توحید عملی | قسمت 11

سلام دوست عزیز

من هم مثل شما پدر از دست دادم و تنها کسی از خانواده که اشکی نریخت و آرام بود من بودم چون همیشه سعی می کردم تا زمانی که پدر و مادر هستند بدون منت و با عشق تا آنجا که در توانم هست خدمتشون کنم و بارها و بارها پدر و مادر بهم گفتند که با تو راحت هستیم و حتی الان که در خدمت مادرم هستم نسبت به بقیه خواهر و برادرها با من راحت تر هست و حتی وصیت شو هم به من کرده.

حتی من نسبت به بقیه خواهر و برادرها بیشتر خواب پدرم را می بینم چون همیشه یاد خوبیهاش هستم و هر وقت یادم میاد خیراتی براش می فرستم حالا یک صلوات باشه یک آب دادن به کسی باشه، یاد خوبی هاش در بین جمع می کنم، یک سوره حمد براش می خونم و حتی ی بار هم در خواب مطلبی گفت که فهمیدم منظورش منه و برام دعا می کرد می خوام بگم یاد عزیزانمون بودن خیلی راحت فقط خوبی هاشون را در ذهنمون مرور کنیم و در بین اقوام از خوبی هاش تعریف کنیم همین یاد کردن آنها قلب انسان را آرام می کند چون روحشون از ما شاد و خداوند هم از اینکه خوبی های بندشو بازگو می کنیم خوشحال می شود و این شادی قطعا به ما هم می رسد.

من همیشه از خداوند این دعا دارم که خدایا هر کسی در کنارم هست احساس آرامش و امنیت داشته باشد و اگر هم می خوام کاری کنم براش، بی منت و عاشقانه باش حالا هرکی می خواد باشه. و این دعا خیلی بهم کمک کرده و باعث آرامش وجودم شده.

امیدوارم عزیزانی که جاودان شدند در عالم دیگر، اول آسایش و راحتی و شعف آنها باشه و ما هم همیشه خیر بندگانش را با کردار خودمون نشون بدیم

سربلند و عزتمند باشید