یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
با نام خداوند مهربان
با سلام به استاد عزیزم و خانوم شایسته مهربان
سلام دوستان عزیز چقدر حالم عالیه وقتی این کامنت رو میزارم
چقدر من تغییر کردم
چقدر من عالی شدم
چقدر من لایق شدم
چقدر من به آرامش رسیدم
چقدر حالم عالیه
اینها به خاطر چی هست به خاطر فقط سپاسگزاری که از خداونده شبها قبل خواب سپاسگزاری و روزها به محض بیدار شدن سپاسگزاری
من خودم احساس میکنم که چقدر از قبل سپاسگزار تر شدم و چقدر آرام تر و توی هر شرایطی سعی میکنم. الخیر و ما وقع رو عملی کنم و با آرامش خاصی از اون اتفاق گذر کنم
من چقدر انسان با لایق و ارزشمندی هستم که خداوند داره به قانونش عمل میکنه و بدون برو برگرد. نتایج فرکانسمو داره بهم میده
خودش گفته من را سپاسگزار باشید. تا بر شما بیفزایم
یعنی اینکه من به شخصیتت به ارزشمندی و به مدار بالاتری افزایش میدم و هر چی سپاسگزار تر باشی بیشتر از اون جنس بهت میدم.
چقدر امروز من عالی بود. بعد یک ورزش خوب و عالی. نشستم توی پارک و از درختان و پارک و هوای عالی و امکانات داخل پارک و سالم بودن دستانم و پاهام و اعضای بدنم سپاسگزاری کردم و چقدر لذت بخش بود که یک صبحانه عالی میل کردم
خدایا سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم که منو آنقدر عالی و فوق‌العاده آفریدی و هر روز نعمت هام بیشتر می‌شود
من دارم بوی جریان و صدای جریان نعمت و ثروت و سلامتی و خداوند رو توی زندگیم حس میکنم
خدایا سپاسگزارم