یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازهاش برگی از درخت نمیافتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگیات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان میشود که خدا میگوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابستهات میکند که دیگر فضایی نمیماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذرهای، تأثیری بر زندگیات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازهی ایمانم به او، حامیام میشود و به برکتش دسترسی مییابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که میگوید تمام اتفاقات زندگیات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت، سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت میشود برای حرکت، عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران میشمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذرهای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفقاند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شدهاند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانهی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانیمان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما میدانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حلها را میداند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
تعهد من برای نوشتن نکات مهم و خلاصه سفرنامه
بیست و سومین روز این سفر پر برکت
توحید عملی یعنی منطبق نمودن رفتارت با قوانین موجود و حاکم در جهان ، یعنی بدانی صاحب اختیار تو خالقی است که بدون اذن اون کوچک ترین اتفاقی رخ نمیدهد ، یعنی موحد بودن ، یکتاپرست بودن ، آگاه بودن به اینکه خالق ما ، ما را خالق زندگی خودمان قرار داده و ما از طریق فرکانس هایمان که نشأت گرفته از باورها و افکارمان است آنها را می فرستیم و شرایط زندگیمان را خلق می کنیم، توحید در عمل یعنی آگاه بودن به این حقیقت که شرایط بیرونی ، آدم ها و … هیچ تأثیری بر ما ندارند مگر ما این را باور کنیم و اجازه بدهیم و این شرک است ، همه چیز از دنیای درون ما سر چشمه می گیرد ما هر آنچه را که برای خلق زندگی بهتر بدان نیاز داریم در درون خودمان داریم و فقط کافیست به آنها و قوانین خداوند ایمان داشته و منطبق بر آنها رفتار کنیم تا ببینیم که چقدر نتایج عالی و شگفت انگیزی را خلق می کنیم.
تا به امروز توحید در عمل را تنها یکتا پرستی و اعتماد به حق میدانستم که قعطا همینطور است اما امروز دریافتم که توحید در عمل جنبه ی دیگری هم دارد آن هم زندگی کردن براساس قوانین الله یکتاست و باور داشتن به توانایی هایی که در درونمان قرار داده و پذیرفتن اینکه ما دنیای خودمان را خلق می کنیم و همه چیز از خدا و بعد از درون خودمات نشأت می گیرد که مطایق قوانینی است که پروردگار مقرر نموده است.
و در نهایت خدارو شکر می کنم بابت این همه آگاهی و بودن در این فضا چون که حالم رو عالی میکنه و دلیل آن هم این است که مرا بیشتر با خدا عجین و آشنا کرده و می کند و این حس بهترین و زبیاترین و والاترین حس دنیاست که هر کسی میتواند تجربه کند و من این حس را با هیچ چیز در جهان عوض نمیکنم ، و خدارو شکر که استاد عباس منش روز تصمیم به تغییر گرفتن و پرودگار هدایتشان کرد و اکنون ایشان را وسیله ای برای راهنمایی و هدایت ما به سمت شناخت بهتر خودش و قوانین جهان قرار داده است و از استاد عباس منش هم بخاطر تلاش هاشون و راه اندازی این فضا تشکر می کنم ، این وظیفه خودم دونستم.
خدایاااااشکررررت
یاحق