توحید عملی | قسمت ۱

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به استاد فرزانه و ارزشمندم جناب عباسمنش عزیز و بانوی شایسته و لایق الهی مریم جان

و سلام به دوستان عزیز هدایت شده ام

الهی چون تو همراهی

و چون تو حمایت گری

جای هیچ اما و اگری برایم نیست.

چشم هایم را با آگاهی های نابی که بر قلب بنده ی عزیزت استادم الهام کردی دوباره شستم

و جور دیگری دیدم

آنقدر زیبایی هایت برایم پر رنگ تر شده

که در جای جایِ زندگیم و حتی در اتفاقات به ظاهر نادلخواهم فقط رد پای عشق و نور و دانش را می‌بینم.

خدای محبوبم، عشقت در تک تک نفس هایم و در تک تک ضربان های قلبم با عظمتی از جنس سرافرازی موج می‌زند.

ارباب من، مالک من، صاحب من چقدر خوشبختم که مصنوع دست توام

تو در من جاری و من با تو عظیمم

خدایا خودت میدانستی که بنده ات نسیان دارد و گاهی فراموش می‌کند که تورا دارد

و به همین دلیل گفتی

بنده ی نازنینم صد بار اگر توبه شکستی باز آ

خدایا آغوشت همیشه برای همه باز است

خطا از منو بخشش و عطا از توست.

خدای خوبم به ظاهر تورا می پرستم و به زبان حمد تورا می‌گویم ولی عشق و علاقه های ناب من در ناخودآگاه ذهنم برای غیر تو بوده

آنجا که برای فرزندم ترسیدم تورا ندیدم دلم لرزید

آنجا که نگران بی محبتی یار بودمو چشمم ترسید

آنجا که برای خورد و خوراک و خانه و مادیات دست و پا زدم و به فکر نبودم که تویی منبع خیر من

چه جاهایی که به ظاهر نماز خواندم و در واقع بی نماز بودم

چه جاهایی که به زبان ذکر تو گفتم و در دل هوایم هوای دیگری بود

خدای سراسر عشقم شرک های ظاهری و مخفی مرا ببخش

در تک تک لحظه های زندگی ام در نمازم وقتی باور میکنم تو در وجودم هستی

تو در لبخند های منی

تو در دست های نوازشگر منی

تو در امید و دلگرمی منی

تو الهه و عشق واقعی منی

عشق مادر و پدر و فرزند و همسر و دوست و هر فرد دیگری زمانی حقیقی است که ریشه در عشق تو داشته باشند

هر عشقی با تو خوش رنگ است و نوا می‌گیرد

و هر عشقی که رنگ و بوی تورا ندارد ختم به خیر نمی‌شود.

خدای عزیزم چقدر خوشحالم که می‌دانم مورد هدایت تو هستم

من و دوستان عزیزم هدایت شده ایم که کلامت را از زبان استاد شنیدیم.

خدایا حامی ام باش

هادی ام باش

الهی من آماده ام تا مغزم در مسیر قلبم بهترین باورها را بسازد

باوری از جنس یکتاپرستی ناب تا آنچنان ایمانی در وجودم ملکه شود که تورا همه جا حاضر و ناضر ببینم

و آنچنان به خود مقدسم حرمت بگذارم که به طور واقعی جهان را مسخرم گردانی

تا بتوانم بندگی ام را به جا آورم

و با شیطان نجواگر ذهنم روبرو شده و بر خودم مسلط شوم

تا زیبایی های خودم و جهان را بیشتر کنم

هر وقت برای تو می نویسم اشک و لبخندم بهم آمیخته می‌شود.

آنقدر معجزه ها از تو دیده ام که به یقین میدانم هر یک از بندگانت رسول تواند برای هدفی در عالم به شرط آنکه بدانند

احترام به خود را لازم دارند.

خدای عزیزم به حرمت خودت و به حرمت خودم و برای عشق به استاد نورانی ام نوشتم

تا رد پای عاشقانه ی خود را بگذارم

یادم می ماند که تو گفتی و من نوشتم.