توحید عملی | قسمت 11

سلام به همه همراهان سایت عباسمنش دات‌کام

سلام به استاد عزیزم

سلام به مریم نازنین

از کجا شروع کنم ؟چی بگم !!

فقط میدونم دوماهه که مثل مرغ سرکنده دارم جون میدم

بخدااا هرسال میگم دیگه از مسیر خارج نمیشم و دوباره این اتفاق میوفته چراا؟؟؟

چرا دربرابرش فروتن نمیشیم؟ چرا هرچند وقت یکبار باید بزنه پس سرمون هان؟؟؟

دروغتون نگم بچها تپش قلب گرفتم

چون از مسیرم خارج شدم چون دیگه حوصله وقت گذاشتن برای دوره هایی که خریده بودم رو نداشتم .

چون برنامه ریزی نداشتم که بابا دختر تو در آرامش هستی بخاطر اینه که نشستی زمان گذاشتی تا متصل بشی تا آروم بشی حالا که همه چیز خوبه چرا رهاش میکنی؟؟؟؟

و از هر لحظه که دیگه روی ذهنت برای بهتر شدن باورهات کاری نمیکنی هر روز داری نزدیک میشی به گمراه شدن به راه رو پیدا نکردن

مغرور شدم گفتم اگه حالم بد شد دوباره میرم دوره هام رو گوش میدم ولی…. دریغ از حوصله و پروا

ذهنم برام تصمیم می‌گرفت یا خدا شاهده اصلا حوصله اومدن توی سایت رو نداشتم و امروز فهمیدم چرا اینطور شدم

خدارو ندیدم خودم رو دیدم

خودم رو دیدم که اگر دوباره مسیرم رو گم کردم استاد رو دنبال کنم

ولی کجای کار بودم

من باید خدارو دنبال میکردم من باید به اون توکل میکردم باید میگفتم من اگه حالم بد شد خدارو دارم نه استاد رو چون استاد رو هم از خدا دارم خدا هدایتم کرد تا با استاد آشنا شدم

میخوام با توکل بخدا همه سعیم رو بکنم که همیشه روی باور هام و ورودی هام تمرکز کنم

باید این رو یادم باشه گول آرامشی که داری رو نخور

اوت آرامش تا روزی با تو هست که داری تلاش میکنی ورودی هاتو کنترل میکنی و اتفاقا در زمان آرامش باید با فروتنی و تلاش بیشتر در مسیرت قدم برداری

مینویسم تا بمونه به یادگار از روزهای سختی که میدونم وقتی برگردم تو مسیرم به خودم میگم ارزشش رو داشت

هرچند من الانم توی مسیرم و همه اینا یک پروسه رشده

زیر سایه الله بهش باور داشته باشیم

یاعلی️