توحید عملی | قسمت 11

بسم الله الرحمن الرحیم…

سلام بر استادِ نازنین و بانو شایسته و همه دوستانِ عزیزم در این مجمع زیبا…

چقدر من این سلسه فایلهای توحید عملی را دوست دارم…

حکایت تواضع در برابر خدا ، مثل همان تواضع ساحران فرعون که تواضع به خرج دادند و….

چقدر من این تواضعِ ساحرانِ فرعون را تحسین میکنم که قدرتِ خدای موسی را دیدند و گفتند….

(قَالُوۤا۟ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ ۝  رَبِّ مُوسَىٰ وَهَـٰرُونَ)

و ساحران فرعون گفتند که ما به پادشاه جهانیان ایمان آوردیم ، به همان کسی که پادشاهِ موسی و هارون است….

[سوره الشعراء 47- 48]

براستی که آنان در آن لحظه چه دیدند که‌ چنان ایمانی به خدا آوردند که با تهدیدهای فرعون هم متزلزل نشد و این در‌حالی بود که فرعون هم آنچه را که آنان دیدند ، دید ولی او منیّت به خرج داد و خود را کسی دید در برابر خدای متعال و در‌ گمراهی خویش ، گمراهتر شد؟؟؟!!!

یعنی میشه ما هم یه کوچولو از قدرتِ خدای موسی را ببینیم و مثل آنان ، تسلیم خدای او شویم و….؟؟؟!!!

حضرت موسی کسی است که نامش در قرآن با تعداد 136 دفعه تکرار ، در رنکینگِ نامِ پیامبرانِ ذکر شده در این کتابِ آسمانیِ نازل شده بر حضرت محمد ، با اختلاف زیاد نسبت به شخصِ دومِ حاضر در این رنکینگ ، یعنی حضرت ابراهیم با 69 دفعه تکرار ، در رتبه اول قرار دارد….

این نکته از نام حضرت موسی ، برای ما چه پیام مهمی دارد؟؟؟

چرا خدا نام او را زیاد تکرار کرده است؟؟؟

خب یه کوچولو فکر کنیم در این امر که درس ها و نکته ها در این امر نهفته است…

نام حضرت موسی در قرآنی که بر حضرت محمد نازل شده ، به عنوان یک بِرَند استفاده شده…

حال سوال این است که…

آیا حضرت موسی در سمینار بِرَندینگ شرکت کرده بود و تکنیک یاد گرفته بود تا با استفاده از این تکنیک ها نام خود را بِرَند کند؟

آیا حضرت موسی در کلاس بازاریابی و شیوه های تبلیغات و فروش شرکت کرده بود تا با استفاده از این شیوه ها ، بتواند نام خود را به جهانیان عرضه کند و داستان خود و قومش را به عنوان یک کتاب داستان مشهور به جهانیان عرضه کند؟

او که چوپانی بود که گوسفندانِ حضرتِ شعیب را به چراگاه می برد و از این تکنیک های بِرَندینگ و فروش و بازاریابی خبر نداشت….

بیاییم فکر‌کنیم که چه شد که  اینگونه نامِ او در این کتابِ آسمانی بِرَند شد و کتاب داستانِ او و قومش ؛ یعنی بنی اسرائیل ، عنوانِ پرمخاطب ترین داستان را به خود اختصاص داده؟؟؟

مسلما در این تفکر ، نشانه های زیبا و باورهایِ توحیدیِ قشنگی را کشف میکنیم….

داستان او را در دوران نوزادی اش میدانیم که چگونه خداوند او را از فرعونی نجات داد که همه نوزادان را میکشت و محبت او را در دل همان فرعونی میاندازد که قصد کشتنش را داشت ولی از این کار منصرف میشود و او را مهمان قصر مجلّل و باشکوه خود میکند….

حال او بزرگ میشود و وقتی تکامل خود را طی میکند ، شایسته دریافت حکمت و علم از سمت خدا میشود

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَٱسۡتَوَىٰۤ ءَاتَیۡنَـٰهُ حُکۡمࣰا وَعِلۡمࣰا…

و هنگامی که موسی به بلوغ جسمی رسید و بر قوای نفسانی خود مسلط شد ، به او حکمت و علم عطا کردیم…

[سوره القصص 14]

و در یک روز که در جمع مردم حاضر میشود ، شاهد دعوای دو نفر میشود که یکی از آنها از طرفدارانش است و دیگری از دشمنانش ، حال در این لحظه او وارد عمل میشود و با یک مُشت آن شخص را که از ماموران فرعون بود ، میکشد

…فَوَکَزَهُۥ مُوسَىٰ فَقَضَىٰ عَلَیۡهِ…

…پس موسی مشتی محکم بر او زد که او را از پای درآورد و کُشت…

[سوره القصص 15]

بعد از این اتفاق از خدا طلب مغفرت میکند و خدا هم او را به سادگی و راحتی میبخشد ، چقدر زیبا….

(قَالَ رَبِّ إِنِّی ظَلَمۡتُ نَفۡسِی فَٱغۡفِرۡ لِی فَغَفَرَ لَهُۥۤۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِیمُ) [سوره القصص 16]

بعد به او خبر میدهند که بخاطر اینکه مامور فرعون را کُشتی ، الان سخت بدنبال تو هستند تا تو را دستگیر کنند و به حسابت رسیدگی کنند

(وَجَاۤءَ رَجُلࣱ مِّنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِینَهِ یَسۡعَىٰ قَالَ یَـٰمُوسَىٰۤ إِنَّ ٱلۡمَلَأَ یَأۡتَمِرُونَ بِکَ لِیَقۡتُلُوکَ فَٱخۡرُجۡ إِنِّی لَکَ مِنَ ٱلنَّـٰصِحِینَ) [سوره القصص 20]

و او پا به فرار میگذارد و از شهر مصر خارج میشود به امید اینکه جانش در امان باشد و به سمت شهری بنام مَدیَن حرکت میکند….

(وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلۡقَاۤءَ مَدۡیَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّیۤ أَن یَهۡدِیَنِی سَوَاۤءَ ٱلسَّبِیلِ) [سوره القصص 22]

در آنجا با گروهی از چوپانانِ مرد مواجه میشود که به گوسفندان خود آب میدادند و در بین آنها دو خانم را مشاهده میکند که در گوشه ای ایستاده اند و منتظرند که همه بروند و بعد آنها وارد عمل شوند تا گوسفندان خود را آب دهند ، موسی که چنین صحنه ای را میبینید از ویژگیِ مرد بودن خودش استفاده میکند و به آنها کمک میکند و گوسفندانشان را آب میدهد و بعد به سمت سایه ای میرود و در آنجا خسته و درمانده خدای خودش را صدا میزند که…

(فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰۤ إِلَى ٱلظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّی لِمَاۤ أَنزَلۡتَ إِلَیَّ مِنۡ خَیۡرࣲ فَقِیرࣱ) [سوره القصص 24]

آری ، او خسته و درمانده بود از همه تدبیرهایش برای نجات خودش از دست مامورانِ فرعون و با آن خستگی اش در برابر خدا تسلیم میشود و به او میگوید که “خدایا تو بساز ، تو بسازی قشنگتره”

و همین تسلیم بودنِ او در برابر خدا ، سکوی پرتاب او بود برای بِرَند شدن و معروف شدن تا در تاریخ ماندگار شود و چراغ راهی برای مردم شود

نکته و اصل این است که:

×تسلیمِ جریانِ هدایتِ خدایی باشیم که هدایت را بر خود واجب کرده…

(إِنَّ عَلَیۡنَا لَلۡهُدَىٰ) [سوره اللیل ١٢]

×تسلیمِ جریانِ هدایتِ خدایی باشیم که زنبور عسل را قدم به قدم هدایت میکند و نتیجه تبعیت از چنین هدایتی ، ماده ای میشود بنام عسل که در قرآن از آن به عنوان “شفاء” یاد میشود…

(وَأَوۡحَىٰ رَبُّکَ إِلَى ٱلنَّحۡلِ أَنِ ٱتَّخِذِی مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُیُوتࣰا وَمِنَ ٱلشَّجَرِ وَمِمَّا یَعۡرِشُونَ ۝  ثُمَّ کُلِی مِن کُلِّ ٱلثَّمَرَ ٰ⁠تِ فَٱسۡلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلࣰاۚ یَخۡرُجُ مِنۢ بُطُونِهَا شَرَابࣱ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَ ٰ⁠نُهُۥ فِیهِ شِفَاۤءࣱ لِّلنَّاسِۚ إِنَّ فِی ذَ ٰ⁠لِکَ لَـَٔایَهࣰ لِّقَوۡمࣲ یَتَفَکَّرُونَ) [سوره النحل 68 – 69]

چه زیبا خدا در انتهای آیه مهرِ “إِنَّ فِی ذَ ٰ⁠لِکَ لَـَٔایَهࣰ لِّقَوۡمࣲ یَتَفَکَّرُونَ” میزند تا به ما بگویید که در این نشانه فکر کنید و ببینید که من با زنبور عسل صحبت میکنم و او را هدایت میکنم ، شماها که گل سرسبد مخلوقات من هستید ، با قدرتِ اختیار خویش به سمت من بیایید تا شما را هدایت کنم تا شاهدِ نتایجی شیرین مثل عسل باشید….

×تسلیمِ جریانِ هدایتِ خدایی شویم که با همه ما صحبت میکند ، همانگونه که با حضرت موسی صحبت میکرد…

….وَکَلَّمَ ٱللَّهُ مُوسَىٰ تَکۡلِیمࣰا [سوره النساء ١64]

مثلا چه زیبا با موسی صحبت کرد که برای رهایی از ظلم و ستم فرعونیان ، به او گفت که به سمت دریا برو ، حال موسی از این هدایت اطاعت کرد و به سمت دریا رفت و وقتی که در برابر دریا قرار گرفت ، هدایت بعدی آمد و با او صحبت کرد که عصایت را به دریا بزن…

(فَأَوۡحَیۡنَاۤ إِلَىٰ مُوسَىٰۤ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاکَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرۡقࣲ کَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِیمِ) [سوره الشعراء 63]

حال نتیجه همان شد که همه ما میدانیم که او و یارانش به سلامت از دریای شکافته شده عبور کردند و فرعونیان غرق شدند

(در اینجا شایسته است که یک مستند قرآنی را معرفی کنم بنام “فرعون ، رامسس دوم” که دیدنش میتواند برای شما بسیار زیبا و یقین آفرین و باور ساز باشد ، خوشا به حال آنانکه در مدار دیدنش باشند)

پس کل داستان در همین هدایت و صحبت کردن خدا با همه ماست….

آره ، خودِ خودِ خودشه ؛ کل داستان در این نکته است که باور کنیم که خدا با تک تک ما صحبت میکنه و در این صحبت های خود ما را هدایت میکند به قول عطار عزیز….

دوست یک دم نیست خاموش از سخن

گوش    کو     تا    بشنود    گفتار    او؟

مثلا همانگونه که به موسی گفت به سمت دریا برو ، به ما هم میگوید…

“در لحظه کنونی برو به فلان جا و فلان کار را انجام بده…” یا مثلا میگوید “فلان طراحی را انجام بده و آن را تبدیل به یک کارت ویزیتی برای خود کن و…”

حال اگر من از این هدایت و سخن او تبعیت کنم ، نتیجه ای را میبینم که بسیار شیرین است ، مثلِ شیرینیِ همان عسلی که از زنبوری تولید میشود که در اثر تبعیت از هدایت خدا ، بوده است.

حال سوال این است که او چگونه با ما صحبت میکند و چگونه باید صدای او را بشنویم؟؟؟

جواب این است که…

(وَمَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُکَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحۡیًا أَوۡ مِن وَرَاۤىِٕ حِجَابٍ أَوۡ یُرۡسِلَ رَسُولࣰا فَیُوحِیَ بِإِذۡنِهِۦ مَا یَشَاۤءُۚ إِنَّهُۥ عَلِیٌّ حَکِیمࣱ)

برای هیچ بشری ممکن نیست که مورد خطاب مستقیم خداوند واقع شود مگر از طریق وحی یا از ورای حجاب یا از طریق فرستاده ای که آنچه را که میخواهد بر او وحی کند ، همانا او بلندمرتبه و حکیم است

[سوره الشورى 51]

ما هم از جنس بشر هستیم و با استناد به این آیه ،لایق همصحبتی با خدا هستیم و در اینجا باید دائم این نکته را به خود یادآور باشیم که…

“او اکنون در حال صحبت با من است و من باید حواس خود را جمع کنم تا از برکت این لحظه و هم صحبتی با او غافل نباشم”

آری ، خدا صحبت میکند و بهترین مشاوره ها را به همه ما میدهد…

او با تک تک ما صحبت میکند و میگوید که چه کنیم ، مثلا در داستان هابیل و قابیل تامل کنیم ، وقتی که هابیل توسط قابیل کشته شد ، نمیدانست که با جسد برادرش چه کند؟ در همین لحظه خدا با یک کلاغ با او صحبت میکند که چه رفتاری را انجام بده…

فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابࣰا یَبۡحَثُ فِی ٱلۡأَرۡضِ لِیُرِیَهُۥ کَیۡفَ یُوَ ٰ⁠رِی سَوۡءَهَ أَخِیهِ… [سوره المائده 31]

حال کمی بیشتر تامل کنیم که قابیل در آن لحظه مرتکب گناه شده بود و بخاطر حسادتِ خود ؛ برادرش را کشته بود…

حال زیبایی خدای من در این است که در ان لحظات ، با شخصی که قتل انجام داده بود ، صحبت کرد ؛ حال با کسی که تمام تلاشش این است که در مسیر او باشد و هر لحظه ذکر “یا رب” به لب دارد ، چه میکند؟؟

من در آنجا نبودم و ندیدم ولی قطع به یقین ، در آن لحظات سختی که قابیل در حال تجربه کردن بود و با جسدِ کشته شده ی برادر خود مواجه بود ، از ته دل خدا را صدا زد که الان باید با این جسد چکنم؟! و چون در برابر خدا تواضع به خرج داد ؛ خدا از طریق یک کلاغ ایده ی خاک کردن برادرش را به او الهام کرد….

آری ، او صحبت میکند با ما و خودِ خودِ خودش میداند که چگونه پیامش را به ما برساند ، فقط مساله این است که…

آیا من در حالِ تواضع در برابر خدا هستم یا در حال گردن کشی و منم منم منم کردن در برابر او؟

آیا موج وجودی من بروی الله هرتز تنظیم است یا بروی حواشی هرتز؟؟؟!!!

آیا من در حال کار بروی شخصیت خودم هستم یا درگیر حواشی بدردنخوری هستم که جز خسارت برای من چیزی ندارد؟! ، مثلا بجای تمرکز بروی قدرتِ رزاقیت خدا ، درگیرِ افزایش قیمتِ خیارسبز از 10 هزار تومان به 11 هزار تومان شده ام و جوری این افزایش قیمت را تحلیل میکنم که انگار کارشناس مسائلِ اقتصادی بانک جهانی هستم….

اگر که فرکانس وجودی ام بروی او تنظیم باشد که نوش جانم ولی اگر که بروی حواشی گمراه کننده تنظیم باشد ، باید خود را آماده کنم که دیر یا زود ؛ طعم جهنمِ این دنیا را بچشم….

و حسن ختامی بر این نوشته ها ، تفکر در این سوال باشد که…

وَمَا لَنَاۤ أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَانَا سُبُلَنَا؟؟؟!!!

و چرا ما بر خدا توکل نمیکنیم و به او دل خوش نمکینیم در حالیکه او راه را به ما نشان داده است؟؟؟!!!

[سوره إبراهیم ١٢]

چقدر تفکر در این سوال ، زیباست مخصوصا اگر آمیخته با این مثال از زندگی ما باشد که…

اگر به بانک های موجود در کشورمان دقت کنیم ، متوجه یک امر میشویم و آن این است که…

تمامی بانک ها با ارائه تسهیلات و طرح های سودآفرین ، در حال قدرت نمایی خود هستند برای ما و هدف آنها از این امر این است که اعتماد ما را جلب کنند تا ما به آنها اعتماد کنیم و پولهای خود را به آن بانک ها ، تقدیم کنیم…

و در این جا ما با دیدن قدرت نمایی آن بانک ها ، به آن ها اعتماد میکنیم و حاضر میشویم تا تمامی سرمایه خود را تقدیم آنها کنیم ولی‌…

ولی مرا چه شده است که قدرت نمایی خدا را در تک تک سلولهای بدنم و گردش خون در رگ هایم و….میبینم ولی حاضر نمیشوم به او اعتماد کنم و از سر راه او کنار روم و تمام وجودم را به او بخشم…

خوش به حال کسی که خودش را تقدیم به او کرد و به او زنده شد…

خوش به حال کسی که در برابر این نیروی قدرتمند ، تواضع به خرج داد و منم منم منم را کنار زد و فقط تو تو تو کرد…

خدایا شکرت…

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر شما دوست بزرگوارم ، ناعمه خانم…

ناعمه ، اسمی بسیار زیبا و دارایِ مفهومی والاست که حکایت از گروهی از انسان ها دارد که….

(وُجُوهࣱ یَوۡمَئذࣲ نَّاعِمَهࣱ)

و چهره هایی که در آن روز باطراوت و شاداب و غرق در نعمت هستند…

[سوره الغاشیه 8]

باشد که تمامی لحظاتتان ، به شایستگی نام زیبایتان ؛ غرق در نعمت و فراوانی باشد…

چه لحظاتِ زیبایی را تجربه کردین که با سمفونی خالص فرکانس طبیعیت و چاشنی ابیاتی از مولانا همراه بود…

گاهی اوقات با خودم تفکر میکنم که یک سری لحظات در زندگی انسان ها وجود دارد که به آن لحظات ، لحظات وصل میگویند و این لحظات شیرین هم حاصل نمیشود جز به اذن پروردگار و اذنِ پروردگار زمانی برای ما حاصل میشود که خودمان را به او ثابت کنیم…

مثلا از لذت های نازیبا بخاطر خدا بگذریم و با این کار ؛ این سیگنال را به پیشگاهِ او ارسال کنیم که من میخواهم لذت هم نشینی با تو را تجربه کنم….

مثلا از یک صحبت نازیبا و قضاوت نابجا بگذریم و کنترل ذهن کنیم و دهانِ خود را بسته نگه داریم یا…

و آن موقع است که خدا چنان شیرینی ای را در وجودمان جاری میکند که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست…

و در این لحظات است که یک یا الله گفتنِ ما چنان قدرتی پیدا میکند که قبل تر ها با خواندنِ ختم فلان سوره و فلان دعا و… حاصل نمیشد…

چنین لحظاتی را برای شما و خودم و همه دوستان خواستارم…

و این بیت زیبا از مولانا که از زبان خدا با ما سخن میگوید ، تقدیم به شما…

به ذاتِ  پاکِ من  و آفتاب  سلطنتم

که من تو را نگذارم، به لُطف بردارم

بسم الله الرحمن الرحیم…

سلام و درود مجدد و فراوان بر شما دوستِ توحیدی و بزرگوارم ، سلام و درودی بهشتی از جنسِ…

(سَلَـٰمٌ عَلَیۡکُم بِمَا صَبَرۡتُمۡۚ فَنِعۡمَ عُقۡبَى ٱلدَّارِ) [سوره الرعد 24]

این داستانی که در جلوی چشمانِ شما اتفاق افتاد که نقشِ اول آن یک سگِ گرسنه یِ بی پناه بود ، چقدر برای من زیبا و درس آموز بود…

بگذارید اینگونه بگویم که…

قابیل بخاطر آتشِ حسادتی که وجودش را میگیرد ، برادرِ خود را میکشد و در لحظاتِ بعد از قتل متحیر و درمانده میماند که الان با این جسدِ برادرم چکنم؟!

حال در اینجا ، یک پرنده بنام کلاغ ، مامورِ الهی میشود که پیامِ خدا را به قابیل برساند…

و آن کلاغ می آید و با پاهای خود زمین را میکند و جسمی را در زیر خاک دفن میکند و با این حرکت خود ، برای قابیل الهام بخش میشود که تو هم اینگونه جسد برادر خود را دفن کن…

فَبَعَثَ ٱلله غُرَابࣰا یَبۡحَثُ فِی ٱلۡأَرۡضِ لِیُرِیَهُۥ کَیۡفَ یُوَ ٰ⁠رِی سَوۡءَهَ أَخِیهِ

*و در آن هنگام ، خدا کلاغی را برانگیخت که برای مخفی کردن طعمه اش ، زمین را می کاوید تا به او نشان دهد که چگونه پیکرِ برادرش را زیرِ خاک پنهان کند؟

[سوره المائده 31]

ولی در ادامه همین آیه ، بعد از اینکه قابیل شاهد رفتار آن کلاغ بود ، از خود سوالی را می پرسد که حُکمِ یک پتک را داشت که بر سرِ خود زد

قَالَ یَـٰوَیۡلَتَىٰۤ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَکُونَ مِثۡلَ هَـٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَ ٰ⁠رِیَ سَوۡءَهَ أَخِی…

در آن هنگام با خود گفت که وای بر من ، آیا من از یک کلاغ کمترم که نتوانستم مثلِ او ، پیکر برادرم را بپوشانم…

[سوره المائده 31]

حال همه ی اینها را گفتم تا برای خودم به این سوال برسم که…

چرا همان خدایی که کلاغ را برای قابیل میفرستد ، یک سگِ گرسنه ی بی پناه را جلوی چشمانِ بانو حاجی محسنِ بزرگوار ، قرار میدهد و از طریق ایشان این خاطره را برای من بازگو میکند؟؟؟!!!

این سگِ قصه ی ما که در یک مدت کوتاهی از فرش به عرش رسید حامل چه پیامی برای من است؟؟!!

شاید باید اقتدا کنم به قابیل و مانند او از خود بپرسم که

….

آیا منی که مُهرِ اشرف مخلوقات را بر گردنم دارم و طبیعتا جایگاهی والاتر از سگ دارم نمیتوانم مثلِ او از فرش به عرش برسم؟؟!!

آیا آن خدایی که اینگونه و با چنین عزتی ، این سگ را از فرش به عرش میرساند ، با انسانی که اشرف مخلوقاتش است چه میکند؟؟؟!!!

جا دارد لطف خدا را شاکر باشم که در زمان گذشته به عنوان یک نشانه ، شخصیتِ یک سگی را جلوی چشمانم قرار داد که نامش گانتر چهارم نام دارد که داری ثروتی 400 میلیون دلاری است که براحتی هر چه تمامتر به او رسیده…(داستان او در فضای مجازی موجود است)

حال در چنین شبی این خدای رحمن ، با یک نشانه ی زیبا از طریق خانم حاجی محسن بزرگوار ، به من یادآور آن سگ شد تا این عبارت را با خود مرور کنم که…

خدایی که اینگونه با یک سگ رفتار میکند ، با منی که اشرف مخلوقات هستم و تاجِ “وَلَقَدۡ کَرَّمۡنَا بَنِیۤ ءَادَمَ”  را بر سر دارم ، چه میکند؟؟!!

سپاسگزار شما هستم که وقت گذاشتید و برای من چنین خاطره ای را مکتوب کردید تا درس ها بیاموزم…

و اما این دو کلمه فرش و عرشِ موجود در کامنتِ شما که گره خورده با همان حیوانِ باوفا بود ، وجودِ مرا برانگیخته کرد تا باز هم بنویسم از یک داستانِ زیبای قرآنی که من عاشقش هستم ، داستانی که نقش اول آن ساحرانِ فرعون و نقش دوم آن خودِ فرعون و نقش سوم آن حضرت موسی می باشد

قبل از ورودِ به این داستان و درس هایِ زیبایِ نهفته در آن لازم است که اعترافی را بجای آورم که داستان موسی و فرعون برای من قابل فهم نبود که آخه یعنی چی که دریای به این بزرگی ، معبری برای عبورِ یاران موسی و قتلگاهی برای لشکریان فرعون میشود تا اینکه این آیه را خواندم…

فَٱلۡیَوۡمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنۡ خَلۡفَکَ ءَایَهࣰ…

و ای فرعون ، ما در‌ امروز پیکرِ بی جانِ تو را از دریا نجات میدهیم و به ساحلِ دریا میاندازیم تا نشانه ای برای آیندگان باشی…

[سوره یونس ٩٢]

خب وقتی که من این آیه را خواندم و کلام یکی از دوستانم را که‌ ساکنِ بندرعباس و اهل دریا است ، شنیدم که اینگونه به من گفت که…

ببین ،‌ اگر شخصی در دریا بمیرد و جنازه اش را نهنگ ها و کوسه ها نخورند ، خودِ دریا به صورت خودکار‌ آن جنازه را به ساحل هدایت میکند و…

بیشتر این آیه را باور کردم ولی زمانی به یقین قطعی رسیدم که این عبارت موجود در آیه به من چشمک زد که

لِتَکُونَ لِمَنۡ خَلۡفَکَ ءَایَهࣰ….تا نشانه ای برای آیندگان باشی…

و با خود گفتم که الان من جزو آیندگان هستم و اگر این کتاب حقیقت داشته باشد ، باید این نشانه جلوی چشمانِ من باشد

با یک‌ جستجوی ساده به مستندی علمی برخورد کردم بنام “فرعون ، رامسس دوم” که 34 دقیقه بیشتر نبود ولی جلوی آن میخکوب شدم و فهمیدم که بله… ، واقعی است

و وقتی که‌ این کتاب حقیقت داشته باشد ، داستان موسی و ساحران فرعون  هم حقیقت دارد و چنان شیفته این داستان شده ام که از تفکر‌ در‌ آن سیر نمیشوم….

و زیباییِ داستان برای من اینجاست که این‌ ساحرانِ فرعون ، در یک لحظه چنان از فرش به عرش رسیدند که هیچ کس احتمالش را نمیداد…

آنها رفته بودند که با شکست دادن موسی ، خود را به فرعون اثبات کنند و ارتقای شغلی دریافت کنند ولی…

ولی آن چنان از درجات پایین کفر و شرک و خداناباوری به درجاتِ بالای ایمان رسیدند که آن‌ایمانشان با تهدیدهای جانی فرعون هم متزلزل نشد….

آخه مگر از جان هم مهمتر داریم که وقتی از‌‌ سمت فرعون تهدید جانی شدند که دست و پای شما را بر خلاف هم قطع میکنم و به وحشیانه ترین حالت ممکن شما را میکشم تا شما بدون اجازه من دین و آیین خود را به سمت دین و آیین موسی تغییر ندهید ، با هم متحد شدند و چنین جوابی دادند که

(قَالُوا۟ لَا ضَیۡرَۖ إِنَّاۤ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ)

و چنین گفتند که باکی نیست ، بیا و ما را بکش ؛ ما به سمت پروردگارِ خویش منقلب شده ایم….

[سوره الشعراء 50]

واقعا به شدتِ هر چه تمامتر ، این ایمان ساحرانِ فرعون را تحسین میکنم

با خودم فکر میکنم که اگر شخصی بیاید و مرا تهدید مالی کند (تهدید جانی نه ها بلکه تهدید مالی) ، من میترسم و نگران میشوم ؛ حالا چی شد که آنانی که اصلا توی این فضاها نبودند ، در یک لحظه به چنان ایمانی به رب العالمین رسیدند که…

چقدر من این سجده ی ساحران فرعون را دوست دارم که بعد از معجزه موسی…

(فَأُلۡقِیَ ٱلسَّحَرَهُ سَـٰجِدِینَ) [سوره الشعراء 46]

واقعا در آن لحظه آنان چی دیدند که اینگونه به سجده افتادند و….

و این داستانِ ساحران فرعون مرا یادِ یکی از شاگرد زرنگ هایِ خدا میاندازد ، همان که نوه ی حضرت محمد است و در دامان انسان های بزرگی چون علی و فاطمه بزرگ شده است

شاگرد زرنگی که داستانِ موسی و ساحرانِ فرعون را میخواند و زرنگی به خرج میدهد و میگوید که عهه ، پس اینطوریاس ؛ اگر برای آنان شده پس برای من هم باید بشود و در عاشقانه هایش با خدا که کلماتش در دعای عرفه ثبت شده ، اینگونه خدا را صدا میزند که…

یا من استنقذ السحره من بعد طول الجحود وقد غدوا فی نعمته یاکلون رزقه ویعبدون غیره وقد حادوه ونادوه وکذبوا رسله

وای که چقدر این عاشقانه امام حسین علیه السلام دیوانه کننده است…

تفسیر آن عبارتِ عربی ، اینگونه میشود که…

ای کسی که ساحرانِ فرعون را که روزگاری دراز ، رزق و روزی تو را میخوردند و بر علیه تو تبلیغ میکردند و رسولانت را تکذیب میکردند ؛ نجات دادی ، حال با کسی که حداقل در عمرِ خویش نعمتت را خورده و یک خدایاشکرتِ زبانیِ ساده گفته باشد چه میکنی؟؟؟ یا با کسی که حداقل در عمر خویش یا یاالله ساده بر سر زبانش آورده باشد ، چه میکنی؟؟؟

و خدا هم ، عاشقانه هایش خالصانه او را شنید و مهر استجاب بر آنان زد به او چنان ایمانی بخشید که در برابر تهدیدهای یزید و ابن زیاد و عمربن سعد و شمر و… ، ایمانش متزلزل نشد و جانش را هم به قربانگاه برد و هر چه داشت را بپایِ خدا ریخت و خدا هم تمامِ وجود خودش را به او بخشید و “وَیَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّکَ ذُو ٱلۡجَلَـٰلِ وَٱلۡإِکۡرَامِ” شد

خدایا ، منم یک از فرش تا به عرش میخوام ، لطفا به من بده…

تویی که‌ با ساحرانِ فرعون چنین کردی ، با من هم چنین کن

به قول مولانا ، که از زبان خدا به همه ما میگوید…

زِ خاص خاص خودم لطف کی دریغ آید؟

که    از    کمال   کَرَم   دستگیر    اغیارم

وقتی که با ساحرانِ فرعون چنین کردی ، با کسی که روزش را با یاد و نامِ تو شروع کند چه میکنی؟

خدا رو شاکرم…

لازم است که اعتراف کنم که نمیخواستم در‌ جوابِ شما کامنتی بنویسم و در ذهنم برنامه ای ریخته بودم که میخواستم به آن برنامه ام برسم ولی نفهمیدم که چه شد که آن داستانِ شما از آن سگِ گرسنه ی بی پناه ، آن برنامه ی من را تغییر داد و مرا به مدت نزدیک به سه ساعت غرقِ در تفکر و نوشتن کرد…

و لازم است اعتراف کنم که ارتعاشِ نوشته های شما خیلی خیلی خیلی خاص است ، مثل این چند کلمه ای را که در پاسخ به من به نگارش در آوردید…

حتی قارون هم با علمی که بر او نازل شد به کنز هایی دست یافت که مردان جنگی لازم بود آن را حمل کنند.فقط جای حکمت یا همان نگاه توحیدی خالی بود که از همان خلأ هم ضربه را خورد.

در همین چند خط شما ، یک کتاب هزاران صفحه ای نهفته است

این کلمات بوی ملکوت را میدهد ، از جنس همان ملکوتی که روزی ابراهیم شد…

(وَکَذَ ٰ⁠لِکَ نُرِیۤ إِبۡرَ ٰ⁠هِیمَ مَلَکُوتَ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلِیَکُونَ مِنَ ٱلۡمُوقِنِینَ)  [سوره اﻷنعام 75]

این کلمات بوی همان لوح محفوظ و کتاب مکنونی را میدهد که حضرت محمد بدان دست یافت از آنجا قرآن را به عنوان هدایتگر بشریت به ارمغان آورد…

(إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانࣱ کَرِیمࣱ ۝  فِی کِتَـٰبࣲ مَّکۡنُونࣲ)  [سوره الواقعه 77 – 78]

(بَلۡ هُوَ قُرۡءَانࣱ مَّجِیدࣱ ۝  فِی لَوۡحࣲ مَّحۡفُوظِۭ)  [سوره البروج 21 – 22]

حقیقتا که نویسنده ای توانا هستید که خدا از طریقِ قلم شما “عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ”میکند و می آموزد آنچیزهای را که انسان نمیداند و یادآوری میکند به انسان آن چیزهایی را که میدانسته ولی فراموش کرده…

برای شما و خودم و همه دوستانم ، از خداوند متعال تمام علمِ کتاب را خواستارم ، همان علومی که آن مامور دربارِ سلیمان فقط گوشه ای از آن را داشت و به برکت آن علم توانست تختِ ملکه سبا را در یک چشم بر هم زدنی در برابر سلیمانِ نبی حاضر کند…

قَالَ ٱلَّذِی عِندَهُۥ عِلۡمࣱ مِّنَ ٱلۡکِتَـٰبِ أَنَا۠ ءَاتِیکَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن یَرۡتَدَّ إِلَیۡکَ طَرۡفُکَ…

[سوره النمل 40]

و این علوم در هیچ دانشگاه و کلاسی تدریس نمیشود ، مگر همان کلاسی که حضرت محمد در آنجا شرکت کرد و شاگرد آنجا شد و بدون اینکه سوادِ خواندن و نوشتن بداند ، مدرّس همه اساتید و… شد ؛ به قول حافظ شیرازی…

نگارِ من به مکتب نرفت و خط ننوشت

به  غمزه  مساله آموز  صد  مدرس  شد

د‌ر پناهِ الله یکتا غرقِ در آگاهی و علم الهی باشید…