یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سلام
سلام …????
اوست نشسته در نظر ، من به کجا نظر کنم ؟
اوست گرفته شهر دل ، من به کجا سفر برَم ؟
استاد عزیزم بهتون تبریک میگم بی شک شما در مسیر رسالت تون به آنچه که میخواستین رسیدین و همه ما شاگردهاتون رو به خوبی با خدا آشنا کردین
اون دوست گرامی مون درست گفتن ؛ من هم اومده بودم میلیاردر بشم اما خدارو شناختم و خدارو پیدا کردم.
این باور توحیدی شما اونقدر زیبا هست و در خود شما نمود پیدا کرده که ناخودآگاه همه ما به دنبال شما و مشتاق مسیر شما شدیم
انگار که از درون نیرویی بهم میگه که همینه ؛ همون چیزی که تو هم دنبالش هستی ،پاسخ همون خلاء ای که با هیچی پُر نمیشه
بخاطر همینه که هرچی بیشتر به دنبال شما میاییم راه روشن تر میشه حال مون بهتر میشه به خدا نزدیکتر میشیم و با خودمون آشناتر …
انگار سالهاست منتظر شنیدن این حرف ها بودم؛ هر دیین و آیین و مذهبی که داری وظیفه تو یکتا پرستی !
و من همیشه تشنه شنیدن ام، شنیدن از یکتا پرستی و توحید
و چه دلنشینه ، شنیدن این حرف ها از زبان شما و باور به زیباترین نکته مثبت در جهان و باور به “رب العالمین ”
از خدا گفتن همیشه قشنگه و تمومی نداره ، من چقدر این فایل تون رو دووسست دارم ???
چه حس فوق العاده ایه فکر کردن به اینکه خداوند شما رو حفظ کرد و به سمت ما هدایت کرد تا یاد بگیریم از شما تسلیم بودن رو ، متعهد بودن رو و معنای توحید رو.
من از شما یاد گرفتم توحید عملی رو و ایمانم قوی شد .
من از شما یاد گرفتم توحید عملی رو و ترس هام محو شد .
من از شما یاد گرفتم توحید عملی رو و خدا آشناتر شد .
من از شما یاد گرفتم توحید عملی رو و دنیا زیباتر شد .
سپاسگزارم استاد مهربان