یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
خدایا یاریم ده تا موحد باشم
خدایا دوست دارم اینقدر با تو باشم ک به هیچ عاملی دربیرون از خودم وابسته نباشم..
سلام ب همه هدایت شدگان عزیز
سلام ب استاد مهربان و موحدم ک ب من رسم یکتاپرستی می آموزد..
خدایاشکرت ک حتی خوندن این نکات اصل و ناب احساسمو عالی میکنه و انگار سطلی از آرامش سرمیکشم بدون نفس گیری و چقدر دوست دارم چندبار بخونم و هربار همین لذتو احساسو دارم و خیلی باهاش انس میگیرم..
خدایا شکرت سعادت داشتم تا در مسیری باشم ک اصول اصلی موحد بودن ب همین زیبایی و راحتی بیاموزم تا ب آرامش واقعی برسم تا ب قدرت خودم پی ببرم و تنها روی نیازم ب تو باشه تا هرلحظه ب خودم یادآوربشم خدایی دارم ک برایم کافیست همان خدایی ک در وجوم هست و برای من خلق کرد و همواره مرا راهنمایی و هدایت کرد تا ب این مرحله از شناخت خودم و خدای خودم برسم و همین درسهای پر از یاد خدارو بیاموزم و ب خودم قول بدم هر روز بیشتر توحید عملی داشتن رو در خودم تقویت کنم و بیشتر عملگرابشم و همواره هدایت بجویم از خدای یکتا..خیلی خیلی خیلی خوندن این جملات برام لذت بخش و آرامش دهنده بود و هست الهی شکرت دوست دارم هر روز سفرم روزی باشه ک من بیاموزم و تو لذت ببری از منه درپی تو تو ک رب العالمینی تو ک بینهایتی تو ک منو شرمنده خودت کردی باهمه لطفی ک نسبت ب من داشتی ک منو آوردی تو این مسیر خدایا تو ک آگاهی اولی آخری باطنی ظاهری سعادت بده تاموحدواقعی باشم ک مهربان مهربانانی..من تعهد میدم توی همین ردپا ک هر روز سعی کنم هرلحظه زندگیمو پر کنم از یکتاپرستی و خواستن از خدای خودم..
اینم روز 65طلایی من..