درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 1

بنام خداوند بخشنده مهربان

درود بر همه دوستان

فک میکنم بعد از چندماهی که خوندن قرآن رو شروع کرده بودم امروز تموم شد و چون از همون روز اول از خدا خاستم که اگه میخونمش بفهممش، درکش کنم و متوجه قوانین توی این کتاب بشم، و واقعا بقول استاد اگه بخایم کل قرآن رو توی یک کلمه خلاصه کنیم فقط میشه توحید معنی کرد، فقط به یکتاپرستی و عبادت و بندگی رب العالمین میرسیم، قبلا هم چندین بار خونده بودمش ولی خب وقتی سرباز سپاه بودم یکی اون جلو میخوند و ما بزور روی کلمات نگاه میکردیم و همخونی میکردیم، یا توی شبانه روزی هم به همین شکل، خب اکثر مواقع هم که همه میان عربیش رو میخونن و خب قاعدتا کسی چیزی از مفهوم و چیزی که توی کتاب نوشته شده نمیفهمه خب، منم چیزی نمیفهمیدم و تازه اگرم اون موقع با معنی فارسی هم میخوندن بازم من توجهی نمیکردم و چیزی نمیفهمیدم چون اول که من کلا مخالف مذهب و قرآن و امام و پیامبر بودم و تنها چیزی که قبولش داشتم یه خدایی بود که فقط اسمش رو شنیده بودم و البته شناختی روش نداشتم، و دوم که اگر مذهبی هم گیریم که بدم چون توی مدارش نبودم لازم متوجه نمیشدم، و بخاطر همین از خدا خاستم اگه قراره قرآن رو بخونم ازش درخواست میکنم که کمک کنه بفهمم و درکش کنم، چون من یه اعتقادی دارم که خیلیم بابت اعتقادم از خودم حال میکنم، من اعتقاد دارم خوندن این کتاب مثلا با صوت و این چیزا نه ثوابی داره که منو اون دنیا ببره بهشت نه این حرفا، فقط خوندنش هدایت میکنه منو به مسیر اصلی و درست و شناخت جهان و قوانین خداوند، حتی جاییم که توی قرآن خدا میفرماید تا میتوانید قرآن بخوانید، دلیلش این نیست که هرچی بخونی ثواب میکنی، خدا میگه هرچی میتونی بخون که بهتر بفهمیش، بهتر درکش کنی، چون خدا میدونه که من اگه یبار خوندمش و کلیت قرآن رو فهمیدم که این کتاب اصلش توحید و یکتاپرستی هست بار بعدی که میخونم یچیزای جدیدتری درک میکنم، بار سوم دوباره چیزای جدید تر و آگاهی های بیشتر، مثل یک درخت میمونه که تو نگاه اول من فقط یک درخت بزرگ میبینم و تو نگاه های بعدی با دقت بیشتر به شاخه ها و تنه ها میرسم و بار بعدی به شاخه های کوچکتر و هی به برگ و میوه و گل های درخت، و درآخر یه درخت رو با تمام جزییاتش بخوبی میفهمم و درک میکنم، هرچند این دنیا جای کامل و صددرصدی برای درک و فهمیدن هیچی نیست ولی حداقل میتونم که خودم رو به 1 برسونم و از صفر فاصله بیشتری بگیرم، پس اگه با این دید که استاد قبلا هم توی فایلهای توحیدی گفتن که با نگاه غیر مذهبی و متعصبانه این کتاب رو بخونیم، درست مثل اونایی که میخان مثنوی بخونن یا اشعار سعدی و حافظ و مولانا علاقه دارن که بخونن و بفهمن، این کتاب هم دقیقا همین طوری باید بخونی بنظر من.

توی این کتاب چندین داستان درمورد پیامبرا گفته میشه و البته تکرار میشه که بنظرم هرکدومش یک درس و یک قانون اصلی و خیلی خیلی مهم هستن، یعنی من هیچوقت بعنوان یک داستان نگاه نکردم بهشون و فقط خوندم و سعی کردم ازشون درس بگیرم و بقول خدا نشانه هاش رو درک کنم، چه داستان شعیب، چه داستان زکریا چه داستان عیسی چه ابراهیم چه محمد و همه این داستان ها و از همشون جالب تر برای من داستان موسی هست، چون از بدو تولدش و ایمانی که مادرش داشته و اونو به رود انداخته تا کشتن یه آدم و رفتن به کوه طور و صحبت با خدا و از همه مهمتر و عجیب تر رفتن پیش فرعونی که بقول استاد قدرتمندترین انسان اون زمان بوده و این رو میشه از اهرام مصر به اون عظمت فهمید، من همیشه به خودم میگم به اندازه ایمان و باوری که دارم نتیجه میگیرم، امروز نشستم به خودم گفتم واقعا اینهمه نتیجه که گرفتی بخاطر ذره ای ایمانی که نشون دادی و حالا حساب کن من الان بیام 1درصد اون ایمانی که موسی داشت و رفت پیش فرعون رو داشته باشم، بخدا که درتمام جهات زندگیم غوغا میشه، یعنی همون کن فیکون قرآن همینه دیگه، واسه خدا کاری نداره این کن فیکون کردن، فقط من باید کمی ایمان نشون بدم، کمی باور به این خداوند و این جهان.

البته این تکامل رو باید رعایت کنم و عجله ای ندارم چون میدونم اگه تو مسیر درست بمونم و استقامت داشته باشم حتی ممکنه از نظر ایمان به حد موسی و ابراهیم برسم یا حتی بیشتر، چون ابراهیم انسان بوده و موحد شده، منم دقیقا همون انسانم و میتونم موحد و خلیل الله بشم یا حتی بالاتر.. ایشاله توی این مسیر میمونم با یاری خدا و با استقامت زیاد، شکرت یا رب العالمین

درپناه حق و موفق باشید