مفهوم عملی ایمان به غیب

به نام خدا

سلام به استاد و خانم شایسته عزیز

این اولین کامنت من در سایت هست و واقعا خوشحالم و خدارو شکر میکنم که من هم میتونم نظراتم رو با بقیه دوستان به اشتراک بزارم

کامنت گذاشتن توی سایت یک خواسته ای برای من بود که به خاطر ترس از اینکه شاید چیزی رو اشتباه بگم یا چیزی رو درست درک نکرده باشم انجامش نمیدادم ولی الان میخوام پا روی این ترس بزارم و این خواسته رو عملی کنم و واقعا به خودم افتخار میکنم که دارم این کار رو انجام میدم تا به این ترس غلبه کنم.

صبح که بیدار شدم اومدم توی سایت که برم فایل هایی که روز های قبلی گوش کردم رو ادامه بدم که چشمم خورد به فایل جدید و تصمیم گرفتم که گوشش بدم

موقع گوش دادن به اون قسمتی که داشتید می گفتید هر چی که از خدا بیشتر بخوایم بیشتر بهمون میده به فکر فرو رفتم، اول فکر کردم که من هرچی که می خوام رو از خدا درخواست می کنم ولی بعد که بیشتر فکر کردم دیدم که انگار نه،

خیلی جاها شده که درخواست هامو نگفتم یا فکر کردم که نمیشه یا نمیتونم بهش برسم یا نباید همچین چیز کوچیکی رو از خدا درخواست کنم

با خودم گفتم چرا بعضی چیز هارو از خدا نمی خوام؟

چرا گاهی از درخواست کردن بعضی چیز ها از خدا میترسم؟

چه چیزی باعث ترسم شده؟

مگه تا الان هرچی که واقعا خواستم رو خدا بهم نداده؟

و بعد شروع کردم یکی یکی به خواسته های ریز و درشتم فکر کردن و نوشتنشون

هرچی که بیشتر مینوشتم بهتر می فهمیدم چی میخوام و خواسته هام واضح تر میشدن

هرچی که بیشتر می نوشتم حسم بهتر میشد و از فکر کردن به خواسته ها و آرزو هام و اینکه قراره یه روزی بهشون برسم خوشحال تر میشدم و بیشتر و بیشتر انگیزه می گرفتم که بنویسمشون و روزی رو تصور میکردم که به اون ها رسیدم و احساس بهتری پیدا می کردم.

تا قبل از این خواسته هام پراکنده بود و وقت نمی کردم زیاد بهشون توجه و دقت کنم و گاهی بعضی هاشون رو هم یادم می رفت و یا به خاطر اینکه توی اون لحظه رسیدن بهش خیلی زمان بر و دور به نظرم میومد کمتر بهش فکر می کردم و ادامش نمیدادم

اما الان با نوشتن خواسته هام هر روز میتونم بهشون نگاه کنم و تصورشون کنم و مهمتر اینکه میدونم چی هستن و میتونم توی مسیر رسیدن بهشون قدم بردارم و هر روز خواسته های جدیدی که برام ایجاد میشه رو بهشون اضافه کنم

خدا هرچی که بخوام رو بهم میده

پس من فقط باید بخوام، درخواست کنم و باور کنم که خدا به من اون هارو میده تا بتونم بهشون برسم و تا وقتی که بهشون باور نداشته باشم قرار نیست تغییری اتفاق بیوفته و به اون خواسته ها دست پیدا کنم، پس مهم ترین چیز باور من به این موضوعه.

یه چیز مهم دیگه هم اینه که نباید نگران مسیر باشم که قراره چطور به خواستم برسم، من قرار نیست تعیین کنم که چطور میشه به این خواسته رسید و بهش فکر کنم، خدا همه چیز رو درست میکنه، خدا خودش تمام راه هایی که نیازه ایجاد بشه که من به خواستم برسم رو ایجاد میکنه و من فقط باید ببینم چی میخوام نه اینکه ببینم چجوری باید به اون برسم چون این کار خداست که راه رو بهم نشون بده و اگه من بخوام مدام فکر کنم که چطور باید پیش برم و چیکار بکنم فقط خودم رو از خواستم دور کردم.

و موقع دیدن دریم بورد استاد فقط می تونستم خداروشکر کنم به خاطر اینکه تمام این خواسته ها از 12 سال پیش تا الان به حقیقت پیوسته.

هر اسلایدی که میومد شگفت زده می شدم و واقعا زبونم بند اومده بود وقتی می دیدم تک تک این خواسته ها در زندگی استاد به حقیقت پیوسته، برام خیلی امید بخش بود و این حسو به من داد که اگر یک فرد تونسته به تمام خواسته های کوچیک و بزرگش برسه چرا من نتونم به خواسته هام برسم؟ فقط باید روی خودم کار کنم، قوانین رو باور کنم، ایمانم رو قوی تر کنم، شکرگزار خداوند باشم به خاطر چیز هایی که به من داده و یکی یکی و آروم آروم از خواسته های کوچیکم به سمت خواسته های بزرگم برم و دنبال رسیدن به اون ها باشم.

خدایاشکرت