توحید عملی | قسمت 10

سلام به استاد دوسداشتنی خودم و خانم شایسته گل و همه دوست های عزیزم

به اندازه ای ک سرت در مقابل خداوند پایینه به همون اندازه خدا سرتو جلو بقیه بالا نگه می داره

میخوام از دورانی بگم که توسط دیگران تحقیر شدم میگفتن تنبلی، نمیخونی، تواناییش رو نداری، مدام با بقیه مقایسه میشدم، فلانی رفت بهترین رشته رو خوند تو هنوزم پشت کنکوری، تو هنوزم در حسرت یه صندلی توی یه دانشگا خوب هستی، پس کی میخوای شروع کنی، این شد زندگی، فلانی بچه داره منم بچه دارم، آبرومون رفت هر کسی می پرسه الهام چی کرد هنوزم پشت کنکوره باید با شرمندگی بگیم اره یکسال دیگ موند

اینا تمام حرفایی بود ک من دوسال مدام شنیدم و هرچی سعی میکردم تا خودمو آروم کنم نمیشد، اونقدر در مقابل کنکور ناتوان شده بودم ک اونو مثل یه غول روبروی خودم میدیدم (شرک)

خیلی وقتا با خودم میگفتم فلان مشاوره رو برم حتما دیگ میخونم و رتبه خوب میارم یه مدت میرفتم و با نا امیدی رهاش میکردم، بعد میگفتم ن میگن اگه اون معلم رو بگیری قبول شدنت حتمیه یه مدت معلمم رو عوض میکردم و بعد با خستگی و ناامیدی رهاش میکردم، از این کلاس به اون کلاس، از این مشاوره به اون مشاوره تا جایی ک دیگه بریدمممممم

کمتر از دوماه مونده بود ب کنکورم با عجز و ناتوانی از دوسالِ سختی ک پشت سر گذاشته بودم، بعدِ نمازم سجده افتادم و زار زار گریه کردم و التماس کردم گفتم من دیگه توانی ندارم اصلا هیچی ندارم حتی دیگه کسی به اسم الهام رو نمیشناسم ولی تو میتونی تو قدرتش رو داری فقط نجاتم بده با اشک و گریه التماسِ خدا کردم

خدا شاهده از همون شب به بعد در کمتر از دوماه خدا توانایی بهم داد ک از ساعت 6 صبح بعد نماز شروع میکردم به درس خوندن تا خود ساعت 9 شب، اون انرژی که به من داده میشد از من نبود، من دوسال فقط درجا زدم اون دوماه فقط و فقط انرژی بود ک خدا بهم داده بود وگرنه من کجا و روزی 13 ساعت درس خوندن کجا

توی اون مدت به یه رهایی و ایمانی رسیده بودم ک سر جلسه کنکور وقتی کنار خواهر دوقلوم نشسته بودم و آزمون رو دادم حتی یه لحظه هم به تقلب فکر نکردم چون یقین داشتم خدا هست اون کمکم میکنه نیازی به دیگران ندارم نتیجه اومد و در کمال ناباوری که حتی مشاوره ها هم میگفتن دانشگا دولتی توی شهر خودت نمیتونی بیاری و نهایت بری شهرهای اطراف اما من قبول شدم توی همون دانشگاهی ک میگفتن امکان نداره بتونی قبول بشی، پشت سرش 8 ترمه تموم کردم و ارشد با رتبه دو رقمی قبول شدم، هفته پیش تهران بودم و به پاس اینکه توی پروژه بنیاد ملی نخبگان تیم برتر شدم ازم تقدیر شد،بهم تقدیر نامه دادن و همه بهم تبریک گفتن

به اندازه ایی ک سرت در مقابل خدا پایینه به همون اندازه خدا سرتو پیش بقیه بالا نگه میذاره

پشت تمام این اتفاقات و موفقیت های درسیم فقط و فقط خدا بود، خیلی وقتا بود نمیخوندم و میگفتم تو باهام بیا من نخوندم تو امتحان بده تو کنارم باش من بلد نیستم ولی تو میتونی

من هیچ اعتباری به خودم نمیدم فقط خدا بود

و حالا سوالم از خودم اینکه تو با وجود همچین خدایی چرا باید بترسی؟ چرا باید نگران حفظ همچین شرایطی باشی مگه این موقعیت رو تو بدست آوری ک تو بخوای حفظش کنی؟

حالا همه میگن افرین موقعیت خوبیه حیفه موندی ایران برو، تو تواناییش رو داری برو، اینجا جای تو نیست

میخوام بگم حیف اینکه من همچین خدایی رو یادم بره، نامردیه من اینو از خودم بدونم

همون خدایی ک من رو از ناتوانی مطلق نجات داد دوباره زنده ام کرد، بهم اعتبار داد، کمکم کرد منو بلند کرد همون خدا بهترین برنامه ها رو برام داره

واقعا ترس و نگرانی نهایت شرک و بی ایمانیه درمقابل همچین خدایی

امیدوارم همیشه یادم بمونه خدا چطوری در همه موارد زندگیم قدرتش رو بهم نشون داد

موفق و پیروز باشید

سلام دوست عزیزم امیدوارم حالتون خوب باشه

خیلی خوشحال شدم که کامنتم احساس خوبی بهتون داد

اون سال ک من کارشناسی قبول شدم هیچ مشاوره ایی فکر نمیکرد ک من بتونم شهر خودم قبول بشم اما شد و این چیزی جز حضور خدا نبود من بعد از کنکور گفتم نتیجه مهم نیس مهم اون خدایی هست ک من پیدا کردم و شناختم

من اون سال با خدایی ک استاد درموردش صحبت میکنه آشنا شدم و متوجه شدم تمام این دور زدن ها و سرگردانی ها به خاطر این بود ک من مشرک بودم البته اینو الان با صحبت های استاد متوجه شدم، کلید موفقیت اون سال من توحید بود من همه جارو رفتم همه دورامو زدم و از همه جا بریدم از همه ناامید شدم و آخرین راهی ک برام موند خدا بود

به خدا با تمام وجودم بدون ذره ای شرک رو کردم و خدا پاسخ داد

اینو با آگاهی الانم میگم شاید توی ذهنتون نقش ببنده ک من دو ماه روزی 13 ساعت درس خوندم اما این دلیل اصلی نبود، دلیل درس خوندن من هم این بود ک باور داشتم باید بخونم تا قبول بشم و خدا طبق باورم بهم قدرت داد، کنارم بود خوندم و قبول شدم

دلیل اصلی توحید بود چون من با اون رتبه و اون درصدها هم قبول نمیشدم و قبولی من فقط وفقط لطف خدا بود فقط بدلیل ایمان بود

حالا چرا اینو بهتون میگم چون من توی کنکور ارشدم دقیقا تجربه ای ک استاد توی فایل توحید عملی 11 گفتن رو داشتم من اصلا نخوندم و باورم به این بود، خدایی ک همراهمه اون دانشش رو داره و ازش سوال میکردم کدوم جوابو بزنم هرکدوم از گزینه ها ک چشمک میزد اونو میزدم و با همین روش رتبه من 22 شد ک بازم دلیلش توحید بود

شما درمورد تکامل پرسیدید من اون سالی ک کنکور کارشناسی دادم خدارو پیدا کردم اما رهاش کردم اگ من به همون روش پیش میرفتم اگ درگیر حاشیه نمی شدم اگه اصل رو میچسبیدم مسیر تکاملم کوتاه تر میشد

به نظر من از هرکجا ک هستی اگ شروع کنی و توحید رو تمرین کنی همه چیز بهت داده میشه حتی بیشتر از تصورت، به قول استاد وقتی توحید درست بشه همه چیز خود ب خود بوجود میاد اگ کنکور کارشناسی ارشد رو نداده بودم میگفتم در کنارش درست هم بخون و تلاشت رو بکن اما دیدم ربطی به خوندن هم نداره فقط توحید

این اصلا توهم نبود باور قلبی بود

وقتی با تمام وجودت باورش کنی برات اتفاق می افته حتی چیزی خارج از تصور بقیه برات اتفاق می افته

من درمورد قبولیم با کسایی ک توی مدارش نبودن اصلا حرف نزدم و چیزی نگفتم چون میدونم باور نمیکنن

خود من بعد از دیدن فایل توحید عملی 11 شروع کردم دوباره باور توحیدیم رو قوی کنم مثلا با تمرین های کوچیک مثل اینکه چیزی گم میکنم میگم خدایا تو بهم بگو کجاست و به طرز عجیبی منو به سمت اون هدایت میکنه بعد همین باعث میشه باورم قوی تر میشه ک خدا هست و توی خواسته های بزرگتر هم ب همین سادگی جواب رو بهم میگه

امیدوارم تونسته باشم بهتون کمک کنم موفق باشید

دوست عزیزم سلام

منم براتون آرزوی موفقیت میکنم

چقدر آیاتی ک نوشتید الهام بخش و عالی بود

دقیقا خدا زمانی ک احتیاج داری به کمکت میاد و با آرامش دادن بهت کمک میکنه دقیقا احساسش کردم، آرامشی ک شبیه خلسه هست و باهات کاری میکنه ک تسلیم تسلیم باشی

موفق باشی دوست خوبم