یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان میشود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام میشود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت، سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت میشود برای حرکت، عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
خدا همه چیز می شود همه کس را به شرط ایمان به شرط توکل ❤
اول استاد شروع کردید حرفهای منطقی زدن . آخرش خیلی دلی شد ! شایدم من دلی میشنیدم. ولی منم مثل شما قبلا فهمیده بودم رو غیر خدا حساب نکنم. اما هر چی میگفتید از غیر خدا حساب نبرید از خدا تقوا کنید . اگر همه عالم جمع بشن نمیتونن کاری بکنن. با خودم میگفتم مگه میشه؟ مگه داریم؟
شاید بقیه نتونن نابودمون کنن اما میتونن بهمون صدمات جبران ناپذیر بزنن که . وای وای وای استغفرالله ربی و اتوب علیه .
چه شرک بزرگی ! البته درست هم فکر میکردم !!! چون هر چی که باور کنی همونه ، همون واست اتفاق میفته . اگر الله یکتا رو ربّ و صاحب اختیار خودت بدونی اگر خودت هیچ بشی در پیشگاه ش . اونوقت تو رو به همه چیز میرسونه اما….. اگر به چیزی جز خودش قدرت بدی . مثل اینه که در رو بستی و نمیذاری وارد بشه. اونوقت که تو می مونی با همون چیزهایی که بهشون باور داشتی و قدرت دادی !!!
خدایا شکرت فکر میکنم خدا منو واسه خودش دستچین کرده .که اینطور مسیر زندگی م به سمت توحید رفت . خدایا پروردگارا شکرت
قبلا تو دعاهام خونه ماشین سلامتی روابط و… میخواستم حتی تناسب اندام! و شکر گزاری میکردم و به قدر شکر گزاری م بهش میرسیدم. اما چند وقتیه که فقط میگم توحید!
و جالب اینکه خود به خودسلامتی م بهم برگشته. متوجه شدم دنبال خرده نون بودم ! داشتم خودمو از اقیانوس نعمت دور میکردم .
نمی دونم چجوری عنوان کنم چجوری بگم که متوجه بشید چون تا ادم تجربه نکنه نمیفهمه . من هم وقتی که به غیر خدا قدرت دادم تجربه کردم و هم وقتیکه به قدرت خدا و توحید ایمان اوردم . هم وقتی روی عقل خودم حساب کردم دیدم هم وقتی نشستم کنار که خدا برنامه ریزی بکنه واسم . و معلومه که نتیجه چی بوده .و جالبه که آدم وقتی به توحید رو میاره خیلی سریع فرکانس ش بالا میره خیلی سریع . مثل این می مونه که سالها کلبه تاریک باشه و به یکباره پنجره رو باز کنه فقط یک ثانیه طول میکشع تا اتاق روشن بشه .اینم همونه !
خدایا شکرت
اهدنا الصراط مستقیم
واقعا خداوند همه چیز میشود همه کس را به شرط ایمان به شرط توکل .
از پرخاشگری گفتید منم مشکل اعصاب داشتم . کسانیکه درگیرش بودن میفهمن چی میگم ناراحتی اعصاب چیزی نیست که به این راحتی ول کنه .
باورتون نمیشه یه ذره کوچولو خیلی کم باورهای توحیدی م تقویت کردم همین که خداوند ما رو تنها رها نکرده در این دنیا ما موجوداتی رها شده و تنها نیستیم . به بزرگی خودش قسم در عرض یک هفته کمتر ، (البته اول امتحانم کرد . بهم الهام کرد برم به یک سفری و اطاعت امر کردم .باورتون نمیشه انقدر مریض بودم که تو هواپیما رومو کرده بودم به پنجره فقط اشک میریختم . نمی دونم دقیق برنامه خدا واسم چی بود . و چرا گفت برو سفر . فقط تو راه برگشت یک ایده خوب بهم الهام کرد. و پروردگارا چنان زود و سریع از وقتی ایده رو شروع به اجرا کردم که خودش به نوعی چله کنترل ذهن بود همراه با قرآن و انفاق که البته با توکل به خداوند بود یعنی به خدا اعتماد کردم و فقط سهم خودمو انجام دادم بقیه شو سپردم دست خودش . از فرداش و روز اول چله به لطف خدای مهربونم چنان هم شخصیت من عوض شد و آروم شدم .هم اعصابم و هم دنیای اطرافم عوض شد یعنی خیلی خیلی کم اتفاقی می افتاد که باعث ناراحتی م بشه هر چند خودمم مواظب بودم و محیطمو ایزوله کردم تقریبا ولی جهان هم به من کمک کرد. فقط همینقدر بگم که از سه سال پیش تا بحال انقدر آروم نبودم . خدایا شکرت واقعا آرامش دارم . فقط باید مواظب باشم نزنم جاده خاکی
اهدنا الصراط المستقیم