یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازهاش برگی از درخت نمیافتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگیات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان میشود که خدا میگوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابستهات میکند که دیگر فضایی نمیماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذرهای، تأثیری بر زندگیات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازهی ایمانم به او، حامیام میشود و به برکتش دسترسی مییابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که میگوید تمام اتفاقات زندگیات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت، سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت میشود برای حرکت، عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران میشمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذرهای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفقاند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شدهاند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانهی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانیمان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما میدانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حلها را میداند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
به نام خدای هدایتگر من
با سلام به استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته مهربان و همه هم فرکانسی های خوبم
ردپایی در قدم بیست و سوم سفر
هدایت چیزی که این روزها به صورت عملی آنرا با ذره ذره وجودم درک می کنم و تمام وجودم آنرا می فهمد ، هر لحظه اگر تسلیم شوی و مسلم خدا راههایی باورنکردنی و شگفت انگیز نشانت می دهد که باید سالها فکر کنی شاید نزدیک آنها شوی ، راه درست که در بهترین شرایط مکانی و زمانی است و تازه کمی از حس استاد رادرک می کنم و این عامل باعث احساس بهتر و بهتر می شود و نیروی به تو می دهد که بالاترین لذتهاست و هیچ نتیجه ای از خواسته هایت هم نمی تواند آنرا به تو بدهد .
اوضاعم این روزها طوری شده که اطمینانم به خدا هر لحظه بیشتر می شود و درهایی را مطمئنم به من باز خواهد کرد که نگو و نپرس چون به زبان نمیشود گفت و می خواهم از این لحظه ها بهترین استفاده را کنم ، امروزدر جایی خواندم که اگرکسی تصمیم بگیرد ریگی به رود بیندازد و هر روز اینکار را کند و یک روز فراموشش شود امروز باید فقط همان ریگ را به رود بیندازد و حالا درک میکنم که گذشته را هر طور بوده باید فراموش کنم تا این لحظه ی زیبا را از دست ندهم و امروز و این لحظه را دریابم که عشق و خدا در حال است و به همین خاطر به بنده هایش میگوید که دوستان او نه از گذشته غمگینند و نه ترسی از آینده دارند و با این کلام زیبا فقط آرامش پیدا میکنم.
خدایی را باور دارم که حتی هیچ برگی بدون اجازه او بر زمین نمی افتد و قانون کرده که فقط باید احساست خوب باشد به همین راحتی که راه رسیدن به آن را هم گفته که تقوی است ، کنترل ذهنت و جهت دهی به سمت خواسته هایت ، خواسته هایی که چون به آنها خواهی رسید در زمان و مکان مناسب بوجود آمده اند و توانایی رسیدن به آنها هم به تو داده شده و فقط باید تسلیم هدایت شوی و باورهای محدودت تو را به ترس و غمگین بودن نبرد.
من هم از امروز به بعد دوست دارم مسلمان شوم و تسلیم مانند اولین که ابراهیم بود و هدایت شوم به راه آنان که نعمت به آنها عطا شده و نه گمراهان و ازاین مسیر دنیوی و زندگی زیبای آن لذت ببرم و در این دنیا من هم بهشتی زیبا خلق کنم ، جهان را گسترش دهم و دیگران را هم در رسیدن به این راه کمک کنم تا بیشترین لذت را ببریم از این راه به امید خدا که تنها جواب او مثبت است به انتخاب من ، خدایا شکرت که این قانون زیبا را در این دنیا قرار دادی و من را به آن هر لحظه هدایت میکنی و نشانه های آنرا به من نشان میدهی تا به راه درست هدایت شوم ، سپاس خدای را و استاد عباسمنش و خانم شایسته عزیز را که در راه هدایت درست من را هم به این راه زیبا هدایت کردند و دستان بزرگ خدا شدند ، خدایا شکرت.