یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سلام یه مدت بخاطر بیماری دخترم از سایت دورشدم وهمین دور بودن باعث شده بود حال واحساس بدی داشته باشم به شدت نگران وضعیت دخترم بودم تا اینکه باتوجه به جواب ازمایش خون مجبورشدم توی بیمارستان تامین اجتماعی بستریش کنم ولی من بیمه نبودم وباید مبلغ تقریبا بالایی رو برای هرشب پرداخت میکردم ولی همیشه به خدا میگفتم من به هراتفاقی راضی هستم وفقط از خودش خواستم همه چی رو درست کنه به طرز معجزه اسایی متوجه شدم دخترم بیمه هست وبعداز چندروز بدون پرداخت حتی هزارتومن از بیمارستان مرخص شد وبه لطف خدا بهتره،اینو فهمیدم که باید فقط خدا رو قدرت مطلق بدونم واینو بفهمم که اگه توی مسیر درست باشم هر اتفاقی هرچند بظاهر بد به صلاحمه از خدا میخوام کمکم کنه همیشه توی مسیر درست بمونم وهرلحظه منو هدایت حمایت وحفاظت کنه
سلام یه زمانی دنبال گروهای اتئیست بودم ودلایل اونا رو میخوندم که باوری به وجود خدا نداشتن وهرلحظه میخواستند ثابت کنند خدایی وجود نداره وهمه چی تصادفیه،ولی همون موقع هم یه حسی ته قلبم میگفت یه انرژی وجود داره وروز به روز بیشتر وجودشو واسه خودم اثبات میکردم ولی الان خدا رو یه جور دیگه باور دارم خدا رو هرلحظه درقلبم حس میکنم که هدایت حمایت وحفاظتم میکنه وبهم میگه فقط تو منو باورکن وروی من حساب کن من همه چی رو درستش میکنم خداجونم شکرت