توحید عملی | قسمت 10

سلام استاد جان

رفته بودم ولایت پدری پارسال زمستون بود به دلم افتاد برم آرامستان ولایت که البته همه عصر پنجشنبه میرن خلاصه آماده شدم راه افتادم وسط هفته بود موقع رفتن گفتم خدایا اونجا همیشه پر است از سگهای گرسنه گفتم خدایا توکل به تو میرم

رفتم مزار خواهرم تقریبا ردیف آخره یک لحظه نگاه کردم دیدم فاصله چند متری پنج تا سگ خیلی بزرگ دراز کشیده بودن زمین گفتم یا خدا بعد دیدم یهو یکی از اونا که سگ سیاه و بزرگی بود روی دوتا پا تمام قد ایستاد و شروع کرد مثل گرگ زوزه کشیدن انگار صدای خاصی شنیده باشه بعد دیدم اون چهارتای دیگه به پیروی از اون همه دو پا ایستادند و زوزه کشیدن

اصلا یک چیز تعجبی بود منم چسبیده بودم زمین و البته با ترس با خودم میگفتم خدایا رحم کن هیچکس نبود با فاصله خیلی خیلی دور دو سه تا مرد مشغول کندن قبر بودن شنیده بودم حرکت کنی سگ دنبالت میکنه گفتم خدایا چیکار کنم همه این اتفاق دو سه دقیقه شد یک دفعه دیدم خدای من سگ سیاه راه افتاد چند قدم که داشت میومد به طرفی که من نشسته بودم بعد سگهای دیگه هم راه افتادن یعنی روح از بدنم داشت جدا میشد گفتم خدایا غیر تو کسی رو ندارم ولی با تمام ترسی که داشتم نمیدونم چرا قلبم آروم بود سرم رو انداختم پایین

خدا میداند سگ سیاه از کمتر از نیم متری من سرش رو انداخت پایین رد شد فکر کنید سگی که با اون غضب داشت میرفت انگار در مقابل من سر تعظیم فرو آورد و بقیه هم به پیروی از اون با همون شکل از کنارم رد شدن و من با رد شدن هر کدوم ی صلوات میفرستادم

گفتم خدایا تو به اونها فرمان دادی اونطور خاضع از کنار بنده ای که تو را صدا زد و گفت خدایا غیر تو کسی رو ندارم بگذرند

خدا میداند بارها و بارها وقتی یاد اون لحظه میوفتم واقعا از ترس میلرزم حتی الان که داشتم مینوشتم اون ترس اومد تو وجودم

خدایا اون لحظه چه ایمانی در دلم ایجاد کردی و آرومم کردی خدایا شکرت

بعد از اون به هر کس تعریف میکردم وحشت میکرد داداشم که میگفت بخدا من بودم سکته میکردم

گفتم خدایا تو به دلم انداختی برو و من گوش کردم در حالی که میدونستم شرایط اونجارو ولی تو حافظ و نگهدارم بودی

وقتی گوش جان میسپاری به ندای دلت آنجاست که ایمانت را نشان میدهی و حرکت میکنی و خداوند در کنارت است

استاد جان من خیلی خیلی جاها خودم و فرزندانم رو به تو سپردم و آروم بودم و بعد دیدم خداوند چه خطرهایی رو از خودم و فرزندانم دور کرده و زبانم بند اومده در مقابل قدرت و عظمت و مهربانی خداوند

ولی من از تاریکی میترسم از جنگل میترسم از تنها بودن در جای خلوت میترسم با آنکه چندین بار به فاصله رانندگی کردم ولی هنوزم از رانندگی میترسم

از خداوند میخواهم ایمانم رو قوی کند تا بر ترسهایم غالب شوم و برایتان بنویسم چگونه خداوند دعایم را اجابت کرد

دوستون دارم