درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 1

سلام بر استاد عزیز و دوست داشتنی ام

این حال و احساس بی نظیری که اغلب اوقات دارم ، مربوط به همین باورهای توحیدی و عدم وابستگی به غیر خداست،

ابتدا بابت این احساسات غالبا خوبم ،سپاسگزارم از خدای خوبم

و دوم از استاد الهی ام عباسمنش عزیز و توحیدی ام ؛

به خدا قسم من قادر به سپاسگزاری از استادم هم نیستم بابت این نگرش و مسیری که در این چند سال به آن رسیدم، چه برسه به خدایی که جانم و تمامی عالم از جمله استاد ،در اراده و اختیار اوست.

اگر بخواهیم قرآن را در یک کلمه معنا کنیم، آن کلمه “توحید” است.

آری کلمه ی توحید و فهم آن (البته به اندازه‌ی فهمم ،که ابراهیم علیه السلام هم در این فهم ابتدا لنگ میزند و من هم پیرو ابراهیمم و باید تمرین کنم و نتایج باور و ایمانم به خدا رو ببینم و ببینم و برای خودم یادآوری کنم تا آرام آرام ،درک‌کنم و رشد کنم و تکاملم را طی کنم تا یه چیزایی بفهمم و … ) و درک توحید اصله و وقتی به اندازه توان مون درک کردیم آنوقت میفهمیم که شرک یک گیر وحشتناک ذهنی ست،وقتی به غیر خدا متوسل میشیم

یعنی :

خودمون و توانایی های بالقوه و بالفعل مون رو در نظر نمیگیریم.

به نیروهای با توانایی بسیار محدود متکی میشیم.

خودمون رو طبق قانون ،از نیروی بینهایت و الهامات و هدایتهایش محروم میکنیم.

از نجواهای ذهنی مون که همواره و مداوم در ذهنمون مشغول اند،در امان نیستیم.

در دایره ی محدود و‌ تنگ و تاریک ذهن محصوریم.

ندای حقیقی قلبمون رو نمی‌شنویم.

و

و

و

شرک، ظلم بسیار بزرگی است؛

به نظرم شرک همان نادیده انگاشتن خودمون ،تواناییهامون،قوانین جهان و خدا رو مثل دیگر مخلوقاتش ، دیدن است و طبیعی ست که مخلوقات خداوند محدودند و ما خدارو هم محدود خواهیم پنداشت و این واقعا ستم بزرگیست به خودمون که از یک نیروی عظیم و بی پایان ،محروم میشیم.

«تنها گناهی که خداوند در قرآن ذکر کرده که نمی بخشد، شرک است؛

شرک به این معنا نیست که خدا را قبول نداریم. بلکه به این معناست که ما خدا را قبول داریم اما افراد یا عوامل مهم دیگری هم هستند که در زندگی ما بسیار تاثیر گذار هستند؛»

چند سطر اخیر ،همانهایی ست که در بالا برشمردم، در واقع ما خودمون رو از یک نیروی عظیم ،محروم میکنیم با شریک قرار دادن برای تنها فرمانروای کائنات.

ارتباط بین توحید، شرک و قدرتی که ما برای خلق زندگی مان داریم؛

قدرتی که ما با ایمان به یگانگی خداوند داریم-توحید- بی نهایت است.

اما قدرتی که ما در کنار شرک خواهیم داشت قطعا محدود و دارای اشکالات بسیار زیادی خواهد بود ؛

شرک وابستگی به غیر خداست و وقتی ما به کوچکترین مسئله‌ای بر بخوریم،بهانه ای برای متوقف شدن داریم و مسائل رو به گردن عوامل دیگر می اندازیم ؛

اما ایمان به یگانگی خداوند ،یعنی همان توحید و باور توحیدی ، در چنین مواقعی ،ایمان دارد هر اتفاقی و هر مسئله ای جهت رشد و پیشرفت انسان است(الخیر فی ما وقع)

نشانه های باور به خالق بودن خودمان؛

آرامش

یقین

احساس خوب

اتفاقات خوب

اینکه همه چی خود خداست

اینکه نگران هیچی نیستی و همه چیز تحت کنترل خداست

چه افکاری از توحید و چه افکاری از شرک نشات می گیرند؟

افکار توحیدی:

به نظرم افکار توحیدی نشانه‌های واضحی دارد:

– ارامش

ـ یقین

ـ حال خوب

ـ احساس خوب

ـ عجله نداشتن

ـ از مسیر زندگی لذت بردن

ـ به یقین رسیدن در اینکه اتفاقات رو من رقم میزنم و نه هیچ عامل بیرونی

ـ همه آدمها و امکانات در مسیر زندگی به ما کمک میکنند.

و

و

و

چرا خداوند شرک به خود را نمی بخشد؟

ـ چون شرک محدودیت است ، و خداوند و قوانین او از ما محدودیت را نمیپذیرد.

ـ چون با شرک ما از اصل مون دور میشیم و وقتی ما از اصلمون دور میشیم ، جهان رشد و گسترش نمی‌یابد و این با هدف خلقت سازگاری ندارد.

– هدف خلقت اینه که انسان به قابلیت‌های وجودی خودش پی ببرد ،رشد کند ، خودش و جهان را گسترش ؛ و این اهداف بزرگ، با شرک محقق نمی‌شود.

استاد عزیزم سپاسگزارم بابت این فایل توحیدی تون .

لذت بردم

و بی صبرانه منتظر قسمت دوم هستم

در پناه مهر بی پایان خداوند شاد و ثروتمند در دنیا و آخرت باشید

دوستان عزیزم امیدوارم حالتون با خواندن این کامنت که با قلبم نوشتم،خوب شده باشه.