درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 1

به نام سیستم قانونمند و عادلی که جهانی پر از زیبایی، خوبی، فراوانی، نعمت، فرصت، برکت، ثروت و آدم‌های خوب را آفریده

به نام انرژی قدرتمندی که به خوشبختی و ثروتمندی من بیشتر از خودم مصر و مشتاقه و از رگ گردن به من نزدیک‌تر است

به نام خدای غفور و رحیمی که من را از بدو تولد موجودی ارزشمند خلق کرده که لیاقت داشتن بهترین نوع زندگی، عشق ناب و پاک، آسایش و رفاه، خوشبختی بی‌نهایت، ثروت پایدار و بهره‌مندی از تمام نعمت‌هایش را دارد

و خوشبخت و سعادتمند بودن را روند طبیعی زندگی من قرار داده

و اینطور می‌خواد که تمام رویاهام به تجربه زندگیم تبدیل بشن

سلام به تمام خوبی‌ها، زیبایی‌ها و تمام آدم‌های خوب دنیا در تمام دوران‌ها

—————————————————————————————————————————————————————————————————————-

آیه 7 سوره آل عمران

هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَهِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ ۗ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ

اوست خدایی که قرآن را بر تو فرستاد که برخی از آن کتاب آیات محکم است که اصل و مرجع سایر آیات کتاب خداست و برخی دیگر متشابه است، و آنان که در دلشان میل به باطل است از پی متشابه رفته تا به تأویل کردن آن در دین راه شبهه و فتنه‌گری پدید آرند، در صورتی که تأویل آن را کسی جز خداوند و اهل دانش نداند؛ گویند: ما به همه کتاب گرویدیم که همه از جانب پروردگار ما آمده، و به این (دانش) تنها خردمندان آگاهند.

قرآن یعنی یکتاپرستی.

هر کسی که الهامات را از طرف خداوند دریافت می‌کند، می‌داند که خداوند با توجه به شرایط اون لحظه تو به تو داره راهنمایی می‌کند.

خداوند با توجه به شرایطی که داریم، با توجه به گذشتمون، با توجه به آروزهامون و… کوتاه‌ترین و سریع‌ترین و صحیح‌ترین راه رو به ما می‌گه، خدا به ما می‌گه که چی کار کنیم.

شرک ظلم به خود است.

1. سوره لقمان، آیه 13

وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ یَعِظُهُ یَا بُنَیَّ لَا تُشْرِکْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ.

هنگامی که لقمان به پسرش گفت، در حالی که او را پند می‌داد: ای پسرم، به خدا شرک نیاور؛ زیرا شرک ظلم بزرگی است.

2. سوره نساء، آیه 48

إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِیمًا.

خداوند، شرک ورزیدن به او را نمی‌آمرزد، و آنچه کمتر از آن باشد، برای هر کس بخواهد می‌آمرزد؛ و هر کس به خدا شرک ورزد، به تحقیق گناه بزرگی مرتکب شده است.

3. سوره نساء، آیه 116

إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِیدًا.

به یقین، خداوند [گناه] شرک را نمی‌آمرزد، و گناهان کمتر از آن را برای هر کس که بخواهد می‌آمرزد؛ و هر کس به خدا شرک ورزد، قطعاً دچار گمراهی دور و درازی شده است.

4. سوره مائده، آیه 72

لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ ۖ وَقَالَ الْمَسِیحُ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ ۖ إِنَّهُ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ.

به یقین، کسانی که گفتند «مسیح پسر مریم خداست»، کافر شدند. در حالی که خود مسیح گفت: «ای بنی اسرائیل، خدا را که پروردگار من و پروردگار شماست بپرستید. هر کس به خدا شرک ورزد، خدا بهشت را بر او حرام کرده و جایگاه او آتش است و برای ستمکاران یاوری نیست.

5. سوره یونس، آیه 106

وَلَا تَدْعُ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکَ وَلَا یَضُرُّکَ ۖ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّکَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِینَ.

و جز خدا چیزی را مخوان که نه به تو سود می‌رساند و نه زیانی دارد، و اگر چنین کنی قطعاً از ستمکاران خواهی بود.

6. سوره زمر، آیه 65

وَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَإِلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ.

و به تو و به کسانی که پیش از تو بودند وحی شده است که اگر شرک ورزی، حتماً اعمالت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهی بود.

7. سوره نساء، آیه 36

وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَن کَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا.

و خدا را بپرستید و هیچ چیزی را شریک او نکنید، و به پدر و مادر نیکی کنید و نیز به خویشاوندان، یتیمان، مستمندان، همسایگان نزدیک و همسایگان دور، دوستان و هم‌نشینان، و به مسافران و به آنچه که در اختیار شماست [بنده‌ها و زیردستان] نیکی کنید. به درستی که خدا کسی را که متکبر و فخر فروش باشد دوست نمی‌دارد.

هر بار که ما داریم روی کسی غیر از خدا حساب باز می‌کنیم، به این فکر می‌کنیم که به اون شخص نیاز داریم، بدون اون کارمون پیش نمی‌ره، بدون اون آرامش نداریم و… یا باور کنیم که اون می‌تونه زندگی ما رو درست کنه یا حتی زندگی ما رو خراب کنه، یعین تاثیرگذاری غیر از خداوند رو قبول کنیم: ما داریم شرک می‌ورزیم؛ این مواقع ما داریم بیشتر به خودمون ظلم می‌کنیم.

هر نگاهی که قدرت رو بده به غیر خداوند، میشه شرک.

تنها گناهی که خداوند در قرآن گفته که اون رو نمی‌بخشه، شرکه.

شرک به اون معنا نیست که ما خدا رو قبول نداریم؛ به اون معنا است که ما خدا رو قبول داریم اما یکسری افراد دیگه هم هستند که اونها بسیار مهم هستند و تاثیرگذارند در زندگی ما.

ما زندگی‌مون رو خودمون داریم خلق می‌کنیم. در واقع داستان توحید، شرک و داستان خلق زندگی خودمون همه به هم وصل است.

وقتی ایمان داری که خداوند از روح خودش به تو دمیده و قدرت خلق زندگیت رو به دست‌های خودت داده، اون‌وقت دیگه شرک نمی‌ورزی، اون‌وقت یک انسان موحد هستی.

با خودم تکرار می‌کنم که:

خداوند قدرت خلق‌کنندگی به من داده.

خداوند قدرت خلق‌کنندگی به من داده.

خداوند قدرت خلق‌کنندگی به من داده.

و

من خالق زندگی خودم هستم.

من خالق زندگی خودم هستم.

من خالق زندگی خودم هستم.

وقتی این باور رو داشته باشم، اون‌وقت شرک از وجود من می‌ره بیرون

و وقتی شرک از زندگی من بره بیرون، خداوند و نعمت‌هاش وارد زندگی من میشه.

خداوند خودش و انسان رو در بحث تسخیر یکی می‌کنه:

آیاتی که خداوند می‌فرماید آسمان و زمین را برای انسان مسخر کرده است:

1. سوره جاثیه، آیه 13

وَسَخَّرَ لَکُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِّنْهُ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ.

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، همه را برای شما مسخر گردانید؛ بی‌گمان در این [امر] نشانه‌هایی است برای مردمی که می‌اندیشند.

2. سوره ابراهیم، آیه 32-33

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّکُمْ وَسَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ لَکُمُ الْأَنْهَارَ * وَسَخَّرَ لَکُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَیْنِ وَسَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ.

خداوند کسی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید و از آسمان آبی فرو فرستاد و با آن از میوه‌ها رزقی برای شما بیرون آورد، و کشتی‌ها را برای شما مسخر گردانید تا به فرمان او بر روی دریا حرکت کنند و نهرها را برای شما مسخر گردانید. * و خورشید و ماه را که پیوسته در حرکتند برای شما مسخر گردانید، و شب و روز را نیز مسخر شما کرد.

3. سوره نحل، آیه 12

وَسَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ.

و شب و روز و خورشید و ماه را برای شما مسخر گردانید، و ستارگان نیز به فرمان او مسخر شده‌اند؛ به یقین در این [امور] نشانه‌هایی است برای مردمی که می‌اندیشند.

آیاتی که خداوند می‌فرماید آسمان و زمین را برای خود مسخر کرده است:

1. سوره حج، آیه 65

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُم مَّا فِی الْأَرْضِ وَالْفُلْکَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَیُمْسِکُ السَّمَاءَ أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِیمٌ.

آیا ندیدی که خداوند آنچه در زمین است را برای شما مسخر کرده است و کشتی‌ها را که به فرمان او در دریاها روانند؟ و [او] آسمان را نگاه می‌دارد که جز به اذن او بر زمین نیفتد؛ به راستی خداوند نسبت به مردم رئوف و مهربان است.

2. سوره لقمان، آیه 20

أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَهً وَبَاطِنَهً ۗ وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا کِتَابٍ مُّنِیرٍ.

آیا ندیدید که خداوند آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است را برای شما مسخر گردانید و نعمت‌های ظاهری و باطنی خود را بر شما کامل کرد؟ و برخی از مردم بی‌هیچ دانش و هدایت و کتاب روشنگری درباره خداوند به جدال می‌پردازند.

اگر واقعا باور داشته باشه که خودم دارم زندگیم رو خلق می‌کنم، خودم دارم اتفاقات زندگیم رو رقم می‌زنم:

دیگه نیاز نیست که از کسی حساب ببرم

نیاز نیست از کسی بترسم

نیاز نیست به کسی باج بدم

نیاز نیست کسی هوای من رو داشته باشه

نیاز نیست به غیر خدا التماس کنم

این منم که دارم همه چیز رو رقم می‌زنم؛ حالا اگر شرایط زندگی دقیقا اون چیزی نیست که من می‌خوام، ایراد از منه و من باید برم ببینم که ایراد چیه.

پس توحیدی فکر کن، به خالق بودن خودت فکر کن، بزار شرک از وجودت بره بیرون.

پس بازم بگو که:

من خالق زندگی خودم هستم.

من خالق زندگی خودم هستم.

من خالق زندگی خودم هستم.

کسی که بارو داره خودش خالق زندگیشه:

نگران تهدید دیگران نیست

نگران این نیست کی رئیس جمهوره و کی نیست

نگران نیست کسی بیاد کمکش یا نیاد

سراغ نزول و وام و ربا نمی‌ره

چون می‌دونه که هدایت میشه، آدم‌های مناسب وارد زندگیش می‌شن، فرصت‌های عالی براش پیش میاد، توی موقعیت‌های عالی قرار می‌گیره، ایده‌های عالی به ذهنش میاد…

چون من می‌تونم زندگیم رو اونجوری که دلم می‌خواد رقم بزنم.

من می‌تونم آنچه را که می‌خواهم در زندگی خودم خلق کنم.

این منم که دارم شرایط زندگیم رو رقم می‌زنم.

به لطف خدا، همه چیز زندگیم دست خودمه نه عوامل بیرونی.

اگر یک لحظه فکر کنی که یک عامل بیرونی می‌تونه این کار رو برای تو انجام بده، تو داری شرک می‌ورزی.

وقتی خداوند و یکتاپرستی رو باور کنی، همه چیز رو خداوند برای تو انجام می‌ده؛ شما درخواست می‌کنی و خداوند اجابت می‌کنه. آدم‌ها رو وارد زندگیت می‌کنه و اون‌ها یکی از میلیون‌ها دست خداوند هستند.

راحت با خدا صحبت کن، ازش بخواه، خودش آدم‌های مختلف رو وارد زندگیت می‌کنه، خودش شرایط رو به بهترین نحو ممکن برای تو رقم می‌زنه.

اگر آدم بتونه جوره دیگه‌ای که شرایط نگاه کنه و محدودیت‌ها رو به اون شکلی که هستند نبینه، آن زمان هدایت میشه به راه‌حل‌ها و خداوند مسیر رو براش باز می‌کنه.

چیزهایی که به ظاهر نشدنیه، به ظاهر امکان‌پذیر نیست، اگر محدودیت‌های ذهنمون رو برداریم، امکان‌پذیر می‌شود؛ خداوند امکان‌پذیرش می‌کنه، خداوند هدایتمون می‌کنه، خداوند درها رو باز می‌کنه.

ما محدودیم که نمی‌تونیم هدایت بشیم به مسیرها، ذهن ما قبول نمی‌کنه؛ اگر محدودیت‌ها برداشته بشه و ذهن باور کنه، اون‌وقت شدنی می‌شه، اون‌وقت خدا راه رو باز می‌کنه و هدایت می‌کنه.

بنابراین:

اگر محدودیت‌های ذهنی رو برداریم، همه چیز به کمک خدا شدنی می‌شود.

اگر محدودیت‌های ذهنی رو برداریم، همه چیز به کمک خدا شدنی می‌شود.

اگر محدودیت‌های ذهنی رو برداریم، همه چیز به کمک خدا شدنی می‌شود.

خیلی از خواسته‌هایی که ما داریم به خاطر ذهن منطقی و به خاطر باورهای محدودکننده و به خاطر نگاه کردن به شرایط فعلی خودمون، برای ما غیرقابل فکر کردن و غیرقابل تجسم کردنه چه برسه به رسیدن به اون‌ها.

اگر بتونیم جور دیگه به این قضه نگاه کنیم، اگر بارو داشته باشیم که ما خالق زندگی خودمون هستیم، باور داشته باشیم که خداوند قدم به قدم راه‌ها رو به ما نشون می‌ده، اگر باور داشته باشیم به هدایت و راهنمایی خداوند، اون‌وقت همه چیز امکان‌پذیره.

—————————————————————————————————————————————————————————————————————-

خدایا برای اینکه امروز هم من رو به سمت زندگی بهتر و شرایط دلخواهم هدایت کردی، تو را سپاس.

خدایا برای تمام نعمت‌های کوچک و بزرگی که از اولین روز زندگی تا همین لحظه کنونی به من بخشیدی، تو را سپاس.

خدایا برای تمام نعمت‌هایی که در آینده نزدیک به من خواهی داد، تو را سپاس.

خدایا برای تمام نعمت‌هایی که به من دادی ولی من فراموششون کردم، تو را سپاس.

خدایا برای تمام نعمت‌هایی که به من دادی ولی الان برام عادی شدن، تو را سپاس.

خدایا برای تمام نعمت‌هایی که به من دادی ولی من اصلا متوجهشون نشدم، تو را سپاس.

خدایا من آمادگی دریافت برکات، نعمات و هدایت‌های بیشتر رو از جانب تو دارم و پیشاپیش برای همشون ازت خیلی ممنونم.

من بارو دارم که قراره زندگی خیلی خیلی فوق‌العاده‌ای رو در این جهان زیبا تجربه کنم

و بسیار عاشق باشم

و بسیار عشق بورزم

و بسیار دوست داشته بشم

و بسیار لذت ببرم

و بسیار تجربه‌های شیرین داشته باشم

و نقشی در گسترش ابن جهان سخاوتمند و زیبا داشتم باشم

و اثر خوبی از خودم به جا بزارم

و در آخر کار، هم خودم از خودم راضی باشم و هم خداوند از من راضی باشه.

خدایا من تنها تسلیم تو هستم

و تنها تو را می‌پرستم

و تنها از تو یاری می‌جویم

و تنها به تو توکل می‌کنم

و تنها به لطف و مرحمت تو ایمان دارم

و در تمام شرایط تنها به تو توکل می‌کنم

و تنها به دنبال رضایت تو هستم

خدایا هزاران بار شکرت