توحید عملی | قسمت 11

سلامی دوباره به استادان عزیز عباس منش و شایسته و دوستان آگاهم. وقتی استاد در مورد قدم اول انجمن NA صحبت کرد در ذهن من زنگی زده شد و من تصمیم گرفتم این نامه را به خدا بنویسم: خدای عزیز و مهربانم. گل نیلوفر آبی رنگ من. گل آفتابگردان من بیش از 10 سال است که تلاش می‌کنم تغییر اساسی در شخصیت خودم و زندگیم ایجاد کنم. اما موفق نشده‌ام. راه حل‌های مختلفی را امتحان کرده‌ام. اما همیشه یک قدم به جلو و یک قدم به عقب برداشته‌ام‌‌. چون خودم را لایق شرایط بهتر نمی‌دانستم. الان اعتراف می‌کنم که به تنهایی از تغییر دادن خودم و زندگیم ناتوانم. احساس عجز می‌کنم از اینکه زندگیم و باورهایم را تغییر دهم. در کنترل ذهنم و افکارم احساس ناتوانی می‌کنم‌. به کمک تو برای کنترل ذهنم و تغییر دادن عادت‌هایم محتاجم.

خدایا من نمی‌دانم چطور باید زندگیم را تغییر دهم و عادت‌های بدم را کنار بگذارم و عادت‌های خوب در خودم ایجاد کنم. عادت‌های بدی که یک عمر درگیرشان هستم و وابستگی‌های بیرونی که نتوانسته‌ام کنارشان بگذارم. همیشه برای تغییر عادت‌هایم بهانه گیری کرده‌ام چون در کنترل ذهنم خودم را ناتوان احساس کرده‌ام. برای تغییر باورهایم و زندگیم محتاج هدایت تو هستم. تا کنون فکر می‌کردم خودم می‌دانم چطور باید خودم و زندگیم را تغییر دهم‌. اما بعد از این همه سال تلاش و عدم تغییر زندگیم اعتراف می‌کنم که نمی‌دانم چطور باید تغییر کنم‌. از تو می‌خواهم هدایتم کنی. اشتباهاتم را به من بگویی. کمک کن که مسیرهای اشتباهی که در گذشته رفته‌ام و نتایج بد آنها را هم دیده‌ام را دیگر نروم. کمک کن خودم و نکات ضعف و قوت شخصیتم را بشناسم تا بتوانم روی نقاط ضعف خودم کار کنم و آنها را بهبود ببخشم. از تو می‌خواهم توانایی خودشناسی را به من بدهی.

می‌خواهم کمک کنی غروری که باعث می‌شود خودم را بی‌نیاز از کمک و هدایت تو بدانم و فکر کنم که خودم می‌دانم و خودم می‌توانم را بشکنم. چون این غرور خیلی به من آسیب زده و باعث شده به خواسته‌هایم نرسم. العلق کَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَىٰ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﺁﺩﻣﻲ ﺳﺮﻛﺸﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. (۶) أَن رَّآهُ اسْتَغْنَىٰ ﭼﻮﻥ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻲ ﭘﻨﺪﺍﺭﺩ. (٧)

اصلا همین که من را به این مسیر تغییر و به سمت آموزش‌های استاد عباس منش هدایت کردی نشان می‌دهد که می‌خواهی در تغییر زندگیم به من کمک کنی. من به این دلیل 10 سال پیش به این سایت هدایت شدم که غرورم را شکستم و احساس عجز و ناتوانی در تغییر زندگیم کردم و از تو یعنی خدای خودم هدایت طلبیدم. اما بعد هر قدر زمان گذشت‌ و روی این آگاهی‌ها کار کردم بیشتر احساس کردم که خودم می‌دانم چطور باید شخصیتم و زندگیم را تغییر دهم. این من را از هدایت تو دور کرد. گفتی اگر خودت می‌دانی چطور باید تغییر کنی پس برو به تنهایی انجامش بده. به تنهایی حرکت کردم و سرم خیلی جاها به سنگ خورد و جهان با یک وزنه هزار تنی به من فشار آورد تا مجبور شوم سمت تو بیایم. اما الان اعتراف می‌کنم که به تنهایی نتوانستم. احساس عجز می‌کنم و تسلیم کمک و هدایت تو هستم. راه درست تغییر شخصیتم و زندگیم را به من نشان بده. به امید هدایت تو درخت بید مجنون نازنین من.