یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سلام به استاد عزیزم و مریم خانم شایسته و دوستان گل
استاد من تصمیم گرفتم حتی کامنت‌های خودم رو هم برای خودم آرشیو کنم تا با مرور چندین باره‌شون باورهام تقویت بشه و یادم نره که از هر فایل چه درسی گرفتم
نکته و آگاهی‌ای که من از این فایل دریافت کردم اینه که حتی شرایط به ظاهر سخت فعلی که ممکنه توش باشیم هم خیر و برکت درونشه. چون همین تضادها و کمبودهاست که عامل محرکی میشه برای حرکت کردن.
وقتی به گذشته نگاه میکنم میبینم هر جا به مشکل و سختی‌ای خوردم همون مشکل باعث شد که من برای رفعش به تکاپو و تلاش بیوفتم. تو این پروسه گاهی برای رفع مشکل مجبور شدم مهارت جدیدی رو یاد بگیرم. و بعد یه مدت نه تنها اون مشکل رفع شد بلکه یه مهارت جدید هم بهم اضافه شد که سرچشمه جدیدی از اعتماد به نفس و منبع ثروت شد برام. پس خدایا شکرت بابت موانع و مشکلات. چرا که همونا عامل محرک میشه برای حرکت به سمت جلو
درس دیگه‌ای که از این فایل بهم الهام شد اینه که توحید واقعی اینه که مطمئن باشم دستم در دست قدرتمندترین وجودیت عالم است و هر کاری را با او می‌توانم انجام دهم. بدون ترس و دلهره میرم جلو.
و فهمیدم اون چیزی که باعث سعادت و خوشبختی من هست توحید و یکتا پرستی و قدرت ندادن به عاملی به غیر از خداونده. خدایا شکرت بابت این آگاهی‌ها. کمک همه‌مون کن که تو این مسیر زیبا بمونیم برای همیشه