توحید عملی | قسمت 11

سلام استاد گرامی و آگاه،

من زهرا هستم.

ممنونم بابت این فایل فوق عالی،

خدا رو شکر می‌کنم برای این یادآوری ها که بسیار حیاتی هستند.

در این روزهایی که زمزمه هایی از شرایط اضطراب را بین مردم شنیده میشه (من چون اخبار رو دنبال نمیکنم فقط زمزمه ها رو می شنوم)

بمباران کردن ذهن با آگاهی های توحیدی واقعا آرامش‌بخش و باعث اطمینانه،

از شما و از خدا ی شما متشکرم.

قبل از عید قرار بود مغازه ای رو به نام خودم سند بزنم ، و به خاطر عوارض سنگین شهرداری میسر نمیشد،

از خداوند خواستم تا قبل پایان سال این کار رو برای من انجام بده،

گفتم من نمی دونم چجوری ، من تا قبل عید سندمو میخوام،

دو سه ماه گذشت تا اینکه شرایط به گونه ای پی گرفت که داشت اوکی میشد،

من هر کاری که لازم بود انجام دادم ،

ولی کا‌ر دوباره بوی گره و دردسر میداد ، دیگه گفتم من رها می‌کنم،

به محض اینکه من تقاضای ذهنی خودم رو کشیدم کنار ، کار انجام شد و دقیقا دو روز قبل از پایان سال 1402 سند مغازه تنظیم شد و کار انجام شد.

واقعا این کار برای من یک بیگ شات بود،

و سپاسگزار خداوند هستم که عیدی‌ خیلی بزرگی به من داد ،

در کنار این مسائل کارهای اداری دیگری داشته ام که با وجود تقلا و بر و بیا به بن بست خورد چون من به سابقه ی‌ تجربه م تکیه کردم.

در مورد مسائل مالی من تجربه کردم که وقتی از خداوند خواستم که به من کمک کنه که هزینه ها رو به خوبی ‌مدیریت کنم تونستم با وجود کمبود ظاهری پول، حتی پس انداز هم بکنم ، در حالی که با عقل خودم اصلا کم می آوردم.

در مورد کسب و کاری که میخواهم ایجاد کنم تا حالا به موفقیتی نرسیدم و با صحبت های استادم متوجه شدم که من به توانایی م مغرور شده بودم و همیشه میگفتم من از لحاظ مهارتم جزو معدود افراد در سطح کشور هستم ،

ولی موفقیت مالی ناچیزی به دست آوردم،

به زبان از خداوند تشکر می کنم که تو بهم یاد دادی، توانایی دادی، ولی در درونم به خودم اطمینان از لحاظ مهارتی داشتم و می‌گفتم هر کاری در این زمینه باشه من توانایی شو دارم،

و بارها تو همون زمینه خرابکاری هم کردم،

جالبه که حالا می‌فهمم ایراد از کجاست،

نوش جونت زهرا جان ، همین که ایرادات رو فهمیدی عالیه، این خودش ی نعمته،

خدایا شکرت

استاد عزیزم برای شما ی دنیا حال عالی تر آرزو می‌کنم.

متشکرم.

سلام بر سید علی

ممنون بابت کامنتت ، چه شب خوبیه امشب، اول کامنت آقا رضا عطار روشن رو خوندم بعد کامنت شما رو،

عالی بود.

چقد دغدغه هات منو یاد خودم انداخت.

این که یک چیزهایی رو رها کردم چون دیدم اون نتیجه ای که می خوام توش نیس،

مث نماز ،

دنبال ی نشونه نشستم،

می بینم روزها چقدر سریع میاد و میره،

چقدر تند تند شب میشه،

پس زندگی‌ کردن چی میشه، راضی بودن ، ..

به قول آقا رضا از تلاش و تقلا هیچی عاید آدم نمیشه،

باید پارو نزد وا داد،

خودش می بردت ی‌جاهایی که سورپرایزت می‌کنه،

خدا می دونه ما ته تهش چی می خواهیم ،

هر وقت تسلیم شیم دستمون رو می‌گیره میبره همون نقطه ،

اونجا که دل راضیه،

خوشحالم که راضی هستید،

این بزرگ ترین موهبته،

راضی بودن.

نوش..