توحید عملی | قسمت 10

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُم بِإِیمَانِهِمْ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ» (ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻫﺎﻱ ﭘﺮﻧﻌﻤﺖ ﻛﻪ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ، ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ(٩)

«دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلَامٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» (ﺩﻋﺎ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: «ﺧﺪﺍﻳﺎ! ﺗﻮ ﭘﺎﮎ ﻭ ﻣﻨﺰّﻫﻲ!» ﻭ ﺩﺭﻭﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ، ﺳﻠﺎم ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: «ﺳﭙﺎﺱ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ.»(١٠) سوره یونس.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

سلام خدای من ، با تواضع و ابراز بندگی به درگاه با عظمتت دست یاری و تسلیم به سوی تو دراز میکنم و میگویم خدایا من به هر خیری که از جانب تو بهم برسه سخت محتاج و نیازمند و مشتاقم، ای خدای من هر آنچه دارم از آن توست و من ناتوان مطلق هستم، ای رب من، ای یگانه فرمانروای قدرتمندی که همه هستی فقط ذره ای از قدرت توست، این بنده حقیر و ناچیزت را چه به غرور که از عهده برآوردن نیازهای طبیعی خودش هم ناتوان است؟!

خدایا من بر خودم ظلم کردم و هر چه از اتفاقات نازیبا بود رو خودم کسب کردم و هر آنچه از زیبایی ها و نعمتها بود رو تو عطا کردی. «وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

سلام و درود به استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته بزرگوار و همه دوستان نازنینم در این سایت و در این خانواده توحیدی.

بارها و بارها با اینکه توی پاسخ به کامنت های پر از محبت دوستانم مینوشتم اعتبار این کلماتی که نوشته میشه با من نیست و خداوند بر قلب من الهام می‌کنه و خداست که انرژیش بر قلبم جاری میشه ولی بازم ذهنم یه وقتایی گول نجوای شیطان رو میخوره و فکر می‌کنه که اعتبار کامنت ها با خودشه و نه از خداست و نتیجه اش میشه ده ها تب مرورگر که توی گوشی هنوز باز هستن و کامنت های نیمه تمامی که هیچوقت به پایان نرسیدن.

چند روز پیش یه ایده ای به ذهنم رسید، یه کار برقکاری خیلی ساده. وقتی رفتم وسایل مورد نیازش رو بخرم مغازه دار که خودش قاعدتاً برقکشی رو بلده بهم گفت همچین چیزی غیر ممکنه، قطعاً اتصالی برق میده و همه چیو خراب می‌کنی. ولی من میدونستم این موضوع قابل انجامه. وسایل رو گرفتن و وقتی از مغازه اومدم بیرون گفتم تو نمیدونی من شاگرد استاد عباس منش هستم، پس نباید میگفتی تو نمیتونی ، و این ایده امکان پذیر نیست. چون من هر جور شده انجامش میدم. ایده رو اول با باتری و چراغ 12 ولت تست کردم و دیدم ایده کار می‌کنه ولی وقتی سیمها رو به کلید لحیم کردم دیدم کلید خراب شده، چون حرارت دستگاه هویه به داخل کلید منتقل شده و کلید رو از اعماقش از کار انداخته … بعد از کلی زمان گذاشتن دست تسلیمم رو آوردم بالا گفتم خدایا من فکر میکردم با عقل خودم میتونم انجامش بدم… ولی من اشتباه کردم. یه ایده دیگه بهم داد که دیگه سیمها رو به کلید لحیم نکن، بجاش به سوکت برق لحیم کن سوکت رو به کلید وصل کن. و انجام شد، با برق شهری تست کردم و جواب داد.

باور کنید بالا بردن دست تسلیم همیشه جواب میده، ولی فقط و فقط به درگاه خداوند .

حتی ایده نوشتن همین کامنت هم چند روزه توی ذهنمه، و قرار بود برای فایل ذهنیت قدرتمند کننده بنویسمش ولی تا خداوند اجازه بهمون نده تا قلبمون بهش وصل نباشه اجازه نوشتن نداریم.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

همین چند دقیقه پیش بود که داشتم فصل دوم کتاب رویاها رو می‌نوشتم و به یک سری سوالات جواب میدادم. چند روز پیش که قرار بود از عسلویه بگردم مرخصی یه حسی بهم گفت یه چیزیو جا گذاشتی … رفتم سراغ کمد محل کار چک کردم دیدم نه چیزی رو جا نذاشتم ولی همون حس گفت حالا داری میری جزوه کتاب رویاها رو هم با خودت ببر. گفتن اکی … بعد از حدود 4 ساعت مسیر که رسیدم به بوشهر طرفای ظهر بود گفتم راستی نشانه امروزم رو چک نکردم. زدم روی نشانه روزانه و کتاب رویاها بود. چه کنم که ایموجی کار نمیکنه توی متن ولی خدا وکیلی شبیه همون ایموجی تعجب شدم. آخه چطور ممکنه. کیه که اینجوری هدایت می‌کنه. کی بود که گفت جزوه رو بردار. خدایی که سر موضوعات اینقدر ساده هدایت می‌کنه مگه میشه سر موضوعات بیگ شات زندگی انسان رو رها کنه؟

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

چند روز پیش به آیه 83 انبیاء هدایت شدم که سرگذشت ایوب پیامبر بود و می‌گفت «وَأَیُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ» گفتم چرا آیه داره میگه «اذ نادیٰ ربَّهُ» رب خودش رو صدا نزد. در حالیکه رب یک مفهوم مطلق هست و رب ایوب و موسی و من و دیگری همه یکیه… و خداوند این رو به قلبم داد که ایوب به اندازه باور خودش، رب رو صدا زد پس میشه «ربه». هر کسی به اندازه ایمان و باور خودش رب خودش رو صدا میزنه در حالیکه رب فقط و فقط یکیست و مطلق و ازلی و ابدی.

وقتی داشتم کامنتم رو می‌نوشتم دفتر شکرگزاری رو برداشتم و این جمله رو توش نوشتم، دلم نیومد براتون ننویسمش …

(خدایا سلام، ازت به خاطر این احساس خوب و به خاطر این روز زیبا بی‌نهایت شاکر و سپاسگزارم، الهی شکر،‌الهی شکر، الهی شکر، خدایا کماکان دست تسلیم و درخواستم بالاست و سر تعظیم و تواضعم پایین، ازت به خاطر خودت شاکرم)

«سر ارادت ما و آستان حضرت دوست ؛ که هر چه بر سر ما میرود ارادت اوست»

«وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ» (و اینکه اوست که بی‌نیاز کرد و سرمایه باقی بخشید)

از استاد عباس منش و استاد شایسته بزرگوار و همه دوستان نازنینم بسیار بسیار ممنون و سپاسگزارم. از صمیم قلبم دوستتون دارم.

الهی صد هزار مرتبه شکر.

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق و متنعم باشید.