یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سلام به خدای با عشق و حمایتگرم
به استاد عزیزم آقای عباسمنش و مریم جان شایسته گلم و تمام دوستان هم فرکانسی خودم
من فایل رو گوش ندادم هنوز و فقط محتوای تایپی رو خوندم
فایل رو دانلود کردم که گوش بدم
چقدر این یکتاپرستی هر چند کم هم که باشه باهاش یک آرامشی میاره که ترسی در وجودت طغیان نمیکنه
یه تجربه بگم قراره مغازه پوشاکیم رو باز کنم و این مغازه از پدرمه و من قراره اجاره پرداخت کنم اطرافیانم به من گفتن به پدرت بگو اجاره کمتر ازت بگیره تو تعیین کن چقدر بگیره تو اینقدرها درآمدت نمیشه..برو التماسش کن..چاپلوسی کن و …..
من میخوام یکتاپرست باشم و اینو تقویتش کنم
میخوام قدرت رو بدم به پروردگارم…به یگانه مربی جهان
میخوام قدرت رو به انسان ها ندم
مگه روزی منو خداوند نمیتونه تامین کنه که من التماس کنم…مگه پروردگار من کم توانه و قدرت این رو نداره که درآمد منو بیشتر کنه….
من اعتماد دارم
روزی که چشمم رو از جیب شوهرم برداشتم و گفتم خدایا همینجور که به همسرم استقلال مالی دادی به منم بده چون تو عادلی و فرقی بین بنده هات نمیذاری
چقدر راحت ورق برگشت و من همین روزها میرم دکور مغازمو بزنم همونطوری که خودم دوست دارم
کلی لباس قشنگ خریدم و دلم قرصه اصلا خبری از غم و غصه و نگرانی نیست
چون اون هدایت میکنه و حامی منه