بخشی از سرفصل های این فایل:
- درک قوانین خداوند از درون داستان تجربیات موسی پیامبر؛
- بررسی داستان حضرت موسی به عنوان نمونه عینی برای درک”مسیر تکاملی ساختن ایمان”؛
- تا وقتی محدودیت ها را بپذیری، هرگز توانایی تغییر آنها را نداری؛
- تا وقتی به خودت برچسب های محدود کننده می زنی، قادر به بهره برداری از قدرت خلق درونی ات نیستی؛
- ریشه نیاز به شراکت، باور نداشتن به خداوند است؛
- “ایمان” در طی یک فرایند تکاملی ساخته می شود؛
- وقتی خواسته ای در قلب شما ایجاد می شود، یعنی توانایی تحقق آن از قبل به شما داده شده است؛
- وقتی هدفی در وجودت متولد می شود، بدون شک خداوند را در مسیر تحقق آن هدف، حامی خود ببین؛
- باورهایی برای آسان شدن برای آسانی ها؛
- شناسایی ترمزهایی که مسیر تحقق خواسته ها را ناهموار کرده و حذف آنها؛
- تفاوت تمرکز بر “خواسته ها” با تمرکز بر “موانع رسیدن به خواسته ها”
- وضوح از طریق تضاد؛
- چه نوع تمرکزی، خواسته ها را اجابت می کند؛
- تفاوت فرکانسی نگاه موسی پیامبر در سوره شعرا و سوره طه؛
- دلیل پاسخ های متفاوت خداوند به موسی پیامبر در دو سوره طه و شعرا؛
- آیا بر اشتباهات خود متمرکز شده ای یا بر استفاده از درسهایی که از اشتباهات گذشته گرفته ای؛
- چقدر هدایت هایی خداوند در مسیر زندگی ات را به خودت یاد آور می شوی؟؛
آگاهی های این فایل را با دقت گوش کن؛ نکات اساسی آن را یادداشت کن؛ درباره آنچه از آگاهی های این فایل که زنگ های هشدار دهنده و امید بخش را در وجود شما به صدا در آورده، در بخش نظرات این فایل بنویس؛ همچنین در نوشته های خود، هدایت ها و حمایت های خداوند را در مسیر خواسته هایت به یاد بیاور و در نوشته خود ذکر کن تا به شکل، تجدید میثاق کنی با رابطه خود با این نیروی هدایتگر که همواره نزدیک است و تو را اجابت می کند.
منتظر خواندن نظرات تاثیرگذار تان هستیم.
منابع بیشتر درباره محتوای این فایل:
بخش چگونه فکر خدا را بخوانیم | دوره 12 قدم
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 2378MB58 دقیقه
- فایل صوتی درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 257MB58 دقیقه
به نام او، سلام.
استاد عزیزم ممنونم ازتون.
امروز سرانجام، تونستم دو فایل رو گوش بدم.
داستان حضرت موسی ع وقتی میگفت من عصبی ام و انگار این بدون تغییره، و وقتی که درخواستشو محکم از خدا میخواست.
بلافاصله بعد از خوابوندن حافظ جان شروع کردم به شنیدن و انجام کارهای منزل.
گوشم زنگ زد وقتی از خلق زندگی شنیدم.
درسته، بارها گفتین، ولی هر بار درکم واضح تر میشه نسبت به این قضیه.
اینکه من خلق میکنم زندگیمو، هر چی که الان داخلشم به واسطه ی فرکانسهای خودم به وجود اومده.
چرا الان تو ارامشم؟
چون دور شدم از اخبار و پیگیریش.
امروز صبح خبری منتشر شده (یه اتفاقی افتاده) که من متوجه نشدم.
صبح مامانم گفت شنیدی؟
گفتم اگه خبریه، نه، نمیخوامم بدونم.
چون مامانمم شاگرد استاده، صحبت خبر دیگه ادامه پیدا نکرد.
امشب با مادرشوهرم صحبت میکردم و تشکر میکردم ازش که ایشون خبر رو گفت.
جالبه نترسیدم…
اتفاقا خنده ام گرفت که چه باحال، من چقدر دورم از این فضا…
فلانی فلان کار رو کرده صبح، من مطمئنم اکثرا ترسیدن…
به مادرشوهرم گفتم من پیگیر نیستم و حتی هیچ صدایی هم نشنیدم.
زیباییه زندگیِ من حافظ جان هست، دارم باهاش عشق میکنم.
من اصلا فرصتی ندارم بخوام توجهمو بذارم روی فلان خبر.
خدایا شکرت.
این نعمته.
این مثالو وصل میکنم به این فایل.
هر اتفاقی هم که بیوفته، من حواسم به خودم و زندگیمه، سرم تو زندگی خودمه،هیچ اسیبی به من نمیرسه، چون من تو مدار اون اتفاق نیستم.
پس من دارم لحظاتم و زندگیمو خودم خلق میکنم.
با کانون توجهم دارم خلق میکنم.
تازه الان که یه چیکه این قضیه رو درک دارم میکنم.
مطمینم هر چی بهتر درک کنم شرایطم بهتر و بهتر هم خواهد شد.
دیروز یه شگفتی رو دیدم.
قدرت خدا رو دیدم.
من و همسرم در حال فکر کردن به مسافرت هستیم این مدت…
دیروز یه نشانه ی شگفت انگیز به وجود اومد، که ما رو نزدیک میکنه به سفر اونم به آسانی.
الهی شکرت.
ما داریم تمرین میکنیم حسمون رو خوب نگه داریم.
سپاس گزار داشته هامون باشیم.
توجه کنیم به نکات مثبت.
چشم بگیم به نشانه ها و هدایت ها و انجامشون بدیم.
و اجازه بدیم خدا، خودش چیدمان کنه خواسته هامون رو.
تازه جایزه ی اولش هم اینه که حس خودمون خوب میشه از این تمرین ها و تلاش های عملی در زندگی مون.
کامنت شهرزاد جان رو تو این فایل خوندم.
عالی بود بسیار بسیار.
خدارو شکر برای سایت و استاد و دوستان و کامنت ها.
وقتی ذهن تمیز و شفاف میشه (یعنی از حاشیه و ترمز و کمبود دور میشیم و توجه میکنیم به زیبایی)، خلق کردنِ خواسته ها اسانتر میشه.
اینکه من فکرمو درست کنم و نگم نمیشه…
این اولین تلاش برای بهبوده.
فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
الهی شکرت
سعیده ی نازنینم…
سلام به رویِ ماهِ تابانِ قشنگت.
دارم حافظ رو شیر میدم، الان رسیدم به کامنتت و گوله گوله اشکهام جاری شد از کلامت و عظمتِ روحت…
مادر مهمانیِ دنیا رو ترک کرد.
در آرامش رفت تو بغلِ خدا.
دنیا دنیا برای تو و عزیزانت از خداوند صبر میخوام برای این آزمون …
چیزی از پشت پرده نمیدونیم…
گفتنِ چرا و چگونه اش هم کارِ ما نیست…
فقط باید یادم بمونه خدا بهتر میدونه، خودش هم صبرش رو بده، کار خودشه فقط.
خدا بهتر میدونه …
خدا بهتر میدونه…
من هیچی نمیدونم و تسلیمشم…
انا لله و انا الیه الراجعون
قلبم برات میتپه عزیزِ دلم…
همینجا تو سایت بینِ ما بمون، دستت رو بده به دستِ تک تک مون که قلبمون برای تو و نوا جانم میتپه، عبور میکنی از این مرحله چون خدا حافظِ تو و نوا هست…
نوا جان، قندِ عسلم، مراقبِ مامانی باش.
ماچ به روی ماهِ جفتتون عزیزای دلم.
فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
الهی شکرت
سعیده جانم
سلام
وقتی این کامنت به دستت برسه، نوا جانم به یاری الله به دنیا اومده صحیح و سلامت.
من الان این پیامت رو خوندم که مربوط هست به 7 عصر دیروز…
خدایا شکرت برای همه چیز، برای سلامتی تون، برای تولد، برای امید به زندگی…
خدایا شکرت که قلبِ سعیده جان ما رو آروم کردی.
خدایا شکرت که زیبایی به نام نوا، وارد سایت کردی.
استراحتی خوب و باکیفیت برای خودت و نوا جانم از خداوند میخوام.
انرژیت فراوان و قلبت سرشار از نور باشه همیشه.
مقدمت گل باران دخترِ قشنگ.
خیلی جالبه که در یه بازه ی زمانی (اسفند ماه)، نوا و حافظ تو دلِ مامان هاشون بودن و با مامان هاشون توی سایت حضور داشتن.
نوا جان، تو نوید بخشِ امید هستی.
امید به زندگی.
امید به شادی.
امید به سلامتی.
امید به حسِ خوب…
خوش آمدی جانِ دلم.
بهت قول میدم همه ی بچه های سایت که کامنتهای مامانت رو پیگیری میکنن، از تولد تو بسیار مسرور و مشعوف شدن.
تو یه عالمه دوست دار داری تو سایت.
در پناه الله باشین چهارتایی تون.
قشنگ ها، مبارکتون باشه اینکه نوا جانم قدمشو گذاشته سر چشم هاتون.
فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
الهی شکرت
سلام شهرزاد جان.
مرسی برای این کامنتِ راهگشا.
وقتی میخوندمدیدم بله، منم اون شخصیتِ عصبانیِ انتقاد کنِ بداخلاق رو داشتم و دارم.
هنوزم دارمش.
بله خوبی های زیادی هم دارم، اما این تند واکنش دادن هنوز با من هست.
اینکه عصبانی میشم از کلام و رفتاری که بابِ میلم نیست.
اینکه ببینم کارها اونطور که میخوام، یا طبقِ صلاحدیدِ من انجام نشه، قاطی میکنم.
اینکه صدام بالا میره، اون لحظات خودمو مُحّق ترین ادم میدونم…
کامنتت باعث شد فکر کنم به خودم.
که طی سالها چطوری کار کردم روی خودم؟
چقدر تعییر شخصیتی ایجاد کردم روی این مورد؟
فکر میکنم از نوجوانی به بعد این سبک رفتاری برای منم کم کم تبدیل شد به خلق و خو.
همون حرف شما، منم اینطوری فکر میکردم:
ادما رو ادب کن وگرنه پررو میشن.
البته سالهای بعد کاملا متوجه شدم این روش صحیح نیست.
این روزها خیلی بهتر خودمو میبینم.
اینکه آخ جون الان تونستم کنترل ذهن کنم روی موضوعی که باعث ناراحتی یا خشمم میشد قبلا.
ای وای الان نتونستم کنترل ذهن کنم اینجا، و واکنش گرا عمل کردم.
ای ول اینجا تونستم خوبی و زیبایی و نکات مثبت رو بهتر ببینم و درک کنم.
ای وای اینجا وارد حاشیه شدم و واسه خودم نشتیِ انرژی ساختم.
ای وای اینجا شتاب زده عمل کردم دوباره
و کلی مثالهای ریز و درشت دیگه.
الان خیلی خوشحالم.
چون دارم اگاه تر میشم نسبت به افکار و رفتارم.
اینه اون تغییری که بعد از اموزش های استاد به دستش آوردم.
کامنتت و نوع نگاه قشنگت به مسائل برام الهام بخش بود.
اینکه نوشتی تو تضادها، گیر های شغلت و مسایل تمرین کردی بگی خیره و سپاس گزار بودی از ادمها و تلاششون و همین رفته تو شخصیتت به مرور.
افرین شهرزاد جان.
بدرخشی همیشه تو زندگیت.
این نکات رو از کامنتت درک کردم:
وقتی به مشکلی میخوری، ببین همین الان چه کار میتونی بکنی، انجامش بده.
اگه یه چیزی یادم رفت یا دیر شد انجامش، بگم اشکالی نداره، الان انجامش میدم.
تبریک میگم بهت برای شخصیتِ بهبودگرات عزیزم.
به عنوان یه بهبود شخصیتی از خودم یه مثال میزنم از امروزم.
امروز صبح کار زیاد داشتم و شتاب برای مرتب کردنِ زندگی.
ولی متوقف شدم و رفتم به حافظ جان رسیدگی کردم.
از فوایدش اینه: اعصابم اروم شد، بچه خوابید و بعد با ارامش بیشتر رسیدگی کردم به مرتب کردن وسایل و منزل.
امشب میخواستم شام بذارم، همین مسیله تکرار شد.
رفتم به حافظ قند عسلم رسیدگی کردم، خوابید.
بعد با خیال اسوده شام گذاشتم، الانم مشعول نوشتن تو دفترم بودم.
شتاب، دشمن منه…
بدو بدو بدو.
زودتر کارهاتو انجام بده، دیر شد، عقبی، زرنگ باش دختر…
ولی بیشتر اعصابم خورد میشه تو شتاب، خرابکاری هم میکنم وقتی شتاب دارم.
خدا رو شکر برای تک تک بهبودهای شخصیتیم.
استاد مرسی برای جمله ی شگفت انگیزتون که اینو درک کردم ازش:
ما که خدا نیستیم، صفر و یک نیستیم، ایمانمون کامل نیست، گاهی بالا و پایین داریم، اشتباه هم داریم.
خدایا تو خودت میدونی من دارم تلاشمو میکنم ذهنمو تربیت کنم.
افکارمو تربیت کنم.
گاهی خوب جلو میرم.
گاهی خارج میشم از مسیر درست.
اما خیلی خوشحالم که تو مسیرم با همه ی فراز و نشیب های شخصیتیم.
دارم تلاش میکنم.
دارم بهتر از قبل خودم، قوت و ضعف هامو میشناسم و این عالیه.
این یکی از دستاوردهای منه از اموزش های استاد، که بسیار بزرگ و ارزشمنده برام.
الهی شکرت.
فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
الهی شکرت
سلام اقای خانکی محترم.
و سلام به فاطمه جانم، محمد حسن جان و هلیسا جان.
ممنونم برای کامنت الهام بخشی که نوشتین.
مرسی که تو کامنتتون از کارهایی که برای بهبود شخصیتتون انجام دادین و نتایجش، مثال نوشتین.
مثال سلام بسیار جالب بود.
خوندن این مثالها متوجهم میکنه روی چه مواردی میتونم کار کنم تا بهتر و بهتر شم.
در پناه خدا باشین همگی.
فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
الهی شکرت