توحید عملی | قسمت 10

سلام خدمت استاد عزیزم

همین دیشب بود طبق قرار همیشگی 12 به بعد با تجهیزات گرمایی زیاد رو پله‌ها نشستم و آسمون شب رو نگاه کردم ستاره خوشه پروین و تیرکمان خیلی دور شده بودن البته که ما از اونها دور شدیم اونها که جای خودشونن

خلاصه رندم نرم افزار قرآنی رو پلی کم زدم و سوره روم اومد

وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَهً فَرِحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَهٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ ﴿٣6﴾

و هرگاه به مردم رحمتی [چون نعمت، ثروت، اولاد و امنیت] بچشانیم به آن شادمان می شوند، و چون به سبب گناهانی که مرتکب شده اند آسیب و گزندی به آنان رسد، ناگهان ناامید می شوند. (36)

أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿٣٧﴾

آیا ندانسته اند که خدا رزق و روزی را برای هرکه بخواهد فراخ و گشاده قرار می دهد و [برای هر که بخواهد] تنگ می گیرد؟ یقیناً در این [برنامه] نشانه هایی است برای مردمی که ایمان دارند. (37)

واقعا هرچه تضاد و ناخواسته که تو زندگی می‌بینم به خاطر باورهای خودمه به خاطر اینکه سمت خودمو هنوز خوب انجام ندادم، باز هم خدا خیلی به من لطف داره و صبر کم منو می‌بینه و قلبم رو آروم می‌کنه و هرچی خوبی و لطف همه از سمت اونه از دست من کاری بر نمیاد ،اصلاً ذهن محدود من وقتی فکر می‌کنم این کسب و کاری که در پیش گرفتم رو چطور به اینجا رسوندم خطا میده چون کدوم از کارهام طبق برنامه‌ای که خودم چیده بودم پیش نرفت و وقتی به او اتکا کردم میانبر ها رو نشونم داد ،بهم شجاعت و جسارت داد منی که کوچکترین تجربه ای نداشتم آدمهای باتجربه ای رو سر راهم گذاشت که از اونها کلی یادگرفتم

دقیقاً همین صحبت‌های تو این فایل رو من دیشب با خدای خودم داشتم

خدایا من که کسی رو نمی‌شناسم ،این آدمها رو تو پیدا کردی ،تو راه حل ها رو بهم گفتی خدایا من که تجربه‌ای ندارم تویی که اسمم رو در این صنف سر زبون انداختی

خدایا به خاطر نیروهای ماهر و کاربلد و خوش قولی که دارم سپاسگزارم ،بعد تو ذهنم اومد که در واقع همونها که بابتشون از خدا سپاسگزاری هم خودش هستن در واقع کار تو رو داره خدا انجام میده خداست که به آنها نیرو و توان میده ،خداست که به ذهن اونها ایده میده ،خداست که زمان رو تنظیم می‌کنه، خداست که کارها رو برای تو آسون کرده

تا همین دو ماه پیش کارم سخت پیش می‌رفت ،تایمی برا خودم نداشتم و مدام تکرار می‌کردم خدایا منو آسون کن برای آسونی‌ها

و الان چند وقتی هست که همون جایی که می‌خواستم هستم ،تایم دارم که فایل‌ها رو با حوصله بنویسم وچند بار گوش کنم ،تایم دارم که نکات کلیدی فایل‌های رایگان و تجربه‌های ارزشمند دوستان در کامنت‌ها رو هم بنویسم،برا پسر عزیزم وقت کافی بزارم که همش می‌گفت :مامان احساس می‌کنم توجهت به من خیلی کم شده.

و من کاری برای این آسونی نکردم هیچ ایده خاصی نداشتم فقط خواستم و فقط از او خواستم,به بقیه ،به ایده هام تکیه نکردم ،ذهنم رو خاموش کردم وفقط گفتم خدایا خودت آدمای کار بلد و خوش قول رو به سمت من هدایت کن،خدایا منو آسون کن برای آسونی ها

به این نتیجه رسیدم که اونهایی که خدا رو ندارند پس چی دارن!.

چون واقعاً همه چیز اونه ،چطور بدون اون کارهام پیش ببرم،زندگی کنم

چطور بدون اون تو این دنیا دوام بیارم و بتونم حرکت کنم

با تنهایی اوکی هستم ، اما از تنهایی بدون خدا خیلی می‌ترسم ،خیلی احساس بی‌کسی و رها شدگی می‌کنم

الان هم که کامنتم رو دارم می‌نویسم زیر آسمون پر از ستاره هستم ،چقدر اینجا بهم آرامش میده،حس می‌کنم کل ستاره‌ها تو همین محدوده بالاسر خونه ما جمع شدند اصلادوست دارم اینجوری فکر کنم ،که همونطور که خاطر خدا خیلی برام عزیزه خاطر من هم براش خیلی عزیزه خیلی حس خوبیه..