یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سلام استاد عزیزم
واقعا خوشحالم شدم وقتی دیدن توی این فایل از همیشه خوشحال تر هستید. خدارو شکر میکنم که که با شما آشنا شدم و با شما ادامه دادم و توی مسیر موندم.
قبل از اینکه این فایل رو قرار بدید نظراتی که قبلا گذاشته بودم توجهم رو به خودش جلب کرد… به خودم گفتم من مدت هاست که فقط دارم میام اینجا از حس قشنگ درونیم و رابطه ام با خدا مینویسم…
واقعا که قشنگ ترین نعمت زندگیم همین رابطه زیبایم با خدایم هست. تا وقتی که احساس گناه رو از خودم دور نکردم نتونستم باهاش صمیمی باشم…اون همیشه بامن هست هر روز به من الهام میکنه هر روز به من عشق میده… این احساس باهیچی در دنیا قابل مقایسه نیست. نظراتی که هم از دوستان میخونم بوی توحید میده و با خواندن هر یک از نظرات بیاد خدا میوفتم و این چقدر زیباست که دوستان عزیز و توحیدی توی این سایت دارم.
برای همه عزیزان ارزوی سلامتی و ثروت موفقیت دارم???
سلام دوست عزیز
احساس خیلی خوبی بهم دست داد وقتی هذا من فضل ربی که نوشته بودی را خواندم…. قطعا شما میتونید راه درمان این بیماری را بدست آورید و به دیگران نیز کمک کنید. من نیز تضادهایی در زندگی ام وجود دارد، امشب ذهنم را به خود درگیر کرده بود و عبارت چرا من؟ به صورت ناخودآگاه به ذهنم آمده بود ولی حال شما عبارتی رو بهم هدیه دادید که من را هر بار به هماهنگی میرساند… قطعا این از طرف خدا بوده و شما زبان خدا بوده اید…
من نیز دچار برخی از بیماری های جسمی روانی بودم خداوند عاشقم کرد و عشق را به من یاد داد. به من یاد داد که عشق درمان هر دردی هست.
به قدرت خدای درونت، زندگیت می‌تواند به همان شگفتی و زیبایی باشد که میخواهی!