یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
به نام یکتا خالق زیبایی ها.
الهی تو را تا بینهایت ها سپاسگزارم بابت 65مین روز از سفرنامه ام.
خدای من، ای قدرت نامحدود عالم از تو ممنونم که مرا به این مسیر زیبا هدایت کرده ای. از تو خواسته ام که مرا به بهترین مسیر الهی و راه کسانی که با آنها نعمت داده ای، راه کسانی که تو را در اعماق وجودشان یافته اند، هدایت کنی و ایمان دارم هر روز که به این راه ادامه می دهم زیبایی های بیشتری میبینم و آرامش عمیق تری در من شکل می‌گیرد. میخواهم اینقدر با تو باشم و در تک تک لحظاتم با تو سر کنم که فقط از زندگی کردن لذت ببرم و دیگر نگران هیچ لحظه ای و هیچ فردای نیامده ای نباشم. دلم می‌خواهد اینقدر عشقم به تو هر روز زیادتر شود که حریص تر شوم و مدام احساس کنم هنوز خیلییییی کم است. هنوز مانده تا به تو نزدیک شوم. الهی از خودت میخواهم که در این راه کمکم کنی. 🙏🙏🙏🙏🙏🙏.
به نام یکتا خالق زیبایی ها.
خدای من تو را تا بینهایت ها سپاسگزارم که توفیق شنیدن بیست و سومین فایل سفرنامه ام را به من هدیه داده ای.
سهم من از شادی، ثروت، سلامتی در زندگیم همه و همه به توحیدی شدن و توحیدی ماندن من دارد.
الهی سپاسگزارم که در حال حاضر در این مسیر قرار دارم و تو میدانی من با همه وجودم زیبایی هایی تو را با تو میخواهم شادی و ثروت و سلامتی رو با توحیدی شدن همیشگی خودم میخواهم. به من اراده عمل کردن به این آگاهی ها را در لحظه به لحظه زندگیم بده نه فقط نوشتن و حرف زدن.
برای همه اعضای سایت آرامش عمیق الهی را آرزومندم🙏😍