یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
بنام خدایی که هرانچه دارم ازان اوست واوست که راهنمای ماست واگرباورش کنم زندگی بی نهایت اسان، بی نهایت لذت بخش، بی نهایت پرازفراوانی نعمت وثروت خواهدبود، خدایاشکرت
سلام خدمت استادوهمه عزیزان
روزشمارتحول زندگی من روزبیست وسوم سفرنامه
خداوندروسپاس گزارم که بیستوسه روزگذشت ومن به تعهدم پایبندم وباعشق درمسیر هدایت وحمایت خداوند قراردارم، خدایاشکرت
قدرت مطلق خداونده خدایی که مادراسمونهادنبالش هستیم درقلب ماست، اگرخداوندروباورداشته باشیم به ماهمه چیز میدهد.
اگر خداوندروپیداکنیم ثروت خود به خودمیاد
اگه کسی فکرکنه که خداروباورکرده ولی ثروت نداره باورش هم درمورد خداایرادداره وهم درموردثروت
اگه کسی فکرکنه که خداروباورکرده ولی بیماره، باورش هم درمورد خدااشتباهه وهم درموردسلامتی
اگرکسی فکرمیکنه خداروباورکرده ولی رابطه خوبی باخانواده واطرافیانش نداره هم باورش درمورد خداایراد داره هم درمورد ادمها، رابطه وخودش
فارغ ازهردین ومذهب، باهردین ومسلکی اون چیزی که باعث سعادت انسان می شوداون چیزی که باعث ثروت انسان می شود یکتاپرستیه، تسلیم دربرابرخداونده، باورکردن نیروهای خداونده، باورکردن اجابت درخواست های ما توسط خداونده، وقتی اینهاروباورکنیم راههابهمون گفته میشن که چکارکنیم، قدم هابهمون گفته میشن موقعیتها بهمون گفته میشه، ادم ها بعنوان دستان خداوند به کمکمون میان وبه هران چیزی که ارزویش راداشته باشیم میرسیم
تشکرازاستادوهمه
شاد، پیروز سربلند سعادتمند وثروتمندباشید دردنیا واخرت