درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 1

سلام و صد سلام به توحیدی ترین استاد دنیا و توحیدی ترین همراه استاد دنیا و دوستان نازنینم در توحیدی ترین سایت دنیا…

خداجونم! عشقم! چقدر تو خوبی آخه…

شکرت خدای مهربونم برای اینکه تو این زمان زندگی می کنم که دو استاد عزیزم و آموزشهاشون هست

شکرت که هدایتم کردی به این بهشت به نور به زیبایی

شکرت برای وجود استاد عزیزم ، استاد شایسته ی نازنین، و تک تک هم خانواده ای هام که اینجا حضور دارن یا ندارن، می نویسن یا نمی نویسن

شکرت که داری هدایتم می کنی، ذره ذره رشدم می دی، همینطور که دارم توحید رو تمرین می کنم ظرف وجودم رو روز به روز بزرگتر می کنی

خداجونم یقین من رو روزافزون کن، یقینی می خوام از جنس ایمان استاد، از جنس ایمان محمد و ابراهیم، از جنس ایمان مادر حضرت موسی که فرزندش رو به رود نیل می سپره چون دلش قرصه، قلبش مطمئنه… هربار که به این حرکت مادر موسی فکر می کنم ته دلم می لرزه… چه ایمانی باید داشته باشی که نوزادت رو بذاری تو یه صندوق و بسپری به رود…

اگر من سمیه ایمانی که استاد داشتن و دارن رو داشته باشم کجام؟؟ چه نتایجی دارم؟؟ خدایا می خوام این ایمان قلبی رو…

همه چیز توحیده همه چیز…

قبل از اینکه بنویسم چندتا از کامنتا رو خوندم انقدر خوب نوشته بودن که اول ذهنم نجوا کرد دیگه نمی خواد بنویسی همه ش رو دوستای گلم نوشتن، ولی بش گفتم می نویسم برای تمرین بیشتر، می نویسم هرآنچه که خداوند هدایتم کنه بنویسم.

قران خیلی کتاب عجیبیه… ما هم مثل شما استاد تو خانواده ی خیلی مذهبی بزرگ شدیم، البته خدا رو شکر پدربزرگم که روحانی بودن افکار و باورهای سالمتری داشتن نسبت به عموم روحانیون… و خیلی جاها باورهایی داشتن و به ما منتقل می شد که برخلاف مذهبیون متعصب آزادی به همراه داشت و با منطق آدم جور درمیومد. ولی بازم مثل خیلی از بچه ها سال‌های سال عبادت کردم و قران خوندم ولی ریشه ش در ترس از مومن نبودن بود، در خواستن خواسته هام بود و امید به اجابتش از طرف خدا بود… با اینکه عربی رو از راهنمایی به بعد یادگرفتم تا حد زیادی، ولی دریغ از ذره ای تعمق حین خوندن قران… چندین بار قران رو ختم کرده بودم ولی خیلی جاها رو ذهنم بشدت مقاومت داشت… گیر می کردم تو حاشیه، با ذهنم در جدال بودم که چرا خدا باید فلان آیه رو در مورد زنان بگه یا چرا ال و بل، و فقط به خودم می گفتم مال اون زمان بوده که باورهاشون و عقایدشون انقدر داغون بوده… و همین باعث می شد بتونم از اون حاشیه ها رد بشم. و بعدا چقدر آرامش داشت وقتی به حرفای استاد گوش می کردم که آیه 7 آل عمران رو ملاک قرار می دادن… یه نفس راحت کشیدم آخیییییش، همینه، اون آیاتی که اذیت می کردن ذهنمو اونایی بودن که باید رهاشون می کردم، اینهمه مفاهیم زیبا و خوب هست تو قران اونا رو باید بخونم و بفهمم… خدایا شکرت…

شکرت برای وجود بچه هایی که بهم باد دادن قران رو یه جور دیگه بخونم بچه هایی که لذت بردم از طرز نگاهشون و تفسیرشون از آیات، بیرون کشیدن قانون از آیات… دقیقا مثل شاگرد زرنگی که تو کلاس بعد از درس استاد تمرینا رو حل می کنن و با خودت می گی آهاااا اینجوری باید حل کنم… خداجونم شکرت.

نشستم تو فرودگاه منتظر پروازم هستم به بوستون. ساعت 5:45 صبحه و 35 دقیقه وقت دارم تا قبل از سوار شدن. 7/5 شب هم به امید خدا برمی گردم.

توحید اینه که دختر 8 ماهه م الان تو خونه س با باباش و البته پرستاری که میاد و امروز باهاش هست تا همسرم هم به کاراش برسه و من خیالم راحته

توحید یعنی اینکه پرستاری پیدا می کنم که فوق العاده س

توحید یعنی اینکه وقتی دختر 10 ساله م تینا از مدرسه و رفتار دوستاش میگه تا میام براش نگران بشم با خودم تکرار می کنم خدا حواسش هست بهش و به خدا می سپارمش

توحید اینه که از لحظه لحظه ی بزرگ شدن لیلین لذت ببرم، از اولین دست گرفتن یه اسباب بازی، از زمانی که تونست بعد از گرفتن با انگشتاش، حالا آگاهانه ولش کنه، از لبخندهای پر از عشقش، از نگاهی که حرف می زنه با آدم، از اولین بَ بَ بَ گفتنای دیروزش…

توحید اینه که وقتی به تینا نگاه می کنم لذت ببرم از تک تک اجزای صورتش، از برق نگاهش، از موسیقیی که می زنه، از بازی هایی که با لیلین می کنه، از شعرایی که با صدای بلند می خونه و از صداش لذت می بره…

توحید یعنی اینکه خدا رو شکر کنم هرباری که همسرم عاشقانه نگاهم می کنه و گرمی وجودش رو حس می کنم، هربار که از لیلین مراقبت می کنه، هربار که غذای فوق العاده درست می کنه و نوش جان می کنیم.

توحید یعنی لذت بردن از تک تک لحظه هامون چهارتایی… یعنی شکر گفتن بعد از هر اسکایپی که با مامان اینا و خواهرام صحبت می کنیم و کلی حرفای خوب می زنیم

یعنی خدا رو شکر کنم که جهانم رو داره پر می کنه از انسان‌های شایسته… شکر کنم بعد از هر پیام و وویسی که با رفیقای نازنین توحیدیم دارم اونم از این سر دنیا به اون سر دنیا…

توحید یعنی اینکه وقتی می بینی آسون میشی برای آسونی ها بدونی از کجاس. وقتی مرخصی زایمان هستی و سر سال کاری هست و مدیرت برای امسال پروژه هایی برات می ذاره که بتونی از خونه کار کنی، کار آزمایشگاهی نداشته باشی، بدون اینکه حتی درخواست کرده باشی، بدونی از کجا آب می خوره…

یعنی وقتی آگهی داخلی می دن تو شرکت که می خوان یه مدیر جدید استخدام کنن و تو اپلای نکنی چون آزادی زمانی و مالی می خوای، بعد مدیر ارشدت بیاد بگه منتظر بودم اپلای کنی چرا اپلای نکردی… و بدونی اینا همش لطف خداست و نتیجه ی عمل به قانون…

با تمام اینا می دونم که راحت نیست بتونی کامل توحیدی عمل کنی… اینکه همیشه حواست باشه مدیر و رئیس و همکار و همسر و غیره نقشی تو زندگیت ندارن… فقط و فقط خداست که قرن داره… ولی خب برای همین اینجاییم دیگه، که توحید رو یادبگیریم و بهش عمل کنیم. اینم تکامل می خواد و خدا رو شکر می کنم که دارم تمرینش می کنم.

دلم می خواد همینجور ادامه بدم ولی دیگه دارن صدا می کنن که برم و سوار شم.

استاد عزیزم ممنونم ازتون که هستین

ممنونم برای این آموزشهای بی نظیر و ناب

ممنونم برای این سایت بهشتی که کلی حس و حال خوب بهمون می ده

عاشقتونم و مطمئنم در بهترین زمان و مکان می بینمتون

پی نوشت: استاد میشیگان تو این دو سه هفته تابلوهای بی نظیر نقاشی خداونده… مناظر نفسگیرند از زیبایی… ای کاش یه سر بیاین تا میشیگان :)

به خدای مهربون می سپارمتون