یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
باسلام به استادگرامی وهمفرکانسیهای عزیزم
واقعا فایل استاد بی نظیر بود
همیشه فکر میکردم ایمانم به خدا عالیه چون از زمانی که کم سن وسال بودم رابطه ام با خدا بود ونمیدونم چه حسی بود بودنش را احساس میکردم وهمیشه از صحبت کردن درموردش لذت میبردم واز زمانی که به سن تکلیف رسیدم مادر بزرگم که بسیار مذهبی بود ومن ارتباطم باایشون صمیمی بود وبیشتر اوقات درمورد خداصحبت میکرد ومن در زمانی که به دبیرستان میرفتم یادم هست که به حدی خدارادوست داشتم که صبحها یک ساعت زودتر از اذان صبح بیدار میشدم وسجاده ام را وسط حیاط پهن میکردم ویک ساعت باهاش حرف میزدم والان که من 46 سالمه وقتی به اون لحظه ها فکر میکنم لذت میبرم من آدم بیش از اندازه مذهبی نبودم واین ارتباط من با خدا همانند دوتا دوستی که همدیگر را میفهمند بود وهمیشه به دیگران مخصوصا اونهایی که حالشون بد بود میگفتم ارتباط بگیرید با اون خدا ومطمئن باشید قلبتون آرام میگیره من قوانین را اصلا بلد نبودم اما نمیدونم انگار یه نیرویی یه کششی منا به این سمت میاورد حالم خوب بود اطرافیان وحتی غریبه ها هم بهم میگفتن که یک آرامشی خاص در وجودته
ویا مدام بهم میگفتن تو دلت پاکه برای ماهم دعا کن اما خودم راز آرامش را در وجودم عشق به خالقم میدانستم اما ایرادی که بوداینکه بسیار متکی به دیگران در کوچکترین موارد واینکه برای خیلی از کارها فکر اینکه مثلا فلانی میتونه کمک کنه وهر کاری چه برای خودم چه در مورد دیگران راه حل اولم کمک گرفتن از مثلا فلانی ووقتی بااستاد عزیزم وسایت بی نظیرشون آشنا شدم به خیلی از ایرادها وباورهای غلطم پی بردم واینکه قدرتی بالاتر از قدرت خدانیست ومعنای جمله ای که به خود خدا قسم از بچگی برایم هم عجیب بود هم غیر قابل فهم که شنیده بودم که حتی بند کفشتان را هم از او بخواهید
استاد عزیزم شما دریچه ای زیبا به روی من باز کردید دریچه ای که به روی بهشت خداست حالم خوبه وهر روز آگاهیهای من بیشتر وبیشتر میشه حالا میفهمم که من تکه ای از وجود خداهستم قدرت او در من هم جریان داره واو از من مشتاق تر هستش برای رسیدن به آرامش عشق سلامتی وثروت ومن بدون متکی به دیگران وبدون منت دارم هر روز بهتر از دیروز میشوم استاد خانم شایسته ی عزیزم که عاشقانه دوستش دارم الگوی بزرگی برای من شده در متکی نبودن وقدرتمندانه کارهایی را انجام دادن
خدایا شکرت بابت دستانت عاشقانه دوستت دارم معبودم