یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات میکند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سلام استاد مهربانم.امروز روز 23 دوره هست ومن خیلی خوشحالم که در بهترین مسیر ها هدایت میشوم…چقدر خوب است که همه دلیل های منطقی ذهنمان را کنار بگذاریم و فقط به هدایت خدا امید ببندیم…او بوسیله نشانه ها ادم ها بوسیله خیلی چیز ها میتواند ما را هدایت کند او مرا بسوی بهترین ها هدایت میکند….دوست دارم انقدر درگیر رویاهایم بشوم که دیگر وقتی برای افراد دیگری که راهشان با من جداست باقی نباشد..چقدر خوشحالم که خداوند ادم های منفی را از زندگی من حذف کرد.خدایا سپاسگزارم.امروز میخواستم کامپیتر رو که روشن کردم بیام اهنگ گوش بدم ولی یه حسی بهم گفت بیا برو تو سایت عباسمنش و قسمت بعدی سفر رو بین.خیلی حس خوبی گرفتم راستش امروز یه جمله از خانم شایسته از یه جای دیگه به ذهنم خورد که گفته بود باید قید برنامه ریزی عقلی رو بزنی..میخام با صدای قلبم برم جلو اون منو هر لحظه هدایت میکنه کی غذا بخورم چی بخورم چقدر غذا بخورم…امروز چه کتابی بخونم..امروز چقدر ورزش کنم ..برم کجا با کی حرف بزنم با کی حرف نزنم………خدایا سپاسگزارم..نمیدانم چگونه احساسم رو بگم هرموقع میام توی این سایت از همه میبرم وارد یه دنیای دیگه میشم.حالم خیلی خوب میشه وهمه اون اعتقادات منفی انگار با یه سطل اب از بین میرن خییییییلی خوشحالم ک اینجام.خدایاااا مرسی که منو هدایت کردی مرسیییییییییییییی