یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازهاش برگی از درخت نمیافتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگیات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان میشود که خدا میگوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابستهات میکند که دیگر فضایی نمیماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذرهای، تأثیری بر زندگیات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازهی ایمانم به او، حامیام میشود و به برکتش دسترسی مییابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که میگوید تمام اتفاقات زندگیات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت، سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت میشود برای حرکت، عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران میشمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذرهای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفقاند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شدهاند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانهی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانیمان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما میدانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حلها را میداند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
به نام خداوند یکتا
خدایا، هر چی دارم و ندارم، همه از توئه…
سلام به استاد عزیز، دستان خدا روی زمین،
مریم جان نازنینم و دوستان توحیدی مهربانم در سایت…
خوشحالم که تو این مسیر نورانی کنار شما هستم و هر روز یه جرعه از دریای بیپایان توحید و عشق الهی مینوشم. خدا رو شکر که تو این دنیا، جایی هست که با آدمهایی همدل و هممسیر، میتونیم از نعمتهای خدا بگیم و نورش رو توی لحظههامون جاری کنیم.
خدایا، ازت ممنونم که دستانت رو در قالب انسانهای نورتو کنارم قرار دادی و با عشق و حکمتت زندگیمو هدایت میکنی. امیدوارم همیشه در مسیر یکتاپرستی و عشق الهی ثابتقدم باشیم و هر لحظهمون جلوهای از حضور تو باشه.
الهی که نور توحید و آرامشِ ایمان همیشه تو قلبهامون بتابه…
وقتی خدا باشه، حتی تو سختترین لحظهها هم یه نور امید تو دلت روشنه. اون موقع که همه درها بسته میشن، خدا همون دری رو باز میکنه که فکرشم نمیکردی. وقتی دلت میگیره، فقط کافیه باهاش حرف بزنی، آروم آروم حس میکنی یه دستی رو دلت میکشه و سبک میشی.
خدا که باشه، اگه کل دنیا هم پشتت رو خالی کنن، بازم کمبودی حس نمیکنی. چون قدرت و عشقش تمومی نداره. فقط کافیه بهش اعتماد کنی، بقیهاشو بسپاری به خودش. اون موقع میبینی که چطور هر چیزی که واقعاً به نفعته، سر راهت قرار میگیره.
واقعاً که خدا برای بندهاش بیشتر از کافییه….
یکی از مهمترین قوانین خدا اینه که تمام اتفاقات زندگیمون، بدون استثنا، نتیجهی باورهای درونیمونه. یعنی هر چیزی که تو دنیای بیرون میبینیم، انعکاسی از دنیای درونمونه. اگه باور داشته باشی که لایق خوشبختی و نعمتهایی، کمکم میبینی که شرایط زندگیات هم تغییر میکنه و اتفاقات خوب به سمتت میان.
وقتی از عمق وجودت به یکتا بودن خدا ایمان داشته باشی و بهش توکل کنی، این باور مثل یه سپر محکم جلوی هر استرس و نگرانی رو میگیره. اونوقت سلامتی و آرامش نهتنها توی روحت، بلکه توی جسمت هم جریان پیدا میکنه. چون دیگه نگرانیهای بیخود ذهنت رو مشغول نمیکنن و بدنت هم به تبع اون آروم و سالم میمونه.
یکتاپرستی واقعی یعنی هر لحظه به یاد داشته باشی که یه قدرت بینهایت مهربون و توانا هواتو داره. این ایمان، مثل یه سرمایه اولیهست که میتونی باهاش زندگیت رو بسازی. اونوقت حتی توی سختترین شرایط هم میدونی که این فقط یه مرحلهست و پشت هر تاریکی، یه روشنایی منتظرته.
پس هر لحظه که بخوای رفتارت رو با قوانین خدا هماهنگ کنی، انگار داری خودت رو به یه چشمه جوشان از آرامش و نعمت وصل میکنی. و این یعنی همون زندگیای که همیشه آرزوش رو داشتی…
من پرستو، دل رها در آسمان
نه به دین خاصی اسیر، نه به بندِ این جهان
نه به رسم و مذهبِ این خاکیان
من یکتاپرستم، عاشقِ آن بینشان
راه ابراهیم و آیین حنیف
دل سپرده بر خدای بیخریف
هر کجا ردّی ز یکتایی بُوَد
قلب من آنجا به شیدایی رود
در حریم عشق، هر رنگی محو
جز خدا در چشم من، هر چه، سهو
خویش را در بند نامی نسپرم
جز به عشق او به جایی نگذرم
جان من پروازه در دشت یقین
جز خدا در دل نگیرد هیچ دین……
خدایا پرستو عاااشقته…..