توحید عملی | قسمت 10

وقتی توحید داری و شکرگذار

گاهی چنان از گل های خشکیده بهارنارنج که جاریت بدست شوهرت برایتان فرستاده مست میشوی که انگار بهشت را با تمام زیباییش و امنیت و آرامشش در آغوش کشیدی و فقط و فقط خدا برای توست ، از حضورش مستی و عاشق ، غرق در اقیانوسی از لذت بی نهایت

تجربه اش کن من قول میدهم با این تجربه ، تجربه ی دیگری نمی خواهی .

مشکل پسند می شوی در انتخاب لذتها ، قانع نمی شوی به لذت کم ، سرمستی در تنهایی ، سرشاری از عشق حتی اگر هیچ کس در جهان به تو عشق نورزد .

باور کن تجربه اش کرده ام ، ای کاش می توانستی درکم کنی از چه حالی صحبت میکنم ، ای کاش میتوانستم تجربه اش را برایت بفرستم درب خانه ات و با تمام وجود هدیه اش بدهم به تو .

توصیفش سخت است باید با دلت لمسش کنی ، با روحت مزه مزه کنیش ،دوست نداری تمام شود آن لحظات مثل ماهی کوچکی که وابسته است به آب ، وابسته اش می شوی ولی خیالت راحت باشد که همیشه کنارت هست و جزئی از توست .

صادق ترین است در عشق ورزیدن ، تو را فقط برای خودت می خواهد ، نیازمند حضورش میشوی ، ذره ذره وجودت برای بودنش در کنارت فریاد می کشند ، تمنای بودنش را داری ، اسیرش میشوی ولی آزادی خیلی آزاد ، چشمهایت را که پاک کنی همه جا میبینش ، زیبایی محض است …