استقلال می‌خواستند پس چیکار کردن اومدن به پیامبر گفتن ما دنبال استقلال هستیم خب باشه پس باید جهاد کنید

کتب علیکم القتال

برای شما لازمه که برای این هدف بری جهاد کنید

آره قتال سخته اما لازمه اگه بری واسه جنگ احتمال داره کشته بشی احتمال داره اسیر بشی اما برای رسیدن به این هدف لازمه

عسی ان تکرهوا شیء وهو خیر لکم و عسی آن تحبوا شی و هو شر لکم

اگه همش می‌خوای تو دایره راحتیت باشی با آسه بری آسه بیای گربه شاخه نزنه مونی که هستی می‌مونی

خدا به شجاعان پاسخ میده

وقتی که شما با ایمان هستی شجاع هستی

وقتی که داری روی جریان هدایت حساب می‌کنی و عمل می‌کنی شجاع هستی

لا تقولو راعنا و قولو انظرنا

آقا جان اگه شما می‌خوای پیشرفت کنی اینکه رعایت حال شما رو بکنه که به دردت نمی‌خوره شما رشد نمی‌کنی ه می‌خوای رشد بکنی به جای اینکه بگی رعایت حال ما رو بکن باید اینطور بگی خدایا من می‌خوام به این هدفم برسم اون چیزی که لازم است انجام بدم رو به من بگو و تو این مسیر کمک کن تا اون کار رو انجام بدم و اون شجاعت رو به من بده اون ایمان رو به من بده رب اشرح لی صدری

و یسرلی امری

خدایا قلب‌ها رو برای من نرم کن

خدایا می‌دونم که تو مه این کارا رو می‌تونی انجام بدی تویی که همه کهکشان‌ها رو داری مدیریت می‌کنی تویی که همه جهان رو آفریدی و داری اونا رو مدیریت می‌کنی تو به احوال بندگان خودت بینایی

تو همون خدایی هستی که به یک مورچه در دل زمین داری روزی میدی به یک پرنده در آسمون داری روزی میدی خدایا تو هیچ وقت نده خودت رو فراموش نمی‌کنی

پس من رو زیر نظر خودت قرار بده و من رو زیر نظر خودت با وحی خودت هدایتم کن و من رو در مسیر هدفم قرار بده و شخصیت من رو بزرگ بکن و انشراح صدر رو به من بده

خدایا خودت این هدفی که به دلم انداختی رو می‌دونم اجابت کردی هدف هدف بزرگیه مثل رفتن پیش فرعون و شبیه فتح قله هیمالیاست پس من رو توی این مسیر هدایت کن و زیر نظر خودت قرار بده همونطور که کشتی رو به نوح وحی خودت و با نگاه خودت داشتی راهنماییش می‌کردی هدایتش می‌کردی همونطور من رو هم هدایت کن تا من هم بتونم شخصیت خودم را بسازم

همونطور که موسی رو زیر نظر خودت ساختی و شخصیتش رو یک شخصیت قوی ساختی که انشراح صدر درون ایجاد شد این انشراح صدر رو به من هم بده و من رو در این مسیر کمک کن تا بتونم شخصیت خودم را بسازم

موسی تو داری از چی می‌ترسی میترسی بکشنت

اگه قرار به کشتنت بود مون موقع که بچه بودی باید می‌کشتنت

من بودم که تو رو نجات دادم از اون قضیه

من بودم که دل دشمن رو برات نرم کردم بعد میگی می‌ترسم بکشنم

موسی تو داری قاچاقی زندگی می‌کنی از چی می‌خوای بترسی

من بهت منت نهادم که بیای الان اینجا آقا جان، من اومدم تو رو نگه داشتم بعد توهم زدی می‌ترسی که کسی دیگه بیاد کاری باهات بکنه

یا اون موقعی که یه نفرو کشتی یادت نیست این همه دربدری کشیدی کی اومد تو رو پناه داد کی اومد وقتی که اومده بودی در به در نشسته بودی اون دو اون دختر رو کی فرستاد بیاد دنبالت که بری تو خونشون هم کارت گیرت بیاد هم زن گیرت بیاد هم در امنیت زندگی کنی

خدای من من به یاد دارم که تو چه کارهایی رو برای من انجام دادی ز زمانی که به دنیا اومدم تا الان چنان لطف‌هایی به من کردی که من اگه بخوام هر کدوم اون رو برای خودم یادآور بشم جز منت و لطف تو درون وجود نداره

از چه زمانی بگم از زمانی بگم که من توی دریا بودم و امورای اونوری آبی می‌خواستم به سمت ما تیراندازی کنند اما تو لطف کردی که با اینکه سه تا تیر اخطار رو زدن بعد از اون ما رو ول بکنن و برن به سمت کار خودشون

یا از اون زمانی بگم که رفتم داخل آب و بعد بدون اینکه شنا بلد باشم فقط سریع از اون وسیله اومدم بیرون و رفتم روی سقفش وایسادم و آب بعد از اون ا کمر من می‌رسید و من زنده موندم

یا از لحظه‌ای بگم که در بزرگترین تضاد زندگیم بودم و تو دستانت را آوردی تا بیان که کار رو برای من آسون کنی و اون‌ها بیان اون موضوع رو برطرف بکنن

واقعا من از بعد از چی بترسم استاد من و شما قاچاقی زنده‌ایم…

می‌تونست اون موقعی که اون تانکر منفجر شما اونجا باشید و از دنیا برید اما الان اینجایید

می‌تونست اون تیر به جای اینکه تیر هوایی باشه تیر به سمت ما باشه و من کشته بشم و اینجا نباشم

می‌تونست اون لحظه من از اون وسیله بیرون نیام نرم روی سقفش و توی آب غرق بشم…

خداوند همیشه بر ما منت نهاده استاد من و شما و موسی هر سه تامون قاچاقی زنده‌ایم حالا اگه اومدیم چسبیدیم حالا اگه اومدیم به یاد آوردیم که چه کارایی برامون کرده و چه هدایت‌هایی ما رو کرده ما داریم ق معرفت نعمت رو رعایت می‌کنیم با این تفسیر داریم خودمون شکرگزاری می‌کنیم از اون و داریم ذکر و حمدش رو می‌کنیم و ثناگوی اون هستیم

برای همین که موسی تو جاهایی که می‌خواد به بنی اسرائیل یادآوری کنه وقتی که ایمانشون ضعیف میشه میگه چه کسی بود که شما را از دست فرعون نجات داد کی بود که منت بر شما نهاد کی بود که دریا رو باز کرد شما از اون رد شدید و شما دیدید که فرعون غرق شد….

این ایمان شما باعث شد که الان اینجا باشید پس ایمانتون رو بازم حفظ بکنید راه‌های دیگه هم واستون باز میشه درها براتون باز میشه

همیشه می‌تونه این اتفاق براتون بیفته وقتی که بیاد بیارین که اون روزها این کارو براتون انجام داد .

ما منت نهاده شدگانیم و در اینجا باید برای رب عالمین گوش بسپاریم و در مسیرش گام بگذاریم.

مثل کوه پشت مونه….

بذاریم اون وکالت همه جنبه های زندگیمون رو بر عهده بگیره پس بیایم با توکل و پشتوانه رحمتش جسورانه تر و با ایمان تر در مسیر الهامات قدم برداریم.

تقدیر و تحسین میکنم استاد از شما بخاطر این سری فایل ها …

و چقدر عالی و تسلط بر ما این آیات رو بیان کردین .

و ممنونم که از موسی پیامبر گفتید شخصیتی که انگار خود منم…

و انگار این دیالوگ خداوند برای من بود تا برگ زندگیم رو تغییر بدم و روی هدایت هاش و منتی که بر من نهاده بذارم.

جالبیش اینه که من قبل از این دو فایل همین موضوعات بهم توسط جریان هدایت گفته شده و من داشتم سعی میکردم عمل کنم.و این دو فایل شما تاییدی بود بر این که جریان هدایت داشته یه موضوع رو می‌گفته و من و شما دریافتش کردیم

و یه پیغامی داره که مخصوص ماست که ایمانمون رو بیشتر کنیم.

وقتی دیدم دارید از موضوع هدایت و با توجه به شرایطمون الهام شدن می‌گفتین گفتم آره همینه….

جریان هدایت به همون داره تو یه زمان یه سری الهام می‌کنه و هر کسی در فرکانس دریافت دریافت می‌کنه و باعث شد خدا رو شکر کنم که در مسیری هستم که دارم می‌شنوم و دریافت میکنم هدایت الله رو و انگار در فرکانس دریافت با هم همراهیم و او گفت و ما شنیدیم.

و تحسین کردم خودم رو که تونستم تو مداری از دریافت آگاهی قرار بگیرم که شما اوشین استاد ….

گذشته موسی گذشته من بود.و اینک آنچه را به موسی وعده داد به من نیز وعده داده و من از او مانند موسی درخواست میکنم.

خدایا مرا در این امر یاری ده

تنها تو را میپرستم و تنها از تو یاری می جویم.

قالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی «25»

(موسى) گفت: پروردگارا! (اکنون که مرا به این کار بزرگ مأمور فرمودى) سینه‌ام را برایم گشاده گردان (و بر صبر و حوصله‌ام بیفزا).

وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی «26»

و کارم را برایم آسان فرما.

وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی «27»

و گره از زبانم باز نما.

یَفْقَهُوا قَوْلِی «28»

تا (آنها) سخنان مرا (خوب) بفهمند.

خداوند به همگی ما برکت بدهد.