مقدمه دوره «راهنمای عملی دستیابی به رویاها» - صفحه 36

سلام ودرود به استاد عزیز ومریم عزیز.

مقدمه دوره «راهنمایی عملی دستیابی به رویاها».

من این دوره روکار نکردم ولی دوره های مختلف زیادی از استاد رو‌دارم که هر کدوم به یه شکلی روح وقلب منو جلا دادن.

مطمئنم این دوره هم یکی از دوره های بینظیر استاد هستش.

استاد عزیز مثل همیشه با صحبتهاشون به آدم دلگرمی وانگیزه وشور وشوق وهیجان میدن .

کلا انقد انرژی مثبتن که کلام وصدای گرمشون نگرشتو بی نهایت تغییر میده .

منم به بن بست رسیده بود یه جورایی ته خط ،که وجود استاد عزیز نجاتم دادونگاهمو به زندگی تغییر داد.

قبل از آشنایی چیز زیادی از قوانین جهان نمی‌دونستم .با مطالعه کتابهای زیاد ،به یه درکهایی رسیده بودم اما نمی‌دونستم چطور واز کجا شروع کنم .

انگار آدم وقتی یه نفر از خودشو میبینه به یه جایی رسیده بیشتر باورش می‌کنه .

استاد عزیز هم نمونه ی بارزی از الگوی مناسب ما بودن و هستن!

خوشحالم که با استاد هم مسیر شدم .تو این چند سالی که گذشته اتفاقات خوب زیادی افتاده .

رشد خودم که کاملا واضح و مشخصه .

کلی از افکار وباور هام تغییر کردن.

افکار وباورهایی که خیلی منفی بودن .علاوه بر منفی بودنشون منو تو احساس بد نگه داشته بودن .

اجازه ی لذت بردن از چیزی بهم نمیدان .

چنان غرق این افکار بودم که دنیای بیرونم رو درست نمیدیدم .

فکر میکردم دنیا همین چیزایی هستش که ما صبح تا شب باهاش درگیریم .

بنابراین زندگی من بویی از آرامش نبرده بود.مدام جنگ وجدل .بحث و گفتگو .

سلب آرامش .

کنترل کردن و امر و نهی کردن.

زور گفتن و زور زدن وتقلای بیش از حد.

مقایسه کردن .

صحبت کردن از ناخواسته هاوتمرکز روی نازیبایی ها.

باورهای کمبود.

دیدن الگوهای نامناسب .

تصمیمات غلط از سر خود خواهی .

فرار از تضادها.

ندیدن خدا و باورنکردنش.

پذیرفتن مسولیتهای دیگران .

درست مراقبت کردن از خودم.

نادیده گرفتن خودم .

مهم بودن قضاوت دیگران .

دنبال تایید وتحسین بقیه .

ندیدن توانمندیها وارزشهای خودم.

عجول بودنم .

کمال گرا بودنمون .

دنبال کشف بی عدالتی خدا.

کلا تو مسیر غلط واشتباه بودن .چرا چون هیچ وقت احساس خوب وآرامشی نداشتم .

خوشبختی وآرامش را میخاستم‌ اما تو عوامل بیرونی دنبالش می‌گشتم .

بیشترین ومخربترین باورم این بود که وظیفه ی همسرمه که منو خوشبخت کنه .

به همین منظور،تمام کنترلام رو ایشون بود .

بی اندازه توقع میکردم ووقتی برآورده نمیشد،رفتارهای نامناسب باهمسرم ازم دیده میشد.

هیچ وقت نگاهم به تفکرات ورفتارهای خودم نبود.

بهمون گفته بودن وقتی ازدواج کردید وظیفه ی مرد،هستش که تو رو به تمام خواسته ها ونیازهات برسونه .

ومنم با توجه به این باور،علاوه بر توقع کردن وانتظار داشتن، همیشه همسرمو با دیگران مقایسه میکردم وچون همیشه عقب تر از این واون ‌بودیم ،میرفت قسمت سرزنش واحساس گناه دادن وسرکوفت زدن به همسر.

چرا واقعن این به ذهنم خطور نمی‌کرد که این جنجالها قبل از اینکه اونو از پا بندازه واذیتش کنه داره خودمو از پا میندازه ومنو آزارمی‌کنه ؟!!!

وااااای خدای من چ افکارهای مخربی !!!

حدودا 4یا5ساله از اون جریانا میگذره وخداروشکر هر سه ماه یه بار که خودمو چک میکنم میبینم به نسبت قبل بهتر شدم .

با روند تکاملی پیش رفتم اگرچه اولش برای تغییر عجله داشتم .اما اینم با روند تکاملی متوجه شدم نیازی به عجله نیست وبا عجله کردن کاری از پیش نمیره.

باید هر مطلبی که یاد میگیرم در موردش فکر کنم ،بفهممش ،درکش کنم ،تجربش کنم تا بهم ثابت بشه که نیاز به این تغییر دارم .

بله کم‌کم وبا انتخاب هردفه یه نقص یا ضعفی در وجودم اومدم شروع به این تغییرات کردم.

تصمیم گرفتم به خودم زمان وفرصت بدم.

خوب یادمه خیلی از صحبتهای استاد و می‌شنیدم ومیفهمیدم که درسته اما در عمل نمیتونستم‌اجراش کنم .

دقیقا افکاری داشتم که باعث ایجاد یه سری از ترمزها ومقاومتهایی دردرونم میشد که مانع انجامشون میشد.

اینجور وقتا گاهی از دست خودم عصبانی میشدم وسرزنش میومد سراغم که چرا باوجود قبول وباورت بازم کاری که نباید رو انجام‌میدی ؟!!!

واقعن متوجه نمی‌شدم چرا ؟!

تا اینکه انقد اشتباه کردم وکردم تا بالاخره فهمیدم باید طبق اصول قوانین جهان پیش برم .

وهیچ‌ شوخی یا پارتی در کار نیست که بخام ازش قسر در برم.

قانون برای همه به یک شکل عمل می‌کنه .

اگه میخام به رشد وپیشرفتی برسم باید طبق قوانین پیش برم.اینکه من کیم و چ شرایطی دارم وچ توقعاتی دارم تو کت قانون نمیره .

دلایل منطقی وتوجیهات منطقی من به درد خودم میخوره وقوانین جهان هستی هیچ درکی از این موضوعات نداره .اون‌ فقط احساس خوب منو میخواد که باید یاد بگیرم به هر طریقی که میتونم احساسم رو‌خوب نگه دارم .

همین سند رو‌گذاشتم مبنای اصلی رسیدن به خواسته هام.

حالا دیگه هر جا به هر علتی حالم بد بشه اینو به خودم متذکر میشم حواست هست؟ تو باید الان حالتو خوب کنی .

چطوری ؟!

خب خیلی جاها ودر خیلی از شرایط باورهای کمبود باعث اذیتم میشد.

که از طریق تقویت باورهای توحیدی و ایمان به خدا تونستم تا حدودی بهشون غلبه کنم .

اول از همه که تمام کنترلها وتوقعاتم رو از روی همسرم برداشتم .واین نگاه رو که ایشون باید عامل خوشبختی من باشه رو کنار گذاشتم .

هرچند برام خیلی سخت بود اما بالاخره موفق شدم .طوری که کلامی ازش نه میپرسم ونه کاری دارم .

اومدم نگاهم رو به این شکل کردم‌که همسرم دستی از دستان خداوند هستش که در صورت نیازهای من ،اومده بهم کمک کنه .

دیگه اون ناهیدی که مدام از سمت همسرش توقع میکرد،

کی فلان چیزو می‌خریم؟ کی به فلان چیز میرسیم ،تموم شد؟

هر خواسته یا حتی نیازی که دارم از خداوند میخام وبه عینه خیلی تجربه کردم که وقتی باورش میکنم خیلی راحت منو به خواسته هام میرسونه .

درک قوانین جهان بی نهایت تو همه ی امور وزمینه ها بهت کمک می‌کنه .

اولا که خیلی صبورترت می‌کنه .

دوما که پذیرشت رو نسبت به اتفاقات وتضادها بالا میبره.

پذیرش آدمها رو بهت میده.

جذب تو برای هر چیز مثبت وخوب وزیبایی بالا میره.

تسلیم هستی .

احساست خوبه .

چون اعتماد داری که قانون داره درست عمل می‌کنه .

این اعتماد به من خیلی کمک کرده ومنو خیلی رهاتر کرده .

کلا با این اعتماد دارم پیش میرم .اعتماد وایمان به خدارو کنار هم گذاشتن وطبق این قاعده و قانون دارم سعی میکنم عملکردهای درستی داشته باشم.

خطا واشتباه مثل همیشه ازم سر میزنه .منکرشون‌ نیستم .اما من دیگه مثل ناهید قبلی نیستم‌که بخام تو اون اشتباه بمونم ومدام خودمو سرزنش کنم .

خودمو زود می‌بخشم ومیرم دنبال کارای دیگم .

حوصله ی یدک کشیدن احساس بد رو ندارم .

الویتم داشتن حال خوبمه .

تمام سعیم بر اینه .

خیلی چیزا برام بی معنی شدن .ودست از خیلی از کارام برداشتم .

دیگه دنبال تایید دیگران وقضاوتهای اونا نیستم .

حتی اگه به گوشم برسه که علنی چی گفتن.

سعی میکنم کانون توجهم به فراوونی ها ونعمتها وزیبایی های که خداوند خلق کرده باشه .

همه برام عزیز ومحترمن .همه رو دوست دارم.

با تنهاییم یه جور حال میکنم .با بودن تو هر جمعی جور دیگه .

دیگه خود خواه نیستم فقط خودمو ببینم .

با وجود اینکه کار خاصی برای کسی نمیکنم اما همین که احساس میکنم با کلامم یا رفتارم به کسی آسیبی نمی‌زنم برام ارزش داره.

چیزی که همیشه درگیرش بودم واصلا اهمیتی بهش نمی‌دادم .

وچقدربا این حرکتم به این واون آسیب زدم‌.

کلام قدرت بالایی داره .

ما سالها روی خودمون کار کردیم تا بتونیم در مقابل کلام وحرفها وقضاوتهای بقیه ،دووم بیاریم وبرامون بی اهمیت بشه .

پس متقابلاباید نسبت به دیگران حواسمون باشه که با کلاممون چکار با درونشون میکنیم.

خداروشکر حالا یاد گرفتم تمرکزم روی مثبت‌های بقیه باشه .

مثبتها وزیبایی هاشونو ببینم .

یاد گرفتم توانمندیها ویا هرچیز دیگه ای ازشون میبینم که برام جالبه ،تحسینشون‌کنم .

در همه حالی بهشون احترام بزارم .حتی مواقعی که ازم انتقاد میکنن .

درسته من شما خودمم ودیگه اونطور که اونا میخان نیستم اما لازم نیست با بی احترامی وتشنج متوجشون کنم .

هرآنچه درونا برای خودم میخام‌ همونو برای دیگران هم طلب میکنم .

خبر خوب اینه که با همه این تغییراتم ،به ندرت پیش میاد از کسی چیزی ببینم که حالمو بد کنه .

تمام وجه خوب ومثبت ووزیبایی هاشون‌ برام‌ پررنگه .

برای تغییر تو هر زمینه ای میشه دنبالش رفت واون‌چیزیو که میخای بدست اوورد.

اینم از باورهای ضعیفم بود که فکر میکردم نه بابا ماها نمی‌تونیم .برای ما نمیشه !

که دیدمو وتجربه کردم که میشود.

تو حوضه ی سلامتی یه جور تغییرات لازمه .

تو زمینه روابط با همسر با دیگران یه شکل.

وتو زمینه ی مالی به یک شکل دیگه .

اما قانون در مورد همشون یکسانه و یه مسیرو نشون میده .

کل قانون رو ‌که متوجه بشی ،میتونی تو همه ی زمینه ها پیادش کنی .

اصل قانون :

احساس خوب مساوی با اتفاقات خوب.

حالا دیگه بقیش کار خودته که چطور و به چ‌طریقی واز چ راهی ودر چ شرایطی این احساستو خوب نگه داری .

همه چیز دردرون ما ودر افکار وباور های ماست.

به میزان تغییرات مثبت از سمت اونها ما هم زودتر به خواسته هامون میرسیم.

یه مطلب ارزشمند دیگه ای که یادگرفتم اینه که دنبال مقصر نگردم .

حتی تا وقتی که خودم در مسیر درست نیستم از خدا توقع نکنم .

این درک خیلی بهم کمک کرده تا قویتر از قبل بشم .

اینکه تمام نگاهم به خودم باشه !

حالا در چ وضعیت وشرایطی هستم ودر چ حدی به خواسته هام نزدیکتر شدم همه وهمه به خودم بر میگرده .

تازه خودمم سرزنش نمیکنم که چرا نمی‌رسم چون احساس میکنم هرچیزی در وقت وزمان خودش رخ میده .

این افکارم از این جهت که دارم میبینم هرروز دارم رو خودم کار میکنم میاد.

اگه تلاش خودمو نمیدیدم این حرفو نمیزدم.

چون دارم تلاش خودمو میکنم و وقت وزمان خاصیو برای تمرکز به این تغییرات میزارم به همین جهت به خودم ورسیدن خواسته هام فرصت میدم .

تو دوره های زیادی استاد عرض کردن که خوشبختی مسیر نه مقصد.

واین که سعی کنید از لحظه هاتون استفاده ببرید.

واین که لذت تو مسیر هستش.

بازم با این باور سعیم بر اینه که امروزمو‌ خوب سپری کنم طوری که از خودم احساس رضایت داشته باشم.

با توجه به احساسم ،فکر میکنم خوبو و درست عمل میکنم .

موارد خیلی زیادی هستن که عامل حال خوبی هامون میشن که باید به تک تکشون توجه داشته باشیم .

به قول استاد داری به چی توجه می‌کنی از همون جنس اتفاقات رو‌جذب می‌کنی .

کانون توجهت به چیه ؟!

زیبایی ها ،مثبتهای افراد .هرچیزی که بهت حس خوب بده .خبرای خوب ومسرت بخش.

آفرین پس مسیرت درسته !

در مورد چی حرف میزنی ؟!

آیا از حرفایی که میزنی انرژی میگیری ؟!

بله امروز یاد گرفتم در مورد مطالبی صحبت کنم واز چیزهایی بگم که حالمو بهتر کنه .شادم کنه .

وقتی تضادی میبینی چطور برخورد میکنی ؟!

میپذیرم .به عنوان یک درس وتجربه نگاش میکنم .

اینو فهمیدم‌که‌من مسئول خودم هستم وبس!

دیگران هم مسئول خودشون هستن وبس!

کمال گرا نیستم دیگه توقعی چیز نشدنی از خودم ندارم.

من همینم با این ویژگی‌ها وتوانمندیها .

من به خودی خود با ارزشم .وخودمو بی هیچ دلیلی دوست دارم .

همه جا برای خودم ارزش قائلم‌.

برای دیگران هم ارزش قائلم.امروز دیگران رو بهتر درک میکنم .

در صورت نیاز درخاست میکنم .

در صورت توانم به درخواست‌های دیگران توجه میکنم .

به چیزی یا کسی وابستگی ندارم.

می‌دونم وابستگی ینی اسارت .پس به هیچ چیز دل نمی‌بندم.

امروز بیشتر سپاسگزار خداوند هستم وبیشتر نعمات وداشته هامو میبینم.

هنوز صددرصد به صلح درون نرسیدم ولی دارم روی خودم کار میکنم .

هنوز به اون هماهنگی بین ذهن وروحم نرسیدم .

اینم دارم تمرین میکنم .

به امید روزایی که بگم از امروزم خیلی بهتر شدم .

بایدم مقایسه ی من به این شکل باشه که امروزو با دیروز خودم مقایسه کنم تا کم کم به بلوغ فکری برسم.

استاد جونم ممنونم از شما که ‌وجود شما عامل همه ی حال خوبی های منه !

عاشقتم خیلی دوستت دارم .